Zübeyde Gökbulut

ANADOLU KADINI

Dün kafa yordum biraz düşündüm eni konu.
Dünya Kadınlar Günü hangi kadının günü?
Nasır tutmuş elleri kavrulmada, yanmada.
Görebildiği yeri dünya buymuş sanmada.
Bir elinde çapası alt üst eder toprağı.
Nârin,utangaç yüzü andırıyor yaprağı.
Değme rüzgâr sarsamaz, on mu dokuz mu canı?
Hayretlere düşürür aklı olan insanı.
Her işini dizmiştir kafasında listesi,
Yüreğiyle “of” çeker duyulmaz asla sesi.
İşçi odur, aşçı o toprakla savaşçı o.
Muhannet zordur diye iddialı başçı o.
Öpülmez mi elleri, koyulmaz mı başlara,
Ne çileler bal olur yer bulunmaz düşlere.
Gündüz tarlada ırgat, gece evinde dadı,
Hükümdardır her işte yine de yoktur adı.
“ Gııız öte git, beri gel kaşık düşmanı seni !
Bir kelime edersen patlatırım enseni “
Vay benim bahtı karam, gün görmemiş yanığım!
Yokuş olan her işte savunmasız sanığım.
Seni anlatmak için destanlar yazmalıyım.
Fedakar yüreğinin resmini çizmeliyim.
Onlarca gül büyütüp, bir gül almayanım vay !
Yürü derya denizim , bunu da kadere say.

Buz gibi duvarların sıcak boyası kadın.
Ne zaman koyulacak senin de hanım adın?
Gözümde bir hanım var Anadolu kadını.
Vatan odur, bayrak o, ana koydum adını.
Gel istersen verelim hak edene bu günü,
Dünya kadınlar günü hangi kadının günü ?



Böyle bir günün kutlanması neyi değiştiriyor bilmiyorum...
Belki sadece geçmişte yaşanmış/yaşanmakta olan acıların altı çiziliyor o kadar...
"Çalışan Emekçi Kadınlar Günü " kutlu olsun!...