İnsan ilişkileri ve iletişim

Çağımızın en büyük sorunlarından biri de iletişim yani insani ilişkiler sırasındaki davranışlar, alınanlar-verilenler… Şikayetler, sözler, alınganlıklar, küskünlükler. Tüm bunların hepsi birbirimizle yeterince iletişim kuramadığımızın bir işareti. İnsan ilişkileri sırasında iletişim kurmaya çalışan kişiler, toplumun uygun gördüğü belli nezaket ve iletişim kurallarını yerine getirmeye kararlıysalar, bu ilişkiler dışarıdan uyumlu bir görüntü gösterebilirler, fakat bu görünüşteki uyum mevcut bazı küskünlüklerin veya çatışmaların yalnızca bastırılmasından ibaretse; koşulların tepki vermeye zorlayacağı herhangi bir anda ilişkide zorluklar baş gösterecektir. Örneğin; bir iş yerini ele alalım. İşlemler normal akışını sürdürdüğü sürece o işin başarılı gittiğini söylemek mümkündür fakat büyümek ve hizmeti genişletmek için gerekli olan öz kaynaklar yetersizse, bir sarsıntı olasılığı yüksektir. Yani yüzeysel görünümler bizi yanıltabilirler.
Hasta bir kişiyi normal seviyelerde sağlıklı bir duruma getirmek, sosyal ilişkileri uygun şekilde sürdürmek, bir iş yerinde üretime devam etmeyi deneyimlemek yararlı şeylerdir ama yaşamın dış ifadelerinin geçiciliğe tabi bir düzene değil, daha kalıcı, daha gerçek bir şeye dayandırılması gerekir.

Ayni konuda asagidaki basliga da bi goz atilabilir.

http://www.felsefe.net/felsefeye-giris/5282-iletim-ve-iletisim.html

peki insanların gerçekten uyumlu olduklarını anlamanın bir yöntemi yok mudur. gözlem yapılarak anlaşılabilir olduğunu düşünüyorum...

mahpeyker' Alıntı:

peki insanların gerçekten uyumlu olduklarını anlamanın bir yöntemi yok mudur. gözlem yapılarak anlaşılabilir olduğunu düşünüyorum...

Genişletmek için tıkla ...

Eger gozlemi konunun disindan ve notr algi ile yapabilirsek, bu gozlem bize iletisimin en buyuk sorununun, dilin yapi ve isleyisinden dolayi, emirsel, monolog icerikli, kendini karsi tarafa kabul ettirme, ya da karsi tarafi kabul etmeme ve kisir bir klasik "evet/hayir, dogru/yanlis" v.s. tartismasina girme, ego ustunluk tatmini ve kisiye, kisinin degerlerine yonelme ve de "kurtarici" olarak soyleneceklerin bittigi yerde s.dik yarisi, kisisel ve duygusal satasma v.s.

Halbuki olmasi gereken, kisiye yonelmeyen dusunce, bilgi, birikim, bilinc v.s. alis verisi. Taraflarin birbirini yorumsuz algilamasi. Her konuda tartisma yerine o konu ve kavrami bilincli bir sekilde ogrenerek ve de bilincli bir sekilde ortaya koyarak, beynin devamli dusunce ureten kritik ve analitik dusunmeye yoneltmesi. Bunun icin hem sorgulamasi, hem de sorgulatmasi. Konu ve kavramlara alternatif icerikler getirebilmesi v.s.

insanlar arasındaki iletişimi göz önünde bulundururken, hangi insanlardan bahsediyoruz? toplumlar arasında o kadar farklar var ki, onları birbirleriyle en azından savaşmadan saygı dolu bir iletişime götürme fikri, sosyologlar tarafından düşünülüyor mu? bir fikirleri var mı? merak ediyorum.bunun eğitimden geçtiği aşikar, ama eğitimi eğitimsiz kişilerin verdiği bir eğitimde, insanların sadece zihinlerindeki kalıpla, eğitimin önemli olduğunu vurgulayıp ama eğitimin ne olduğunu bilmeyen ve sadece içlerindeki korkunun dışa vurumu olan, maddi olanak ve bolluk, sıkıntı çekmeme gibi endişeleri gidermek için yüzeye çıktığını düşünüyorum.ben kendi gözlemimce kimse oğlu veya kızı daha bilgili olsun kendisini aşsın, korkusuzlaşsın, özgürleşsin diye okula gönderdiğini görmek değil hissetmedim bile.toplum denen şeyde gördüğüm tey şey korku ve inançlar.ve farklılıklara olan korkulardan dolayı çıkan savaşlar.bireyleri eğitemiyoruz.bireyler birey olduğunun farkında değil.birey kendisine verdiği değer ölçütüyle, evrendeki canlılara da değer veriyor.yani sorun bireyde.birey kendini bilmiyor.yani eğitim denen şeyiin özü yok.ve böyle büyük kitleleri toplumları nasıl iletişim haline sokabilirsiniz, bir birlerine başkası olarak baktığı bir dünyada.savaş halindeler.artık bende toplumların yükseleceği fikrinde değilim.toplumlar korku ile yönetilmeyi hak edecek bir hale gelmiş.sosyologların bu konudaki çabasını çok merak ediyorum.

İnsanların uyumunun birbirlerine denk olup olmadığını anlamak için pisikologlara yetkimi verilse daha iyi olur diye düşünür oldum.Belkide bütün bu egolardan,üstünlük taslamalardan,ben bilirimcilikten,bencillikten kendimizi kurtarmanın yolu budur diye düşünüyorum.

insanlar arasında iletişim olmadan ilişki olmaz; bu iki olguyu yek-diğerinden ayırmamak gerekir. iletişim sözlü, yazılı ya da beden diliyle ve daha ötesinde bir takım araçlar ile gerçekleştirilebilir. burada söz konusu olan ve temelde yatan öge iletişim/ilişkinin nedenleridir ki, bu nedenler ilişkilerin şeklini, içeriğini de belirlemektedirler. birey genel karşısında bu belirlemelerin baskısı altında olsa da farklı bir iletişim/ilişki şekil ve içeriğini yaratabilir. hiç kimse elinde tılsımlı değnek ile tarihsel/sosyal/ekonomik tüm ilişki kalıplarını tek dokunuşla ne çözümleyebilir ne de keyfince yönlendirebilir.

Öyle etti ki ademiyeti şu medeni madeniyet
Bunca alet cihaz tekno elektro kolaylıkta
Kalmadı da beşerde muhabbet meşveret
Adab-ı muaşeret de oldu azab-ı muaşeret