Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
insan nasıl yaşamalı?derken ,bu soru neden yaşamalı ya da ne için yaşamalı sorusunu içeriyor bence.mutluluk için mi, zevk içinde mi,okuyup yazarak mı,yaşamalı insan ?
bence insan hüzne kavgaya en uzak şekilde her türlü spor olanağına sahip,her türlü eğitim imkanından faydalanarak yaşamalı.bu cevabın içinde de niçin yaşamalı insan sorusunun yanıtı gömülü: insanoğlu mutluluk için yaşamalı hani bir şair diyor ya olursa bir şikayet ölümden olsun..
Ben forumu burada sürdürmeyi tercih ediyorum,çünkü belirttiğiniz sayfada sadece insanın niçin yaşamasıyla ilgili yazılar var bense insan nasıl yaşamalı sorusunu da soruyorum.
bence bir insan şöyle yaşamalı böyle yaşamalı diye kurallar konulamaz .belli kalıplarla yetişmiş insanlar hep aynı kişilikte olur.farklı özellikte ve farklı yetenekteki kişilikler yok edilmiş olur.bu yöntem en çok monarşi ile yönetilmek istenen ülkelerin işine gelir.Herşeyden önce insan kendisi olmalıdır.Doğal olmalıdır.Kişisel gelişim kitaplarından veya başka kişilere özenerek hayat tarzını oluşturmamalıdır.NE için yaşamalı konusuna gelince bu soruyu duyunca benim aklıma ilk olarak kişilerin kendilerini bir ideolojiye bağlamaları geliyor.HAyır insanlar kendilerini bir ideolojiye bağlamamalı ideolojilerin kölesi olmamalıdırlar.YAşamın getirdiği ölümler dışında vucudunun direndiği kadar hayatı süresince insani değerlere en uygun bir şekilde hayatını tamamlamalıdır.
insan hayvan gibi yaşamamalı... doğal(vahşi) yaşamın dışına çıkabilmeli
inançları uğruna yaşamalı, din olsun, ideoloji olsun, ne olursa olsun.... ama bir araba ve bir ev için, kariyer için yaşamamalı...
bildikleri uğruna yaşarsa insan korkak oluyor, ve tekrar vahşileşiyor, savaşamıyor sadece savunmaya geçiyor... ölümüne savunma bu. kendini savunmak için her şeyi öldürebiliyor.
insan önce kendisi için yaşamalıdır. kendine faydası olmayan insanın etrafındakilere bi faydası olmaz. çevremizdekileri de düşünerek yaşaalıyız. bunu yaparsak zaten kendimizde mutlu ve huzurlu bi şekilde yaşarız.
Biolojik anlamda gelişmiş ve akli değerleri olan insan türü , diğer canlıların sahip olmadığı düşünce yeteneğini kullanarak belli ahlaki çerçeveler içinde yaratılış sebebinin daha ötesini bulma çabasında Tanrıya ulaşmak adına yaşamalıdır.Tanrıya ulaşmak adına belli kriterler vardır.Din,bilim vs. Ancak ; bu mucizeyi arama çabasını kendi içinde sonu aydınlık bir yol olarak görüp hayatını değer verdiği kendini mutlu eden ögelere yönelerek yaşamalıdır.Aksi taktirde hayat sizin için zor ve anlamsız kılınabilir.Felsefe yolu bulmak değil yolda olmaktır ve biz bazılarının reddettiği bazıların bağnaz bir biçimde inandıkları değerleri mucizeleri bu dünyada bulmayacağımızdan diğer dünyaya bırakılmış birer sürpriz olduklarına inanarak yaşıyoruz.
Kısacası yaşamak " kurallara aykırı olmaksızın kimseye zarar vermeden gerçek mutluluğun yolunu keşvedip ona göre yaşamaktır."
insan nasıl yaşamalı?derken ,bu soru neden yaşamalı ya da ne için yaşamalı sorusunu içeriyor bence.mutluluk için mi, zevk içinde mi,okuyup yazarak mı,yaşamalı insan ?
İnsan kendine yetebilmek için yaşamalı bence. Tıpkı Kinikler gibi. Diogenes(Platonun tabiri ile çılgın Sokrates ) gibi. Yalnız, sessiz, sakin ve düşünceler içinde...
Okuyup yazmak gibi kalıcı şeyleri yapmalı. Fakat zevk, mutluluk falan bunlar anlık şeyler beni pek cezbetmiyor.
yaşamımızın bir niçini oldu mu nasılının pek bir anlamı kalmıyor. bir dava uğruna yaşayanlar gerçek bir amaç edinenler her türlü hayat koşuluna tahammül gösterebiliyorlar. önemli olan bir amaç bir dava edinmek... ama hangi amaç hangi dava gerçekten uğruna yaşamaya ve ölmeye değer.. insan neyden uğruna yaşayacak, ölecek kadar emin olabilir?
Bu sorunun cevabı çok çeşitli... örneğin tanrı insana kendi ruhundan üflediği için hep ona ulaşmak gibi bi çaba olabilir. İyi olmak,hayvani duygulardan uzaklaşmak,dürüst davranmak,nefsi eğitmek gibi. Ama bu çabalar insanı çok yorar ve hayattan zevk alamadığını düşünüp vazgeçebilir bu işten. Dolayısıyla bence insanlar mutlu olmak için yaşar. çünkü bu doğamızda vardır
"İnsan nasıl yaşamalı" sorusunu sormak ve cevabını vermeye çalışmak; "insan yaşamalı" kabulünü gerektirir.. Ben de bu kabülü yapacak olursam, insanın elinde olan pek bir şey görmüyorum.. Farklı yaratılsaydım farklı yaşardım, farklı çevreye atılsam farklı yaşardım, ya da en ağırından gireyim o uçuşan toz zerreciğini görmeseydim farklı yaşardım.. Hayat öyle yönlendirmeler içeriyor ki ben yaptım sanıyorum, oysa ki denklemi değiştirecek sonsuz değişkenden tek bir değişkeniz.. Etkimizin küçümsenmesini doğru buluyorum..
bir çok düşünürün yani filozofların kendilerine faydası olmadığı sanılırdı ve öylede bilinir ki öyleydiler de bunun en belirgin örneği diogenes. lakin bir faydası vardı çevresine ve insanlığın düşünce yapımına öncelikle kalıplaşmış fikirlerden uzak durmak gerek dedelerimizin söylediği cümlelerdir okumadan adam olunmaz der gibi kendine faydası olmayan insanın etrafındakilere bir faydası olmaz demek öncelikle benim için yanlış bir düşüncedir....
Öncelikle insan doğmalı , sorgulamalı , sorgularkende yaşlanmalı , belirli merkezlere ulaşabilmeli , araştırabilmeli , inançlıysa inancına göre hareket edip inançlarını sorgulamalı inançlarındaki betimleri bilmeli , yaşamayı bilmeli eğlenmeyi bilmeli sevmeyi bilmeli , anlatmayı bilmeli , boş konuşmamayı bilmeli laf olsun diye laf atmaması gerektiğini bilmeli ve en önemlisi neden varolduğunu bilmeli , insan varoluş nedenini kendi öğrenmesi için yaşamalı...
çok güzel bi soruya deginilmiş hiçbir insan kötü yaşamak istemez hepimiz her herşeyin en güzeliyle yaşamak isteriz çogunlukla yaşam felsefeni sen belirliyemiyorsun seni şartlar yönlendiriyor.