- Konbuyu başlatan
- #1
- Katılım
- 21 Ocak 2018
- Mesajlar
- 744
- Tepkime puanı
- 114
- Puanları
- 43
Bundan 5 sene öncesini, düşünme işinin gerçekten anlamlı, değerli ve keyif verici olan bir şey olduğunu keşfetmiş bir genç olan kendimi hatırladım. Her şey yeniydi, her şey araştırılmalıydı, her şey sorgulanmalıydı... Böyle düşünüyordum ve böyle de yaptım, bir süreliğine...
Sonrasında ne değişti? Ulaştığım yarım yamalak sonuçlar zihnimdeki soru işaretlerini giderip beni evrenin sırrına erişmiş bir bilge mi yaptı? Hayır. Düşünmekten mi yoruldum? Hayır. Daha önemli işlerim mi var? Hayır. O zaman neden elimdeki tek gerçek olan kendi ürettiğim düşüncelerimden bu kadar uzaklaştım? Neden heyecanımı kaybedip diğer herkes gibi var olan düşüncelerimle yetinip günlerimin önüne başka günler koymaktan başka hiçbir şey yapmadım?
Lanet olsun, düşünürler olarak elimizde düşünecek bir zihin ve kısıtlı zaman var. Hepimiz bu temel değerin bir gün sonlanacağını biliyoruz peki neden bu tekdüze hayatta fazla gelişmiş maymunlar gibi yaşıyoruz?
Ah şimdi aklıma geldi, içimden bir ses olanca gerçekliği bütünüyle suratıma çarptı "ÇÜNKÜ BU HİÇBİR ŞEYİ DEĞİŞTİRMEYECEK" diye.
Şimdi anlıyorum zamanla kaybettiğimiz şey düşünmeye karşı olan hevesimiz değildi, aksine kazandığımız şey ne kadar uğraşırsak uğraşalım yaptığımız şeyin felsefi mastürbasyondan başka bir şey olamadığını anlamamızdı.
Not: Biz kimiz ki?
Sonrasında ne değişti? Ulaştığım yarım yamalak sonuçlar zihnimdeki soru işaretlerini giderip beni evrenin sırrına erişmiş bir bilge mi yaptı? Hayır. Düşünmekten mi yoruldum? Hayır. Daha önemli işlerim mi var? Hayır. O zaman neden elimdeki tek gerçek olan kendi ürettiğim düşüncelerimden bu kadar uzaklaştım? Neden heyecanımı kaybedip diğer herkes gibi var olan düşüncelerimle yetinip günlerimin önüne başka günler koymaktan başka hiçbir şey yapmadım?
Lanet olsun, düşünürler olarak elimizde düşünecek bir zihin ve kısıtlı zaman var. Hepimiz bu temel değerin bir gün sonlanacağını biliyoruz peki neden bu tekdüze hayatta fazla gelişmiş maymunlar gibi yaşıyoruz?
Ah şimdi aklıma geldi, içimden bir ses olanca gerçekliği bütünüyle suratıma çarptı "ÇÜNKÜ BU HİÇBİR ŞEYİ DEĞİŞTİRMEYECEK" diye.
Şimdi anlıyorum zamanla kaybettiğimiz şey düşünmeye karşı olan hevesimiz değildi, aksine kazandığımız şey ne kadar uğraşırsak uğraşalım yaptığımız şeyin felsefi mastürbasyondan başka bir şey olamadığını anlamamızdı.
Not: Biz kimiz ki?