Forumumuza Hoş Geldiniz

Hoşgeldiniz. Ücretsiz içerikler ve özel hizmetler sizi bekliyor. Hemen üye olun!

Anksiyete Bozukluğu

ls2

Kahin
Onursal Üye
1 Kas 2012
2,737
180
63
İnsan neden sonsuzluğu istiyor? Rasyonel olarak sonsuzluk mümkün görünmüyor. (akıl bunu biliyor ancak ruhta ölümsüzlüğü biliyor ) biz sonsuzluğun neresindeyiz? sonsuz yoktuk anamızın karnından varlığa çıktık..ama önceside sonsuz yoktuk..ben bu sonsuzluğu anlamakta çok zorlanıyorum. sonsuzluk akıl alacak birşey değil..

İnsanın yok olma korkusu ile ilgili çok tuttuğum birkaç sözü paylaşayım;

Korkunun ecele faydası yoktur. (atasözü)

Ölüme karşı yapılabilecek tek şey insan olmanın sinerjisidir. ( Irvin D. Yalom)

Ölüm ölümlüler için bir kurtuluştur. (replik)
 

karamel

Yeni Üye
21 Tem 2013
307
0
0
Anksiyite bozukluğuyla ilgili bir iki açıklama da bulunayım.Affınıza sığınarak.Pek öyle keyif verici bir madde çekmiş bir şahsın , havalanıp uçuşa geçmesi gibi kolay bir durum deil. Bunun obsesive bölümü var manik bölümü var, manik depresive var, bunlar psikosomatik olmakla birlikte kişide tedavi ettirilmezsa ağır depresyonlara ve buğranlara kadar gidiyor.Günde iki kalıp sabun bitirip hala temiz olmadım diyenler,kolum çok kaşınıyor diye kemik görünene kadar kaşıyanlar, bu dünya bana göre deil deyip , bir saniye atlayanı da var.
söz uzar ve anlamsızlaşır, merkezden çıkmadan, bu bir raharsızlıktır beyne sızan bir virüstür. virüs en kısa zamanda temizlemek gerekir. grift hale gelince diğer bozulluklarla birleşir ve durum ağırlaşır.
 

phi

Felsefe.net
Yeni Üye
13 May 2008
1,906
174
63
Olum korkusu ile yasamanin verecegi rahatsizliklar cok tehlikelidir.
 

muratkarahan

Yeni Üye
3 Tem 2010
169
4
18
32
İnsanların kendine koyduğu küçük hedeflerden uzaklaşmak sürekli bütünü sorgulamak,meşguliyetten kaçmak,modern yalnızlık da önemli etkenler...
 

sladko

Yeni Üye
3 Eyl 2013
5
0
0
İnsan neden sonsuzluğu istiyor? Rasyonel olarak sonsuzluk mümkün görünmüyor. (akıl bunu biliyor ancak ruhta ölümsüzlüğü biliyor ) biz sonsuzluğun neresindeyiz? sonsuz yoktuk anamızın karnından varlığa çıktık..ama önceside sonsuz yoktuk..ben bu sonsuzluğu anlamakta çok zorlanıyorum. sonsuzluk akıl alacak birşey değil..

İnsanın yok olma korkusu ile ilgili çok tuttuğum birkaç sözü paylaşayım;

Korkunun ecele faydası yoktur. (atasözü)

Ölüme karşı yapılabilecek tek şey insan olmanın sinerjisidir. ( Irvin D. Yalom)

Ölüm ölümlüler için bir kurtuluştur. (replik)

.......................................................
 

sladko

Yeni Üye
3 Eyl 2013
5
0
0
Anksiyite bozukluğuyla ilgili bir iki açıklama da bulunayım.Affınıza sığınarak.Pek öyle keyif verici bir madde çekmiş bir şahsın , havalanıp uçuşa geçmesi gibi kolay bir durum deil. Bunun obsesive bölümü var manik bölümü var, manik depresive var, bunlar psikosomatik olmakla birlikte kişide tedavi ettirilmezsa ağır depresyonlara ve buğranlara kadar gidiyor.Günde iki kalıp sabun bitirip hala temiz olmadım diyenler,kolum çok kaşınıyor diye kemik görünene kadar kaşıyanlar, bu dünya bana göre deil deyip , bir saniye atlayanı da var.
söz uzar ve anlamsızlaşır, merkezden çıkmadan, bu bir raharsızlıktır beyne sızan bir virüstür. virüs en kısa zamanda temizlemek gerekir. grift hale gelince diğer bozulluklarla birleşir ve durum ağırlaşır.

.......................................................
 

karamel

Yeni Üye
21 Tem 2013
307
0
0
Burada ki ilgi ve alaka sanırım senin derin dertlerine şifa olur ve kendini unutmanı sağlar.KENDİNİ UNTUTMA TABİ Kİ DERTLERİNİN HAFİFLEMESİ ALANINDA OLARAK KASTTETTİM.AMA BİR YERLERDE VAR OLMAK VE IĞIĞINI O YERLERE ÇEKMEK BELLİ BİR BEKLENTİ DOĞURUYOR İNSANDA. sONUÇ OLARAK HER BEKLENTİ KENDİNİ" DİNLEYEN" İNSAN İÇİN ,TEKRAR BİR HAYAL KIRIKLIĞI YARATA BİLİR.
BOL ŞİFALI VE ÜRETKEN GÜNLER..
 

ls2

Kahin
Onursal Üye
1 Kas 2012
2,737
180
63
Çocukluğumdan beri sonsuzluk kavramı sürekli beni ürpertir. Ne zaman aklıma getirsem içimdeki boşluk genişlermiş gibi olur. Hatta 3-5 sene periyodik olarak aynı kabusu gördüm diyebilirim. Anlat derseniz anlatamam. Cümlelere dökebileceğim tek şey ; el kol bağlı, yapacak hiç bişey kalmamış.

Ruh da ölümsüzlüğü biliyor demişsiniz. Ruhum ebedi olduğunu biliyorsa ortada neden bi çatışma var? Bedenin ölüm anında yaşayacağı şey belirsiz olduğu için mi?

hiç dua ettinizmi bilmiyorum ancak sizce dua etmek akıllıca mı? rasyonel olarak bakıldığında dua etmek akıllıca değildir ancak inanan insanlar dua ederler ve bu onlara güç ve mutluluk verir. . bu nasıl olabilir? evrene baktığımızda ne bir yaratıcı var ne de bir Tanrı, öyleyse bir Tanrıya inanmak gözlerine inanmamaktır denilebilir. Tanrı nerede? evren modern teleskoplarla taranıyor, Tanrı bir trilyon ışık yılı uzakta mı nerede? Tanrı yok görünmüyor ama dua etmek insanın içinde bir karşılık buluyor ki insanlar dua ediyor, eğer bir karşılık bulamasa insanlar dua etmezdi bana göre..varmak istediğim nokta şudur; ruhu sizi kanıtlayamam. insan sonlu ile sonsuzun sentezidir. (ruh ve beden ) doğumdan sonra kendi bedenimiz ve dünya ile ilişki kurarak gelişmiş olan aklımızın (sonlu olduğunu bilen akıl ) ruhu ile çatışma içinde olması normaldir bana göre, çünkü akıl ''anlamak'' üzere insanın dünya ve kendisi ile ilişkisiyken , ''inanmak'' Tanrı ile olan ilişkisidir..insanın duadan güç almasını sağlayan şey onun ruhudur bana göre..

Kierkegaardan yardım alarak devam edeyim :)

Ben; sonsuzluğun içinde uçup gittiği için değil temelde sonlunun (bedenin-aklın ) içine kapandığı için kaybolmuştur.. Bu nedenle insan kendi sonluluğundan kurtulmaya çalışır ama kurtulamadığı için umutsuzluğa düşer.

İnsandaki yok olma/varlığını kaybetme kaygısı ona başka hiç birşeyin veremeyeceği bir kaygı verir, böyle bir kaygıyla ilgili olarak kierkegaardın tesbiti;

Böyle bir kaygının nesnesi hiçliktir ve hiçlik bir nesne değildir. Korku bir nesnesi olduğu için zaptedilebilir. Ancak kaygı zaptedilemez, çünkü hiçbir sonlu varlık kendi sonluluğunu yenemez...

Tanrı önümüze ölüm gibi kendi varlığımızı yok edecek belirsiz ve kaçınılmaz bir sınır koymuştur, ölüm yaşanabilecek birşey değildir,yaşama ait birşey değildir. ve yaşama ait herşeyi yok edecek birşeydir. bu kaçınılmaz sona rağmen insanlar hala geçici ve sonlu şeylerin peşinden koşup hayata devam edebiliyorlar/devam edebiliyoruz..bence bu ruhun sayesinde oluyor..yoksa böyle bir farkındalıkla insanların dehşet içine düşmesi ve bu dünyaya hiçbir değer vermemesi gerekirdi..ancak veriyorlar..hemde her türlü pisliği ve kötülüğü yapacak kadar veriyorlar..bu çok tuhaf bir durum..bunlar çogu insanın umrumda değil çogu insan bizler gibi değil demek bence yeterli cevap değil..insanoğlunda ve bu dünyada çok açık bir tuhaflık var bana göre :)
 
Tüm sayfalar yüklendi.
Üst