- 13 May 2008
- 1,906
- 174
- 63
Bir tartışmada, karşınızdaki kişi, şeylerin özünü gittikçe daha iyi bir biçimde açıklayan deyişler buluyorsa ve eğer, Sokrates'in sorular sorduğu köle, bir karenin köşegeni üstünde çizilen bir ikinci karenin birincisinin iki katı olduğunu bulabiliyorsa, "bilim, daha önce edinilmiş bir bilginin yeniden akla gelmesi ve anımsanması" demektir (Menon, Phaidon) ve ruh bunu, tenleşmeden önce edinmiştir. Dolayısıyle, ruh bedenden önce vardır. Öyleyse bir bedenin içine girmeden önce ruh, gökyüzü tanrılarına, dairesel dönüşlerinde eşlik ediyordu ve bundan dolayı gökyüzü üstündeki bir yerde, İdeaları, yani o renksiz ve biçimden yoksun gerçeklikleri görebilmişti. Phaidros'taki mitte ruh, kanatlı koşum hayvanları biçiminde canlandırılmıştır. Biri çok iyi, öbürü çok kötü huylu olan ve bir sürücü tarafından yönetilen iki at söz konusudur burada. Bileşik bir yapı taşıyan bu ruh görüşü, Devlet'te yer almaktadır ve Timaios'ta daha da belirginleştirilmiştir.
Gorgias'ta, Phaidon'da (Sokrates'in son anlarını anlatır), Devlet'te ve Phaidros'ta yer alan öbür mitlerde, ölümden sonra ruhun başına neler geleceği (yeryüzüüstü yaptırımlar, başka bedenlere girmeler) anlatılır ve bu mitler, eflatuncu ruhun ölümsüzlüğü inancını, canlı ve inandırıcı bir biçimde sunarlar.
Gorgias'ta, Phaidon'da (Sokrates'in son anlarını anlatır), Devlet'te ve Phaidros'ta yer alan öbür mitlerde, ölümden sonra ruhun başına neler geleceği (yeryüzüüstü yaptırımlar, başka bedenlere girmeler) anlatılır ve bu mitler, eflatuncu ruhun ölümsüzlüğü inancını, canlı ve inandırıcı bir biçimde sunarlar.
