- Konbuyu başlatan
- #1
cesaret insanın bildiğini bırakarak, bilmediği yere adım atabilmesidir. İnsan hayatında bir hareketi cesaret ile yaptım zannederken aslında esaret içinde olduğunu anlamayabiliyor. cesaretli olmak insana yol aldırıyor,cesur insanları her zaman taktir etmişimdir.insan burada konu açıyorsa yada herhangi bir konuya yorum yazıyorsa kendinden bir parça olduğundandır.Açtığımız konular bizi yansıtır haliyle.
Cesarete yüreklilik anlamında inanırım...ama gerisi masal bence... aklın/bilincin kendi ürettiği korkulara kendi çözümleridir cesaret..korku ve cesaret ikisi de aklın ürünüdür/oyunudur.
Konuyla ilgili sevdiğim iki sözü paylaşayım;
Cesaret cesur davranışlarda bulunularak kazanılır. (yiğitlik anlamında)
Aşılmaz bir duvarın önünde yaşamak köpekçe yaşamaktır. (bana göre cesaretin masal olduğunu anlatır ve aklın oyunu olduğunu / gerçek olmadığını)
Aşılmaz bir duvar yoktur, aşamıyorsan bakış açını değiştireceksin mesela duvarla bütünleşebilirsin Şaka bir yana aşılamayan duvarın önünde yaşamak çaresizliktir, cesaret ise o duvarı ne pahasına olursa olsun aşmak için çaba sarfetmektir fakat boş çabalardan bahsetmiyorum.
Aşılamayacak duvar var mıdır gerçekten? Örnek verebilir misin?
Camus o sözü sosyal şartlar için söylemiş ama sosyal şartların canı cehenneme .aşılmaz olan duvar dışarda olursa sorun yok, peki ya içerde olursa?
örnek istemişssiniz; mesela
Sevdiğim ama ölen birini özlüyorum, geri gelmesini istiyorum bu duvarı nasıl aşacağım?
Geçen yıllarla birlikte annemin gözlerimin önünde yaşlanmasını/çöküşünü izliyorum o mukaddes kadına bunu yakıştıramıyorum bunu nasıl aşacağım?
Bakış açımı değiştireyim demi? aşılmaz duvarları değil kendimi değiştirmek değil mi bu? değiştiremiyorsam ne yapacağım?
Siz cesur değilsiniz ancak bilmediğiniz yere adım atmayı bırakın günah kavramları içinde boğulup kendinizi kaybetmişsiniz. Sürekli tasavvuf hakkında yorum yapıyor fakat kendiniz bunu başaramıyorsunuz mesela. Ben hiç bir zaman tasavvufçuyum demedim, tasavvufu seviyor ve anlamaya çalışıyorum dedim. Sürekli bana ders verme çabası içersindesiniz fakat siz tasavvufi olgunluğa önce kendiniz ulaşın sonra başkalarından beklersiniz.
Açtığınız konu sizi yansıtıyor haklısınız, tümüyle çelişkilerinizi yansıtıyor doğal olarak...
Sevdiğim ama ölen birini özlüyorum, geri gelmesini istiyorum bu duvarı nasıl aşacağım?
Geçen yıllarla birlikte annemin gözlerimin önünde yaşlanmasını/çöküşünü izliyorum o mukaddes kadına bunu yakıştıramıyorum bunu nasıl aşacağım?
Bakış açımı değiştireyim demi? aşılmaz duvarları değil kendimi değiştirmek değil mi bu? değiştiremiyorsam ne yapacağım?
Değişmesin bırak kalsn..
Son derece insani duygular zaten geçecek ise o zamanını bilir.Bir de bakmışsın geçmiş gitmiş.
Kabullenme ile ilgili.
Keşke içimdeki ''ben''de'de herşey dediğiniz gibi olabilse.. benim sizden alıntıladığım aşağıdaki şeylerle sorunum var
''tümüyle imkansızı istemek /önüne geçilemeyecek bir gerçek/Herşeye rağmen bu hayatı yaşamak''
varoluşu anlamakta en çok zorlandığım şeylerde bunlar diyebilirim