Insanların paraya ve lükse düşkünlüğü

Sokrates der ki; insan asıl mutluluğu sadelikte ve sakinlikte yaşar.

Para için çırpınan insanları gördükçe üzülüyorum onlar için ama paraya ihtiyacımız olduğunu bizim bilincimize kazıyan modern dünya değil midir?

Parasız gerçekten bu hayatta büyük şehirlerde birşey yapmak pek mümkün değildir. Peki, insan ihtiyacı olandan fazlayı neden kazanmak ister?

Para için herşeyi yapan, çalıştırdığı elemanını yıpratan, sadece onun maaşını ödediği için onu köle gibi gören insanlara kızmalı mı, yoksa ona acımalı mı? Bende ikisi de var.

Sırf parası çok diye saygı gören insanları kıskanıyor muyum diye kendimi sorguluyorum, ama öte yandan paraya değer vermeyişimle övünüyorum, yanlış bir yolda mıyım?

Gerçekten para insanların dostluğunu, sevgisi, saygısını belirler/değiştirir. Böyle bir dünyada yaşamak zorunda mıyız?

Farkeder mi' Alıntı:

Sokrates der ki; insan asıl mutluluğu sadelikte ve sakinlikte yaşar.

Para için çırpınan insanları gördükçe üzülüyorum onlar için ama paraya ihtiyacımız olduğunu bizim bilincimize kazıyan modern dünya değil midir?

Parasız gerçekten bu hayatta büyük şehirlerde birşey yapmak pek mümkün değildir. Peki, insan ihtiyacı olandan fazlayı neden kazanmak ister?

Para için herşeyi yapan, çalıştırdığı elemanını yıpratan, sadece onun maaşını ödediği için onu köle gibi gören insanlara kızmalı mı, yoksa ona acımalı mı? Bende ikisi de var.

Sırf parası çok diye saygı gören insanları kıskanıyor muyum diye kendimi sorguluyorum, ama öte yandan paraya değer vermeyişimle övünüyorum, yanlış bir yolda mıyım?

Gerçekten para insanların dostluğunu, sevgisi, saygısını belirler/değiştirir. Böyle bir dünyada yaşamak zorunda mıyız?

Genişletmek için tıkla ...

Paranın yaşamak için şart olduğu tartışılamaz fakat mutluluğun anahtarı olduğu görüşü tamamen bir kandırmacadır. Huzur ve mutluluk para ile sağlanabilseydi şayet, ucuz zevkler peşinde koşan insanlar olmaz ya da doğal yaşama dönmek için her şeyden vazgeçen kişilere rastlayamazdık.

Lüks konusunda hepimizin zaman zaman hataları olmuştur, benim de oldu ne yazık ki fakat fark ettiğim an kendimi bu girdaptan kurtardım çünkü asla sonu olmayan bir bataklık gibi insanı içine çekiyor. Çalışma amacınız sadece daha iyi koşullarda yaşamak olduğu zaman, huzurlu olamıyorsunuz ve sağlığınız da zarar görüyor.

İnsanlara sürekli olarak marka giyinmeleri, en lüks mekanlarda takılmaları ve hayat standartlarını yükseltme maskesi altında çok para harcamaları empoze ediliyor. Karakter ya da sahip olduğunuz bilgi birikimi hiç dikkate alınmadan ambalaja bakanlar yüzünden çoğu insan da bu tuzağa düşüyor. Lüks bir araba ile bir restorana gittiğiniz zaman, dolandırıcı bile olsanız kapılar size açılıyor ve saygı gösterileri başlıyor.

Parası çok olan insanın eline geçen bu imkanı ihtiyaç sahipleri ile paylaşması gerekirken şov için kullanıyor olması çok acı bir durumdur. Villada oturup, son model arabaya binip arada göstermelik yardımlar yapmakla kendinizi ve çevreyi kandırabilirsiniz fakat Allah katında bu israftır. Kuru ekmekle doymaya çalışan ya da sokakta yatan insanların olduğu bir Dünya'da, lüks içinde yaşamak çok büyük bencilliktir.

Etiket meraklıları için lüks önemli bir kamuflaj aracıdır çünkü başka sunabilecekleri bir şeyleri yoktur, lüks ile göz boyarlar. Bu saydıklarım her parası çok olan insan için geçerli değil tabii, bazıları gizli yardımlar yapıyor ve mütevazı bir yaşam sürüyor.

Çalışanları sömüren işveren de var, çalıştığı işi hakkı ile yerine getirmeyen personel de... Sonuçta ikisi de iş ahlakına sığmıyor.

Sade bir yaşam süren insan daha mutludur çünkü çok fazla bir şeye sahip olmadan yaşayabilir. Sağlığı ve huzuru her şeyden önemlidir. Asgari ücretle çalışıp, iPhone'nun son modelini almaya çalışmanın manası nedir? O telefona sahipsiniz diye sizi değerli bulan kişilerle harcadığınız zamana yazıktır.

Teknolojinin gelişmesi ile beraber hayatımızı kolaylaştıran ürünler kullanmaya başladık fakat çoğu insan ihtiyacının dışında sadece gösteriş amaçlı tüketime yöneliyor. Tatil yapmak için borçlanan insanlar var çünkü sakin-ucuz bir yerde yapacağı tatil onu tatmin etmiyor. Beş ya da yedi yıldızlı otele gidip, bol bol selfie çekip çevresine hava atamadığı takdirde, kendisini ezik hissediyor ve olmayan parasını boşa harcıyor. Üç-beş kişiye şov yapacağım diye insan kendine niye eziyet eder ki?

Lüks,zorunluluktur.Aslında neye göre lüks her aksam bonfile yemek luks mü bunu bir antalyada otelde çalışan aşçı yapabilir,Marka giyinmek lüks mu,az kazanan mankenler bile kendilerine sponsor bulabilir,en iyi şarabı içmek lğks mü,bunu bir fransada üretici firmada çalışan bir işçi yapabilir bu böyle uzar gider,ama asıl lüks olan özgürlüktür işte bunu çok az insan başarır...


Kafamız ya bir ideolojiye takılı ya da bir gruba,onlarsızda olmuyor ama lüks olmak özgür olmaktır sadece insan olduğunu anlayabilmektir....Buna herhalde işçileri sömürenler girmez...Veya insanları köleleştirenler....

Sevgili lefty söylenmesi gereken herşeyi söyledin yine ve bize söyleyecek birşey kalmadı. Çok teşekkürler, hepsine katılıyorum.

Albertinkaranfili: yaniliyorsun. Çünkü o saydıklarınız belirli şeyler ve belirli kişilere göre ulaşılması kolaydır. Bu sebeple onlar için lüks olmaktan çıkabilir. Bence lüks zorunluluk değil bir yüktür. Ve lüks adaletsizlik demektir.

Lefty: Zaten modern dünyanın insanları sömürmesinin en iyi yolu reklamlardır. Bunu çok iyi başarıyorlar. Makyaj sektörünün kadınların makyajsız çirkin ve önemsiz olduğuna inandırarak onları sömürmekte ve bunun yanında doğal ciltlerini bozarak yüzlerini boyayla mahfetmekte. Makyaj malzemesi alamayan kadınlar bu cep yakan ürünlere(lükse) erişmesi için yine paraya muhtaç hissetmekteler(hissettirilmek daha doğru olabilir).

Dediğin gibi lefty, insanlar maalesef ihtiyaçları olmayan şeylere ihtiyaçlaı varmış gibi düşündürülmekte.
Ve gerçekten çok yükle seyahat eden uzaklara gidemez.
Yükün ne kadar azsa, o kadar rahat ve hızlı yol alırsın.

Farkeder mi' Alıntı:

Lefty: Zaten modern dünyanın insanları sömürmesinin en iyi yolu reklamlardır. Bunu çok iyi başarıyorlar. Makyaj sektörünün kadınların makyajsız çirkin ve önemsiz olduğuna inandırarak onları sömürmekte ve bunun yanında doğal ciltlerini bozarak yüzlerini boyayla mahfetmekte. Makyaj malzemesi alamayan kadınlar bu cep yakan ürünlere(lükse) erişmesi için yine paraya muhtaç hissetmekteler(hissettirilmek daha doğru olabilir).

Dediğin gibi lefty, insanlar maalesef ihtiyaçları olmayan şeylere ihtiyaçlaı varmış gibi düşündürülmekte.
Ve gerçekten çok yükle seyahat eden uzaklara gidemez.
Yükün ne kadar azsa, o kadar rahat ve hızlı yol alırsın.

Genişletmek için tıkla ...

Makyajsız kadın bakımsız kadın kabul ediliyor ve çoğu iş yeri makyajsız çalışmaya izin vermiyor. Büyük bir pazar olduğu kesin fakat çok şükür estetik sektörü kadar zararlı değil.

Erkeklerde de bakımlı olmanın ayarı çoğu zaman metroseksüellik adı altında abartılıyor.

İnsanları bir şeye ihtiyaç duyduğuna ikna etmek pazarlamanın altın kuralıdır ve ihtiyaç yoksa bile yaratılır. AVM'leri gezerken her gördüğümüz şey bir ihtiyaç gibi algılatılıyor, dilerim insanlar bilinçlenir ve hayatlarını zora sokmadan, sade yaşamayı öğrenirler.

Farkeder mi' Alıntı:

Sokrates der ki; insan asıl mutluluğu sadelikte ve sakinlikte yaşar.

Para için çırpınan insanları gördükçe üzülüyorum onlar için ama paraya ihtiyacımız olduğunu bizim bilincimize kazıyan modern dünya değil midir?

Parasız gerçekten bu hayatta büyük şehirlerde birşey yapmak pek mümkün değildir. Peki, insan ihtiyacı olandan fazlayı neden kazanmak ister?

Para için herşeyi yapan, çalıştırdığı elemanını yıpratan, sadece onun maaşını ödediği için onu köle gibi gören insanlara kızmalı mı, yoksa ona acımalı mı? Bende ikisi de var.

Sırf parası çok diye saygı gören insanları kıskanıyor muyum diye kendimi sorguluyorum, ama öte yandan paraya değer vermeyişimle övünüyorum, yanlış bir yolda mıyım?

Gerçekten para insanların dostluğunu, sevgisi, saygısını belirler/değiştirir. Böyle bir dünyada yaşamak zorunda mıyız?

Genişletmek için tıkla ...

Para, günümüz dünyasında "güç" tür. İnsanların güce ulaşmak için çabalaması hayret edilesi veya acınılası bir durum değildir.

İnsan eğer kullanabileceğinden fazla güç sahibi olmak istiyyorsa ya gücünü gelecek nesillerine aktarmak istiyordur ya da güç kazanmaktan hoşlanıyordur.

Eğer insanın yaşama amaçları içerisinde güçlü olmak varsa o kişinin para kazanmak için kendini harcamasını yanlış görmem, ama bir insan emin olmadan bir şeyi elde etmeyi amaçlıyorsa o insandan tiksinirim.

Günümüzde paraya olan saygı, insanın kendinden üstün olana duyduğu saygıyla aynı şey olduğunu düşünüyorum.

Üstünkişi: para çoğu kapıyı açabilir ama mutluluk ve bilgelik kapısını açamaz. Bence en büyük güç bilgi ve bilgeliktir. Bu sebeple para en büyük güç kaynağı değil bilakis sahte insanları etrafta toplama aracıdır. Çünkü parası olana gösterilen saygı, parası olmadığında tam anlamıyla bir düşüş, bir sıfırlanmayla sonuçlanacaktır. Ama bilge kişinin bilgeliğini kaybetmesi mümkün değildir ve bilgi yüzünden saygı duyulan kişi hep saygın olacaktır(ne kadar günümüz için geçerliliği çok olmasada[para duskunu yalaka insanlar sayesinde])

Demek istediğim parası çok olan kişinin sevilmesi sayılması, kendisinin sevilmesi sayılması değil, parasının sevilmesi sayılmasıdır. Felsefe insana bunu öğretirken, bilgi için kendimizi yormamızı, para için değerlerimizi kaybetmememizi öğretir. Platonunda dediği gibi, tiranlar para sayesinde tirandır ve paraları bittiği zaman kendileri için korkunç bir son vardır.

Yinede geçim için tabikide para hayatidir, ama bunu hayatın amacı edinmek yerine, yaşamak için araç edinmeliyiz.

Lefty: eminim sen ben gibi bilinçi bu konularda açık olan insanlara bile ihtiyacı olmayan bazı şeyler ihtiyacı var gibi hissettirilmiştir.

Yaptığın alıntılar çok güzel sevgili lefty.
Kesinlikle söylediklerin doğru, ne eksik ne de fazla. Schopenhauer'un en favori sözümü yazmışsın.

Ve yine parası kendini yöneten insanlar acınasıdır.
Fikirlerin için teşekkürler.