İnsanların yetiştiği aile ve çevrenin çok önemli olduğunu düşünüyorum. Eğer sağlıksız bi ortamda büyümüşlerse ilerde mutlaka sıkıntı çekeçeklerini ya da çektireceklerini düşünüyorum. Seri katıllere, psikopatlara ...v.b baktığımızda çocukken yaşadığı travmalar karşımıza çıkıyor.
Ya da sosyal fobi, özgüven eksikliği, kompleks (takıntı) mutlaka daha önce oluşmuş travmalar sonucunda olmuştur,
Biz birbirimizi hasta mı ediyoruz? Madem hasta bı suç işliyor bu hastanın şuçu mu? Yoksa hastayı hasta yapanın şuçu? Neden herkes perdenin ön tarafını görüyorda arka tarafını görmüyor.

toksik ebeveynlik nedeni ile kötü bir çocukluk dönemi geçiren bireyin bunun etkilerini atması (50 yaşına geldiğinde bile) çok çok zor deniliyor.. perdenin arkası elbet çok önemli ama genelemeler yapmak zor..her bireyin tek tek incelenenmesi gerekli..

Bazen düşünüyorum da, annem,babam,kardeşlerim, yakın akrabalar ve arkadaşlarımda dahil sanırım hiçbirimizin şu andaki bilgi ve bilincimizin ölçülerine göre ''yeterli'' olarak tanımlanan ebeveynleri olmadı..

Son yıllarda çocukluk döneminin önemi toplumca bilinir oldu umarım dahada yaygınlaşır..çocuk yetiştirmek çok çok ciddi bir iş..

Her insanda çocukluk yaşında yaşanan travmalar, genetik ya da çevresel koşullar sebebi ile bir takım rahatsızlıklar oluşabilir. Belli bir süre hiç belirti vermeyen bir rahatsızlığı, aniden yaşanan bir travma da tetikleyebilir. Beynin zarar göreceği bir durum yaşanması da sebep olabilir yani duruma göre değişecektir.

Sağlıklı bir insanın ani bir travma sonucu ruh sağlığı zarar görebilir ve gerekli tedavi yapılmazsa beyindeki değişim sonucu hastalık daha da ilerler. Psikolojik rahatsızlıkları hafife almamak ve belirtilere göre uzman desteği almak gerekiyor.

Eşini trafik kazasında kaybeden bir kadın tanıyorum. Kadın o günden sonra bir daha hiç gülmedi, kendini tamamen bıraktı. Herkeste böyle sonuçlar görülmez fakat hangi travmanın kimde ne etki yapacağını da kestirmek çok zordur çünkü geçmişten gelen neyi tetikleyeceğini bilemiyoruz.

Psikiyatrik hastalıkların çoğunun sebebi genetik. Yani toplumsal filan değil.

Tabi iyi bir çevrede olmak her zaman olumlu bir etken. Ama aileniz kötü diye şizofren olmazsınız. Beyin kimyası ile alakalı bir şey.

Ama iyi bir arkadaş çevresi / aile filan varsa, yaşam boyu o hastalığı kontrol etmek konusunda şansınız tabi ki artar.

Suça meyilli hastaları soruyorsanız, şehir efsanesi değil. Genellikle travmaların olduğu bir çocukluk dönemi oluyor diye biliyorum. Yalnız Sosyopati de önemli değil diye biliyorum. Gayet normal ailesi olan kişi de sosyopat olabiliyor.

@Leonardo18 Genetik etkenlerde var tabi, çoğunun sonradan oluştuğuna inanıyorum, ülkemizde bu konuda ciddi sıkıntılar var, herne kadar kendimizi normal görsekte aslında hiçbirimiz normal değiliz,birbirimizi hasta ediyoruz, bizim ülkede normal insan yaşayamaz zaten.Bu konuda çok düşündüm sorguladım kendimi, insanları bu kanıya vardır,

Hiçbir zaman bize gerçek hastalar gelmez, gerçek hastaların hasta ettikleri gelir. Psikiyatrist atasözü

Hayır değil. Ben belli bir yaştayım ve çevremden filan biliyorum.

Siz genel bir terim kullandınız. "psikiyatrik hastalar" dediniz. Bunların çoğu beyin kimyası ile alakalıdır. Popüler kültür tersini söyler ama psikoz, depresyon, bi-polar bozukluk, bunlara hep ilaç + terapi verilir gayet de etkilidir.

Ben sadece ilaç tedavisi olayına karşıyım, çünkü özellikle genç yaşlarda yeterli değil. Terapi de gerekli (bence).

Bunlar her toplumun belli bir yüzdesini oluştururlar. Gelişmiş ülke / gelişmemiş ülke aynı. Yani genetik.

Genetik olmayan "ruh hastası" mesela sadist, çocukları döven, kadınlara kötü davranan kişiler de vardır. İnsanlara kaba davranan, ne biliyim yalan söyleyen, gazetede okuduğumuz cinnet haberleri vs. Bu toplumsal. Yani çocukken dövülmüşse kendi çocuğunu dövmeye eğilimlidir filan. Ya da çok kötü bir çocukluk geçirmiştir, filmlerde gördüğümüz insanlık dışı bir insana dönüşmüştür. Bu da var.

Yani "psikiyatri hastası" ile halk içinde "ruh hastası" dediğimiz şey aynı şey değil.

İkinci grubu da tek tek ele almak gerekir. Mesela Pedofiler genelde çocukken taciz edilen kişiler diye biliyorum ama bu kapsamlı bir konu. Uzmanlık alanım da değil.

Ruh sağlığı aslında çok hassas bir konu ve kişinin kendinde bir sorun olduğunu fark etmesi pek de kolay olmuyor. Hormon testleri aslında ciddi anlamda fikir verebiliyor ve teste göre ilaç yazan doktorlar daha sağlıklı sonuçlar alıyorlar. Bazen de ezbere ilaç yazılıyor ki neye göre karar verildiğini anlamak çok zor ve çoğu zaman o ilaçlar ağır da gelebiliyor.

Komşumuzun oğlu uzun süreli bir tedavi görmek zorunda kalmıştı ve sorun tamamen beyinden kaynaklıydı. İlaçlarla düzeliyor fakat bıraktığı an yine benzer noktaya geliyordu. Hastanede de yattı bir süre ancak beyinde hasar oluşunca tedavi çok zorlaşıyor. Bu sebeple sorun fark edildiği an iyi bir uzmana başvurmak çok önemli, kişi kendi kendini tedavi edemez.