Aşk Bitebilir mi?

Aşkın tanımının zorluğunun yanı sıra bitebilirliğini tartışalım. Sevdiğim kızın dayısı bana şunu söylemişti 2 gün önce, "bak koçum, aşk bir senedir, diğer seneler sevgi baki kalır."

Sizce de öyle mi? Aşk bitebilir mi?

Ayrıca aşk nelerden beslenir? ve kendini yenileyen bir duygu mudur?

Aşk hiç biter mi
Hiç bir şey olmamış gibi
Boşlukta kaybolup gider mi
Aşk hiç biter mi

Kalır adımızla
Bir sokak duvarında
Bir ağaç kabuğunda
Bir takvim kenarında
Kalır bir çiçekte
Bir defter arasında
Bir tırnak yarasında
Bir dolmuş sırasında
Kalır bir odada
Bir yastık oyasında
Bir mum ışığında
Bir yer yatağında
Aşk hiç biter mi

Kalır dilimizde
Yinelenen bir şarkıda
Bir okul çıkışında
Bir çocuk bakışında
Kalır bir kitapta
Bir masal perisinde
Bir hasta odasında
Bir gece yarısında
Kalır bir durakta
Yırtık bir afişte
Buruk bir gülüşte
Dağılmış yürüyüşte
Aşk hiç biter mi

Kalır bir sokakta
Bir genel telefonda
Bir soru yanıtında
Bir komşu suratında
Kalır bir pazarda
Bir kahve kokusunda
Bir tavşan niyetinde
Bir çorap fiyatında
Kalır bir yosunda
Bir deniz kıyısında
Bir martı kanadında
Bir vapur bacasında
Aşk hiç biter mi .. Ezginin Günlüğü- Aşk Hiç Biter Mi? ... sanırım cevap bu .

Off... Aşk bitiyorsa o aşk değildir! Aşk kalp atışlarının kelebeklerin pır pır etmesiyle ritmik olmasıdır.

Bitiyor sanırım. Alışınca mı bitiyor acaba?

Bir şeyler yazmak üzereydim ki, kestim. 'Derin derin' yaşamadan yorum yapabileceğim bir konu gibi gelmedi.

"Sevgi baki kalır." demek... Aşk ve sevginin farkını anlamak zor geliyor bana. O şekilde ayrıma sokulunca, "Aşk gider, sevgi kalır." denilince de, kötü geliyor kulağa sevgi tanımı.

bana göre aşkın bitip bitmeyeceğini ortaya koymadan önce ,ne olduğunu belirlemek gerekir...aşk, potansiyel olarak kendisine ait olduğu halde,henüz eylemli ve tam olarak kendisine ait olmayan;ama tam olarak kendisine ait olduğu zaman kendisini tamamlayıp geliştirecek olan birine yönelen yoğun bir yaşamsal paylaşım talebidir...gibime geliyor

Once askin ne oldugunu tanimlamak, lazim. Nedir ask?

Bence sevginin cinsel ya da cinsel olmayan tutkuya, vazgecilmeze "onsuz olmaz" a dusunce olarak donusmesidir.

Aşlı nasıl algıladığınıza yaşadığınıza bağlı..Kendiliğinden mi biter, bitirilir mi o da tartışılır..Burada belirleyici olan tarafların algısıdır.Birbirine aşık iki kişinin bile tıpatıp aynı duygulanımlar içinde olduğunu söyleyemeyiz..Tamamen beynin illüzyonu..

glsezinrs' Alıntı:

Aşlı nasıl algıladığınıza yaşadığınıza bağlı..Kendiliğinden mi biter, bitirilir mi o da tartışılır..Burada belirleyici olan tarafların algısıdır.Birbirine aşık iki kişinin bile tıpatıp aynı duygulanımlar içinde olduğunu söyleyemeyiz..Tamamen beynin illüzyonu..

Genişletmek için tıkla ...

Oyle olsa, yine iyi. Genelde yurdum toplumu aski tek tarafli yasar, ya da karsi tarafi zorlar.

evrensel-insan' Alıntı:

Oyle olsa, yine iyi. Genelde yurdum toplumu aski tek tarafli yasar, ya da karsi tarafi zorlar.

Genişletmek için tıkla ...

Yurdum insanının söyledikleriniz dışında dolu dizgin bir aşk yaşaması zaten mümkün değil..Çocukluktan itibaren cinselliği baskılanmış kadınla, egosu şişirilmiş erkeğin aşkı ne ola ki?Ya bastırılmış cinsel duygularını uyaran kişiye yönelişini aşk sanacak, ya da " evlenme "ye kilitlenmiş algısıyla, duygularını kendi başına , risksiz ve "temiz" yaşamaya çalışacak...Günümüzde eğitimli ve kentli gençlerin bu duyguyu paylaşım anlamında daha şanslı olduklarını görüyorum.Ama çoğunluk için aşk, sadece şarkılarda, şiirlerde ve gözlerde yaşanmaya mahkum...

insanın doğuştan getirdiği potansiyellerini hayata aktararak,kendini varlama/gerçekleştirme sürecinin önemli bir dinamaosu olarak aşk; bitmezmiş gibime geliyor...aşkın nesnesi nedir,aslında aşk neye ya da kime yönelir diye düşünürsek ; tümüyle insanın kendisine ait olan herhangi bir şeye yönelemeyeceğini fark ederiz çünkü bir şeyi talep etmek aynı zamanda o şeyin bize ait -bizde- olmadığını kabul etmek demektir (örneğin kimse kendi karaciğerine aşık olmaz)...ama aynı zamanda tümüyle kendisinden uzak,kendisiyle hiç ilgisi olmayan ve tamamen 'kendi dışında' bir şeye de yönelemez (örneğin malatya'nın bir kasabasında oturan bir genç tutup da danimarka prensesine aşık olmaz..) ama insan tümüyle kendisine ait olmadığı halde,potansiyel olarak kendisine ait olan ve kendisiyle bir bütün olursa kendisini, 'zaten olan kendisinden hedef kendisine' taşımasına olanak verecek olan ya da öyle olduğu varsayılan birine aşık olur... denebilir ki aşkın nesnesi seven insanın kendinde olmamakla birlikte ,kendi ''iyi imgesine'' uygun olandır...aşk iyileştirici,geliştirici ve bir ölçüde dönüştürücü dinamik bir süreçtir...insanın zaten olan kendinden,önce hedef kendine ve giderek olanaklı en tam kendine ulaşma mücadelesinde; harekete geçirici, devindirici bir güç olarak aşk,insanlaşma süreci için vazgeçilmezdir ve bu yüden de ölümsüzdür gibime geliyor....