Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alıryol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Rıhtımda kalanlar bu seyahatten elemli,
Günlerce siyah ufka bakar gözleri nemli.
Biçare gönüller. Ne giden son gemidir bu...
benim branşım çocuk gelişimi :) okul öncesi eğitimi öğretmeniyim..syn biricik .bu arada foruma hoş geldiniz. Aktif katılımınızla foruma güzellik katmışsınız:)
Gidişin kış, gelişin yaz gibiydi. Bir soğuk rüzgâr esmiş ve o rüzgârın soğuğuna binip gitmiştin uzak yerlere. Gittiğin yeri sen biliyor muydun, bilmiyoruz ama biz haberdar değildik nereye gittiğinden.Biz ise, gerdanı benli bir beyaz kuşun kırık kanadına binip giden birine bakar gibi hüzünle...
hayatta anlam yüklediğimiz zamanlar da oluyor bu ya bir başarı anı, ya kazanılan bir değer ya da delice aşık olunduğunda olabiliyor. ne zaman ki rutine giriyor her şey hayat biraz daha anlamını yitiriyor sanki...
Her pazartesiye yaklaşan gece ve her pazartesi sabahı etraf sendromun yüküyle dolu. Herkes avareliğin hayalini kuruyor sonra pazar günü avare kalınca günü yedik diyor. İnsanoğlu çalışmayı mı yoksa tembelliği mi seviyor kararsız kalırken, Diyojen bize bir yerlerden el sallıyor. Hiç unutmam...