- Konbuyu başlatan
- #1
Bir zamanın daha başlamadığı dönemde başka bir zaman varmış. Heyecanlı olaylar için akıllı varlıklar gerekli olduğundan bazı canlılar aklı kazanmış. Etoburlar akıllanınca acımaya başlamışlar, çünkü avları da kendileri gibi akıllanmış.
-Kardeşim, ava çıkmadan daha, kana susamış gözüküyorsun.
-'hızlı hızlı nefes alarak konuşur' hayır, gayet sakinim, dişlerim kaşınıyor sadece.
-Yok yok sakin filan değilsin. Eh, yapacak bir şey yok.
Otuburlar sadece ota ihtiyacı olan canlılar, dişleri küçük, pençeleri zayıf. Yüzleri toplansa bir tane etoburu öldüremez, çaresiz canlılar.
-Kipçi, sana söylemiştim. Gerçekten kendinde değildin. Hızlı bir şekilde öldürmezsen boşuna can çekişirler. Bunu kaç defa daha söylemem gerekiyor?
-Sanki sen anlarsın da. Bak Feyruz, kardeşim, onlar bizden değiller, sanki bizden birileriymiş gibi acıyorsun. Sadece yemek için varlar, o kadar. Senin için kendimi tutmaya çalışıyorum, sırf sen üzülme diye. Elimden bu kadarı geliyor.
-Bu tartışmayı kaçıncıya yapacağız. Diyorum sana, Kipçi, onlar aynı bizim gibiler, bizi biz yapan nedir? Bizim gibi olmaları bizdenmiş gibi yapar, farkları zayıf olmaları, o kadar.
-Ben senin kardeşinim, sen onları benimle aynı mı görüyorsun?
-Sıkıldım, gerçekten sıkıldım, boşa konuşuyoruz, susamıyorum da. Tabii ki seninle aynı görmüyorum. Acı bana Kipçi.
-Sana Arex yıldızı acısın.
-Kalpsiz biri değilsin Kipçi. Bunu biliyorum. Elimden gelse bir daha seninle ava çıkmazdım. Ama otoburlara karşı hiç merhametin yok. Bizi biz yapan en önemli özellik akıldır, akıl sayesinde bir amaç ile yaşıyoruz. Sürüngenler gibi değiliz. Acıkınca yerler, susayınca su içerler, canları yanınca inlerler. Bedenleri yönetir onlar teslim olur. Biz bedenimize karşı çıkabiliriz, çünkü akıl içgüdülerimizin yanlış olabileceğini gösteriyor. Akıl sağduyudur. Sorumluluk almak istemiyorsun sadece.
-Off, anladım Feyruz, bir daha olmaz.
-Geçiştir bakalım, onlara acımıyorsun bari bana acı, üzülüyorum.
-Tamam, tamam.
Yıldızlar. Dört ayak üzerindeki canlılar pek tabii kafalarını kaldırıp göğe bakabilirler. Merakları, akılları, amaçları; hayır, onlar bizim bildiğimiz etoburlar değiller.
-Kardeşim, ava çıkmadan daha, kana susamış gözüküyorsun.
-'hızlı hızlı nefes alarak konuşur' hayır, gayet sakinim, dişlerim kaşınıyor sadece.
-Yok yok sakin filan değilsin. Eh, yapacak bir şey yok.
Otuburlar sadece ota ihtiyacı olan canlılar, dişleri küçük, pençeleri zayıf. Yüzleri toplansa bir tane etoburu öldüremez, çaresiz canlılar.
-Kipçi, sana söylemiştim. Gerçekten kendinde değildin. Hızlı bir şekilde öldürmezsen boşuna can çekişirler. Bunu kaç defa daha söylemem gerekiyor?
-Sanki sen anlarsın da. Bak Feyruz, kardeşim, onlar bizden değiller, sanki bizden birileriymiş gibi acıyorsun. Sadece yemek için varlar, o kadar. Senin için kendimi tutmaya çalışıyorum, sırf sen üzülme diye. Elimden bu kadarı geliyor.
-Bu tartışmayı kaçıncıya yapacağız. Diyorum sana, Kipçi, onlar aynı bizim gibiler, bizi biz yapan nedir? Bizim gibi olmaları bizdenmiş gibi yapar, farkları zayıf olmaları, o kadar.
-Ben senin kardeşinim, sen onları benimle aynı mı görüyorsun?
-Sıkıldım, gerçekten sıkıldım, boşa konuşuyoruz, susamıyorum da. Tabii ki seninle aynı görmüyorum. Acı bana Kipçi.
-Sana Arex yıldızı acısın.
-Kalpsiz biri değilsin Kipçi. Bunu biliyorum. Elimden gelse bir daha seninle ava çıkmazdım. Ama otoburlara karşı hiç merhametin yok. Bizi biz yapan en önemli özellik akıldır, akıl sayesinde bir amaç ile yaşıyoruz. Sürüngenler gibi değiliz. Acıkınca yerler, susayınca su içerler, canları yanınca inlerler. Bedenleri yönetir onlar teslim olur. Biz bedenimize karşı çıkabiliriz, çünkü akıl içgüdülerimizin yanlış olabileceğini gösteriyor. Akıl sağduyudur. Sorumluluk almak istemiyorsun sadece.
-Off, anladım Feyruz, bir daha olmaz.
-Geçiştir bakalım, onlara acımıyorsun bari bana acı, üzülüyorum.
-Tamam, tamam.
Yıldızlar. Dört ayak üzerindeki canlılar pek tabii kafalarını kaldırıp göğe bakabilirler. Merakları, akılları, amaçları; hayır, onlar bizim bildiğimiz etoburlar değiller.