Sabahattin Kudret Aksal

BULUT

Kimsiniz böyle, baktığım gök gibi
Bir şeysiniz bugün
Işık, yaprak, dal ve kök, gizem dibi
Yoktunuz daha dün

Estiniz ayaz, rüzgârı atımın
Öyle savurdunuz
Mavice aktınız uzak, çatımın
Üstünde durdunuz...



Bir Sabah Uyanmak

Bir sabah ellerin cebinde çık evinden!
Ceketin iskemleye asılı kalsın.
Bekleyedursun dostun
Kahvede
İşe gitmekten de
Bugünlük vazgeç.
Öylece dolaş çiçek kokan sokaklarında
Güzel şehrinin.Yeniden tat gökyüzünü,
Ağaçlara selâm ver!
Apartmanların halini sor!
Senden başkaları için değil
Bu güzel gün
Mavi gök.

OKUL DIŞI

Bakın şimdi şu sayacağım şeylerin
Okulu yok

Gökyüzünde rast gele bir bulut parçası için
Körü körüne tutkunluğun,
Ağacın birine durup dururken abayı yakmanın,
Sigara içmekten,
Kibrit çakmaktan alacağınız keyfin
Okulu yok.

Yaz geceleri cırcır böceklerini
Dinlemeyi bilmenin de okulu yok.
Okulu yok ekmeği, peyniri, domatesi
Küçümsememenin
Sözün, sazın, oyanın, yazmanın
Halisini seçmenin
Daha buna benzer nice
Nice şeyin okulu yok.

Aşkın, inancın, insanlığın okulu yok.
Ama dilerseniz hepsini öğrenebilirsiniz
Biraz çaba yeter.


Yalnızlık

Yalnızlık bir ağacın
Kurgusudur.

Kemikli pek de iri
Bir eldir o.

Fonda gerilmiş donuk
Bir gök vardır.