yazdığım bu şiiri paylaşmak istedim

Gözlerinde hayallerden şehirler inşaa ederdim
Doğal olmayan felaketlerle yıkılan şehirler
Dudaklarını hayal ederim dudaklarımda ellerin ise saçlarıma dolanmış durumda
Fakat şimdilerde parçalanmış hayallerim saplanıyor yorgun bedenime
Baktığım aynalardan bir el uzanıyor göz yaşlarıma doğru
Sen ise sahip olduğum bütün mutluluğu gözlerine yüklemişken gidiyorsun
Ve sen giderken bütün suçu ben üstleniyorum

Başka bedenlerde soluklanmak varken hayalini seçiyorum karanlıkta
Severken yandığım aşka ihanet etmeye korkuyorum işte
Oysa aşk benden cesaret ister ihanete karşı sevebilmeye
Peşinden koşarken her düşüşümde yeni umutlar topluyorum
Delinmiş ve yıpranmış kalplerden yere saçılan umutlar
Bazen ama veya keşkelerle dolu cümlelerimin arasında bi yerlerde unutuyorum bizi
Aşkı senin için çatı katımdaki eski sandığımda bulunan parşömenlere yazıyorum
Kimsenin öğrenmeye cesaret edemediği yalnızlık dilinde yazıyorum

İmgelerden pek anlamam ki yorum yapayım ama güzel bir şeye benziyor.Ellerinize sağlık...