Charles Bukowski

İNSANLAR


herkesin çözülmeye başladığı
gün gelir çatar sonunda,
ve işte;
bir odada boş küllükler sadece,
ya da tarağa takılmış bir tutam saç
erimekte olan ay ışığında.

külden,
kuru yapraklardan
ve okyanus gemisi misali geçip giden
elemden
başka bir şey değil
her şey.

kan dolduklarında ayakkabılar
bilirsin öldüklerini.

gerçek devrim
gerçek iğrentiden kaynaklanır;
çaresiz kaldığında
aslanı öldürür yavru kedi.

çocukluğumun kiliselerindeki heykeller
ve ayaklarının dibinde yanan mumlar;
ah, onları alıp
açabilsem bacaklarını,
duyabilsem alçı ağızlarından dökülecek
gerçek alçı sözleri.


Charles Bukowski