"Güven"le ilgili.

Çok güvendiğiniz bir insan, güveninizi yıktığında mutlaka çok üzülüyorsunuz. Güven duygunuz yıkıldığında yada ihanete uğradığınızda, ilk hissettiğiniz nedir?

Önce ben cevaplayayım; ben, bana ihanet edenden daha fazla, kendime kızıyorum. "Neden böylesi güvendim ki?" diyorum. Ancak bunun çok büyük sancıları oluyor, sanki "hiç kimseye güvenmemem gerekiyor" gibi. Bu da doğal olarak insanı yalnızlığa itiyor. Oysa yalnızlığı pek sevmiyorum.

Haydi, isterseniz güven duygusunun yaşamımızdaki yerini ve önemini irdeleyelim arkadaşlar, ne dersiniz?

Bence; güven duygusu son derece önemli ve değerli bir kavram. Sağlam kişiliğin önemli bir ögesi. Bana göre, bana güvenen insanların güvenini sarsmamak için, ben de özveride bulunmalıyım. En azından sır tutmalıyım, başkalarına ait konularda ketum olmalıyım. Haklara saygı duymalıyım.

Ynt: "Güven"le ilgili.

Sevindirici Belli ki, kimsenin güven duygusuyla sorunu yok. Dilerim gerçekten böyle olsun.

Ynt: "Güven"le ilgili.

güvenmek karşıtını içinde barındırır; güvenmemek/güvensizlik; öz-de kandırılma olarak tanımlanan güvensizlik duygusunun kişideki yanılsamalar olduğu açıktır. kişi aslında kendisini kandırdığını, kendisine yalan söylediğini benimsemek istemz; küçük avuntular ile yanılgısını öteye savurur ve yanılmamış olmak ister...kişi kandırılmaz; o, kendisini kandırır.

Ynt: "Güven"le ilgili.

Özgüvenden başlayıp toplumsal güveni de içine alan çok geniş bir konu... Ama en önemlisi kuşkusuz kendine güven. Özgüveni kazanamama ya da kaybetmeye birçok etken sayabiliriz. Cehalet, maddi yetersizlikler, yalnızlık, hastalık, çaresizlik bunların başında geliyor. Özellikle sindirilmiş, özgürlükleri kısıtlanmış toplumlarda güven eksikliği insanları, kendi adlarına alınan kararları koşulsuz uygulayıcı, irdelemeyen, "hayır" diyemeyen robotlaşmış kitlelere dönüştürebilir...

İş yaşamında, çalışanların birbirine güvenmeleri doğal olarak verimliliği arttırır. Kodak Firmasının kurucusu Eastman' ın güven duygusunu vurgulayıcı bir anısını aktarmak isterim.

Kodak firmasının kurucusu Eastman basit bir film makinesi ile 1935'li yıllarda Afrika'daki vahşi hayvanların fotoğraflarını çok yakından çeker ve daha sonra bunları evinde yakın dostlarına gösterir. Hayvanların bu kadar yakından filme alınmış olmasının heyecanıyla içlerinden birisi dayanamaz; "Aziz dostum bu işi nasıl becerdin?" diye sorar. O da cevaben; "Yanıma güvendiğim bir avcı aldım. Makinenin 10 metre kadar önüne hayalî bir çizgi çizdim. Avcıya ben film çekerken herhangi bir hayvan bu çizgiyi geçme teşebbüsünde bulunursa derhal vur dedim" der. İzleyiciler şaşırır ve hep bir ağızdan; 'insan bu kadar tehlikeli bir işe nasıl teşebbüs edebilir ya avcı vurmasaydı?' diye sorduklarında "Dostlarım hayatta başarılı olmak istiyorsanız birlikte çalıştığınız insanlara güvenmeyi öğrenmelisiniz" der.

Güven duygusunu kuşkusuz derinden yaralayan en önemli unsurdur aldatılma. Duygusal bağınızın olduğu insanların (Aile fertleri, dostlar...vs.) bizi aldatması çok yaralayıcıdır. Aldatılan kişi başlangıçta öfkelenecek, belki kendi kabuğuna çekilecektir ama bir süre sonra bunu aşma çabasına gidecektir. Aldatan kişi ise -eğer bunu kavrayabilecek insani özelliklere sahipse- en büyük kaybı kendisinin yaşadığını farkedecektir... "Aldatan aldanır"...

Ynt: "Güven"le ilgili.

Sn. Nejdet; forumda okuduklarım nezdinde görüşlerinize genellikle katılıyor olmama karşın, bu konudaki görüşünüze katılamadım. Bir örnek vermek isterim; aynı kişi, aynı konularda değişik kişilere güveniyor, bazıları güvenini sarsısıyor, bazıları sarsmıyor. Bu durumda ne düşünürsünüz? Bence de, dediğiniz gibi, kişi kendisini de kandırır bazen, başkaları tarafından da kandırılır. Eğer kişi, çok temkinli olup, kandırılmayı göze alamadığı için kendi sırça köşkünde yaşamayı tercih ediyorsa, hiç bir paylaşım yada katılımda bulunmuyorsa size katılabilirim. Bu suretle de insan kaçınılmaz olarak yalnızlığa itilir.

Sn.Kallıope; görüşlerinize katılıyorum. Öncelikle özgüven ve dürüstlük ve hatta mertlik çok önemli. Zaten özgüveni doğru şekilde gelişmiş insanlardan güven darbesi de yemiyoruz. Güvenilir ekip arkadaşlarının başarıdaki payını da yadsımak olanaksız elbette.

Güven konusuna bir ekleme yapmak istiyorum; Tanımak, çok iyi tanımak. Ya da doğru insanı bulmak. Güven olmadan mutlu yaşamak olanaksız zira.

Ynt: "Güven"le ilgili.

sayın Monaliza,

kandıran/aldatan kendisine yalan söylüyor yoksa kandırılan değil; kaybeden de kandıran olacaktır sonuçta ...yukarıda yazdıklarımı kandırılan için tersine yorumlamışsınız...başka bir anltımla kendisine güven duyan kişi kandırılamaz; kandırıldığı sanılabilir yalnızca...

Ynt: "Güven"le ilgili.

öyle zordur ki...hele bir de birkaç defa yarı yolda bırakmışsa sizi o güven dediğiniz karmaşık olgu.olgu değil de, duygu belki.içimizde, en stratejik durumlarda ortaya çıkıp kendini gösteren ve tam da bu sebepten şüpheyle de tanışmamızı sağlayan garip "şey".onunla ilk karşılaştığımızda, sorgusuzca sığınırız ona.derinliklerini, gerçeklerini bilmeden.tıpkı karşımızda duran, bazen aşk bazen de sadece sevgi dediğimiz "O"nunla ilk karşılaşmamızdaki gibi...sadece güveniriz.bilmeyiz işte!hiçbirşeyini...Ve sonra, "O" bizi terk edip gittikten ve de güven yarım yamalak kalmış,kulağımıza bu sefer de bizi tanıştıracağı "umut"a dair bir şeyler fısıldamaya çalışırken, biz de güveni terk ederiz.Sonsuza.

insan ilişkileri temeldi güven duygusu üzerine kurulurlar. peşin/apriori güvensizlik duygusu ile ilişki sağlıklık biçimde kurulamaz ve septik düşünceler, ilişkiyi kanserli hücreler gibi bitirirler. Bu nedenle, toplumsal ilişkilerde adım alınırken güven duygusunu beslemek belki de bu duyguyu kötüye kullanacak ikircikli kişiliğe peşinen bir ödün vermektir. Bunu peşinen benimseyen bir kişinin kandırılması söz-konusu olamaz. Geride, kandırdığını düşünen ikircikli kişiliğin günlük avuntusu kalır; güven duygusunu besleyenin yürüyüşünde bir değişiklik olmaz...

insan ilişkileri temeldi güven duygusu üzerine kurulurlar. peşin/apriori güvensizlik duygusu ile ilişki sağlıklık biçimde kurulamaz ve septik düşünceler, ilişkiyi kanserli hücreler gibi bitirirler. Bu nedenle, toplumsal ilişkilerde adım alınırken güven duygusunu beslemek belki de bu duyguyu kötüye kullanacak ikircikli kişiliğe peşinen bir ödün vermektir. Bunu peşinen benimseyen bir kişinin kandırılması söz-konusu olamaz. Geride, kandırdığını düşünen ikircikli kişiliğin günlük avuntusu kalır; güven duygusunu besleyenin yürüyüşünde bir değişiklik olmaz...

Güven karşılıklı paylaşımlar için önemli ve gerekli bir olgudur.Ama ben güven olması için kişinin kendini bilmesi kendine güvenmesi gerektiğine inanıyorum.
Başkalarına karşı beslediğimiz güvenin en büyük kısmını doğuran, kendimize olan güvenimizdir! La Rochefoucauld

monaliza' Alıntı:

Çok güvendiğiniz bir insan, güveninizi yıktığında mutlaka çok üzülüyorsunuz. Güven duygunuz yıkıldığında yada ihanete uğradığınızda, ilk hissettiğiniz nedir?

Önce ben cevaplayayım; ben, bana ihanet edenden daha fazla, kendime kızıyorum. "Neden böylesi güvendim ki?" diyorum. Ancak bunun çok büyük sancıları oluyor, sanki "hiç kimseye güvenmemem gerekiyor" gibi. Bu da doğal olarak insanı yalnızlığa itiyor. Oysa yalnızlığı pek sevmiyorum.

Haydi, isterseniz güven duygusunun yaşamımızdaki yerini ve önemini irdeleyelim arkadaşlar, ne dersiniz?

Bence; güven duygusu son derece önemli ve değerli bir kavram. Sağlam kişiliğin önemli bir ögesi. Bana göre, bana güvenen insanların güvenini sarsmamak için, ben de özveride bulunmalıyım. En azından sır tutmalıyım, başkalarına ait konularda ketum olmalıyım. Haklara saygı duymalıyım.

Genişletmek için tıkla ...

Güven ile ilgili yaşadığım sıkıntıların temelde kendime olan güvenim ile ilgili olduğunu gördüm ve görüyorum. Kendime olan güvenim ile ilgili sıkıntılarımı hallettiğimde 'güven-güvensizlik' ile ilgili kaygılarımıda yok edebilceğimi biliyorum ki bu beni daha güçlü ve özgür kılacak.

Bu konuyla ilgili sevdiğim iki söz var, onları paylaşmak isterim.

V. Hugo diyor ki;' Alıntı:

Hayatta kimseye güvenmeyeceksin demek saçmalıktır inan. Ama kime 'iki defa güveneceğini' hesaplamalı insan.

Genişletmek için tıkla ...

B. Pascal diyor ki;' Alıntı:

Güvensizliğin üç mahzuru vardır: Can sıkıntısı, sabırsızlık, vakit öldürme.

Genişletmek için tıkla ...

güven-ne büyük bir cümle!