Yaratıcılığın kısıtlanması üzerine

Bir sanatçı için;
Kitap okumak yaratıcılığı arttırır derler ancak ki kitaplar sayesinde edindiğin fikirleri kendi eserlerinde anlatman seni özgün birisi yapmaz aynı zamanda yaratıcı birisi de yapmaz, taklitçi yapar. Kitap yazan birisi çok kitap okursa başkalarının fikirlerinden etkilenir öyle ya da böyle kitap üzerinde etkilerini görürüz okuduğu kitabın, ya da aşk ile ilgili çok güzel bir cümle gelmiştir aklına onu yazacaktır ancak bunun o şairin sözüne benzediğini fark eder ve yazmaz ( yazamaz ). Bir besteci çok neo classical dinlerse zamanla yaptığı besteler de o türde olur ama bu kötü değildir kötü yanı diğer müzisyen gibi olmamak için farklı olmaya çalışır bu seferde karşısına başka bir besteci çıkar bunun yerine hiç dinlememiş olsaydı istediğini yapardı kendi yaratıcılığı ile kısıtlanmadan..

Böyle düşünüyorum fikirleriniz nedir ?

Nietzche diyor ki; "insan, beyni en dinamik en aktif zamanındayken, sabahın erken saatlerinde, neden kitap okumayı tercih eder anlayamıyorum..."

Shopenhour da, gerçekten bize bişeyler katacak olan, ciddi anlamda kabul görmüş büyük kitaplar dışında kitap okumak insanı köreltir diyor.. eğer birkitaba başladığınızda çok da verimli gelmiyorsa fırlatın atın diyor.. insanlar kitap okuya okuya düşünmeyi unutmamalı.. düşünmek okumaktan daha büyük birşeydir diyor...


Elbette okumak, dinlemek vs çok güzel şeyler.. ve geçrektne farklı açılardan bakabilmemizi sağlar.. fakat işin önemli noktası her okduğumuzu her dinlediğimizi her izlediğimizi eleştiriye tabi tutabilmek.. eğer bir kitabı okurken eleştirinizi de ciddi anlamda koyabilmeyi başarıyorsanız işte o zman sadece okuduklarını tekrarlayan, bunu da kültürlü olmak olarak yorumlayan papağanlardan olmazsınız..

bana kalırsa tasarımlarda kalıpları parçalamadan kullanırsanız yaratıcılık ölür. hoş kalıbı parçalamak bir cümleyi parçalamaya benzer yani harfleri kullanmak zorunda kalırsınız sonunda,, en başa dönersiniz, iş çok zorlaşır ama başka çaresi yok gibi..
belkide dünyanın en zor işidir yaratıcılık.
eğer dünyanın küçüldüğü saçmalığını kabullenirsek, dünyayı başkalarının gözlemlerinden ya da kalemlerinden ya da objektiflerinden görürsek o zaman yaratıcılık da ölür ki can çekişmektedir kendisi.
mimar sinan üniversitesinin(güzel sanatlar) amblemi baykuştur, neden biliyor musunuz? kocaman gözleri yüzünden,
yani görmek gerekir

Bakmak ve görmek arasındaki farktan bahsediyor olmalıyız ki pek çok insan bakar pek az insan görür..