Dil Felsefesi Nedir 2019-09-28

Dil felsefesinin günümüz manada zenginliği 19. asırın sonunda: mantıktaki gelişmeler, geleneksel zihin algısındaki değişmeler ve zihnin yapısı ile alakalı tartışmalardan sonra, çözümlemeci geleneğin başlamasıyla ortaya gelir. “Felsefede dilsel dönüş” diye anılan bu hareket dilin felsefi problemlerdeki konumunu sorgular. Fakat antik Yunan’da, hem de Hint felsefesinde dilin sorgulandığını görmek de mümkündür. Orta Çağda Abelard, Ockham ve Scotus dil ve mantık ilişkisinden bahseder. On yedinci asırda John Locke, kelimenin manası ile düşünme ve etkileşim kurma arasındaki ilişkiyle alakalı kimilerine göre felsefe tarihinde ilk dil teorisini geliştirmiştir. Daha sonra John Stuart Mill, günümüz dil felsefesinde asli bir konumu olan “gönderme” ile “mana” arasındaki ayrımın ilk tohumlarını atar. On dokuzuncu asır sonlarında bilhassa Ferdinand Saussure’nin dil üstüne yapmış bulunduğu çalışmalar hem dilbilimde çok etkili olmuş hem de göstergebilimin (semiyotik) ve yapısalcılığın (structuralism) gelişimine liderlik etmiştir. Fakat bugünümüzde “dil felsefesi” olarak anılan alanın geliflimi fakat yirminci asırın başında bilhassa Gottlob Frege ve Bertrand Russell’ın çalışmalarıyla başlar. Ludwig Wittgenstein ise, Tractatus Logico-Philosophicus isimli eseriyle dilsel ve mantıksal yapıyı manayaya çalışmıştır.