Hasan Hüseyin Korkmazgil

ACILARA TUTUNMAK

acı çekmek özgürlükse
özgürdük ikimiz de
o yuvasız çalıkuşu
bense kafeste kanarya
o dolaşmış daldan dala
savurmuş yüreğini
ben bölmüşüm yüreğimi
başkaldıran dizelere

kavuşmak özgürlükse
özgürdük ikimizde
elleri çığlık çığlık
yanyana iki dünya
ikimiz iki dağdan
iki hırçın su gibi
akıp gelmiştik
buluşmuştuk bir kavşakta
unutmuştuk ayrılığı
yok saymıştık özlemeyi
şarkımıza dalmıştık
mutluluk mavi çocuk
oynardı bahçemizde

aramakmış oysa sevmek
özlemekmiş oysa sevmek
bulup bulup yitirmekmiş
düşsel bir oyuncağı
yalanmış hepsi yalan
sevmek diye birşey vardı
sevmek diye birşey yokmuş
acılardan artakalan
işte bu bakışlarmış
kuğu diye gözlerimde
gün batımı bulutlarmış
yalanmış hepsi yalan
savrulup gitmek varmış
ayrı yörüngelerde

acı çektim günlerce
acı çektim susarak
şu kısacık konuklukta
deprem kargaşasında
yaşadım birkaç bin yıl
acılara tutunarak
acı çekmek özgürlükse
özgürdük ikimizde...

AKARSUYA BIRAKILAN MEKTUP

incecikti
gül dalıydı
dokunsam kırılacaktı
dokunmadım
kurudu

gitme, sonbahar oluyorum, sonrası hiç
ağaçlar bükmesinler n'olursun boyunlarını
neden akşam oluyorum tren kalkınca
kırlangıçlar birdenbire çekip gidince
mendiller sallanınca neden tıkanıyorum
öyle çok acımasız ki öyle birdenbire ki
az önceki çiçekler nasıl da diken diken
gitme, sonbahar oluyorum, sonrası hiç o sularda çimdik, bitti; köprüleri geçtik bitti
o elmanın tadı orda, o kuş çoktan öttü, bitti
artık çocuk değiliz, susarak da bir şeyler diyebiliriz
günler devlet alacağı, yıllar bir kadehcik buzlu rakı
oyunlar oyuncaksı, oyuncaklar eski şarkı
kavaklara oklu yürek çizip duran o çakı
nerde şimdi nerde şimdi, nerde o kan sarhoşluğu
gitme, sonbahar oluyorum, sonrası hiç.

PARAYI NERDEN BULDUN

enseleyip getirdiler
tıktılar karakola
enseleyip getirdiler
tıktılar karakola
bir odada beş kişi
işportacı
simitçi
birde şöför yamağı
birde kaynakçı
beşinci bir çocuk
beşinin yaş toplamı
bulmuyor yetmiş beşi
yeni yeni terlemiş
beşininde bıyıkları
ve hepside gominist
ve hemde ihtilalci

salladı parmağını sorgu meleği
tabancalı bıyıklı sorgu meleği
söyle ulen simitçi
söyle ulen gomonist
çaymı ısmarladın yoldaşlarına
ısmarladın öylemi
demek çay ısmarladın
bir simitçi parçası
bak söyle bana
kırarım kemiklerini
gazetede okuyorsun öylemi
kitapta okuyorsun
söyle ulen gomonist
söylemessen dinle bak
kırarım kemiklerini
parayı nerden buldun
gazeteyi kimden aldın
gorki denen bu adam kim
nerde bunun adresi
-ya sen şöför yamağı
gagası boklu teres
şarap içtin öylemi
hemde kitap gazete
hemde gorki öylemi
söyle ulen boklu teres
kırarım kemiklerini
parayı nereden buldun
gazeteyi kimden aldın
o kitabı sana kim verdi
evet evet gorki
gorkimi verdi sana
söylesene ulen teres
kırarım kemiklerini
parayı nerden buldun
kitabı kimden aldın
gel bakalım işportacı
demek sende gomonist
demek sende gorki ha
gorki denen o teres
söyle ulen adresini
gorki denen o teresin
kırarım kemiklerini
yaz bakalım iyi yaz
gorki diye bir herifle geziyor
gizli gizli buluşup tenhalarda
puşkin almış lenini kendisine
söyle ulen kim bu puşkin
ne iş yapar bu teres
evi nerde bu itin
dinle beni tablacı
söylemessen kırarım kemiklerini
puşkin'i nerde gördün
gorkiyi kim tanıttı
lenin denen bu adam kim
söyle ulen zibidi
kırarım kemiklerini
parayı nerden aldın
lenini nerde gördün

('''''''''bu öykü böyle sürer)

HASAN HÜSEYİN