Rabindranath Tagore

Konu İstatistikleri

Konu Hakkında Merhaba, tarihinde P'den Ş'ye kategorisinde kalliope tarafından oluşturulan Rabindranath Tagore başlıklı konuyu okuyorsunuz. Bu konu şimdiye dek 5,538 kez görüntülenmiş, 4 yorum ve 0 tepki puanı almıştır...
Kategori Adı P'den Ş'ye
Konu Başlığı Rabindranath Tagore
Konbuyu başlatan kalliope
Başlangıç tarihi
Cevaplar

Görüntüleme
İlk mesaj tepki puanı
Son Mesaj Yazan phi

kalliope

Ordinaryus
Yeni Üye
Katılım
23 Ara 2008
Mesajlar
727
Tepkime puanı
1
Puanları
0
Yaş
53
NE ÇIKAR ATEŞ BÖCEĞİ SANSALAR BİZİ...

Düşünüyorum da,
Sanırım en büyük korkumuz olduğumuz gibi görünmek.
Yumuşacık kalbimizin fark edilmesi,
Naif yönlerimizin keşfedilmesi,
Cesaretsizliğimizin anlaşılması,
Korkularımızın paylaşılması,
Sanki zarar göreceğimizin en büyük işareti.

Kabuklarımızın altında kendimizi saklamakta ne kadar da ustayız.
Ve ne kadar güçlü korunuyoruz, kalkanlarımızın ardında.
Hissedilmeden, el değmeden, sevgimizi göstermeden.
Deniz minareleri, midyeler,
Kirpiler ve kaplumbağalar gibi.

Sahi koruyor mu bizi çatlamamış sert kabuk?
Kimse incitemiyor mu duygularımızı, inançlarımızı, benliğimizi?
Yoksa zarar mı veriyor bu ürkeklik, bu kabuk bize?
Hissettiklerimizi gölgeliyor, yansıtmıyor mu gerçek kimliğimizi?
Duygularımızı bastırıyor, el ele tutuşmamızı engelliyor mu?
Eğer bir yıldız gibi ışıl ışılsam ve bir yıldız kadar parlak,
Ne çıkar ateşböceği sansalar beni?
Belki en hoyrat yürek bile ateşböceğinin
O uçucu, masum, sevimli çocuksuluğuna el kaldırmaya kıyamaz.

Güçlü kapıların arkasına kilitlemesem kendimi,
Korkaklığımı, sevgi isteğimi
En insani yönlerimi kayıtsızca sunabilsem,
Bu sert kabuğun ağırlığından kurtulup
Bir kuş gibi uçacağım özgürce.
Anlaşılacağım ve bir ayna gibi yansıyacağım karşımdakine.
O da çözülecek belki.
Samimi ve güvenliksiz, silahız biriyle göz göze gelince.

Oysa bir görebilsek bunu.
Kalmadı böyle insanlar demesek.
Güven duygusuna bu kadar muhtaç olmasak.
Kırılmaktan korkmasak. Yaralansak...
Ne olur bir darbe daha alsak.
Yeniden açsak kendimizi, atabilsek kabuğu.
Denesek.
Risk alsak.
Yanılsak.
Fark etmez.
Tekrar, tekrar bıkmadan denesek.
Ve kucaklaşsak yeniden.
Tıpkı eskisi gibi.
Ne olduğunu anlayamadığımız o 15 yıldan öncesi gibi.

O zaman fark edeceğiz.
Ne kadar özlediğimizi birbirimizi.
Neler biriktirdiğimizi,
kaybolan değerlerimizi ne kadar özlediğimizi.
Beraber geldik beraber gidiyoruz oysa.
Vakit az, paylaşmak, sarılmak için.
Yaşadığımız coğrafya zor, şartları ağır.
Yüreği daha fazla küstürmemek lazım.
Sırtımızda ağır küfeler, her gün katlanan.
Ve koşullar bir türlü düzelmeyen.
Sevgiye çok ihtiyacımız var.
Ufukta kara bir kış görünüyor.
Ancak birbirimize sokularak atlatırız o günleri.
Kırın o sert, o ağır kabuklarınızı.
Kurtulun bu yükten.
Korumuyor o kabuklar, aksine zarar veriyor bize.
Yalnızlığa mahkum ediyor bizleri.
Hem hepimiz bir yıldızız.
Ne çıkar ateşböceği sansalar bizi.
 

kalliope

Ordinaryus
Yeni Üye
Katılım
23 Ara 2008
Mesajlar
727
Tepkime puanı
1
Puanları
0
Yaş
53
tagore3



Sen Varıp Gittiğinde

Sen varıp gittiğinde ıraklara bir güzel geceydi-
Karanlıktı bir güzel - bir güzel uyuyordu herkes.

Yine gece şimdi - yine ay karanlık
Çağırıyorum : "Geri dön n'olursun
N'olursun geri dön - yine dünya uyuyor işte
Yine yıldızlar yıldızlarla ağız ağıza
O ancık geliversen kimseler duymaz seni
Kimseler görmez - ay karanlık - geliversen.

Sen varıp gittiğinde yenile bir ilk yazdı
Ağaçlar çiçeğe durmuşlardı ne güzel

Goncalar tohum verdi şimdi - cümle çiçekler açtı
Sesleniyorum : "Geri dön n'olursun
N'olursun geri dön - işte çocuklar
İşte bir bir çiçekleri devşiriyorlar yine
Dur-duraksız savuruyorlar devşirdiklerini.
Bir ancık geliversen - bir goncacık alıversen
İçlerinden kimseler duymaz - kimseler bilmez.



ressonjamurari31hp3.jpg




Senin Ezgindir, Senin Sözlerindir

Yıldızlı uyanık geceler gibiyim
Yıldızlı uyanık geceler gibi bekliyorum
Konuşmuyorsun, yüreğim dolup dolup boşalıyor
Karşı duruyorum, dayanıyorum
Susuyorum, yıldızlı uyanık geceler gibiyim

Elbet sabah olacak, biliyorsun
Karanlık toz olup dağılacak
Sesin göğe erecek, biliyorsun
Altın ırmaklar gibi yeryüzüne akacak gökten

Kanat açıp türkülerle uçarlar
Sözlerindir, kuşlarımı yuvalarından eden
Çiçek olup fışkırıyormuş topraktan
Senin ezgindir, senin sözlerindir.



beyaz-yasemin-cicegi.jpg


Yağmurcuk ile Yasemin

Yağan yağmurcuktu
Varıp kulağına dedi yaseminin :
"N'olursun hep yüreğinde tut beni!..."
"Ama ben..." dedi yasemin
İç çekti yavaştan, ağırdan
Sonra toprağa düştü.
 

Epilogue

Meraklı Üye
Yeni Üye
Katılım
6 Ara 2009
Mesajlar
279
Tepkime puanı
0
Puanları
0
Yaş
43
Bir Öpüyorsun Ağzın Şaraplaşıyor


Aç kapını aç - sabahın eri girsin
Bu ıtır kokusunu kaldır yüreğimi dağlıyor
Aç kapını aç - bırak yakamı gideyim
Yeter bunca öptüğün
Bunca sarıldığın yeter
Bir öpüyorsun ağzın şaraplaşıyor
Eriyip kendimi yitiriyorum

Aç kapını aç - bırak yakamı gideyim
Geri ver beni - herşey senin olsun
Senin olsun - özgür kıl yüreğimi


 

minebaysan

Felsefe.net
Yeni Üye
Katılım
10 Haz 2013
Mesajlar
1
Tepkime puanı
0
Puanları
0
Yazar adı Tagore değil Mine Baysan'dır.

NE ÇIKAR ATEŞ BÖCEĞİ SANSALAR BİZİ...

Düşünüyorum da,
Sanırım en büyük korkumuz olduğumuz gibi görünmek.
Yumuşacık kalbimizin fark edilmesi,
Naif yönlerimizin keşfedilmesi,
Cesaretsizliğimizin anlaşılması,
Korkularımızın paylaşılması,
Sanki zarar göreceğimizin en büyük işareti.

Kabuklarımızın altında kendimizi saklamakta ne kadar da ustayız.
Ve ne kadar güçlü korunuyoruz, kalkanlarımızın ardında.
Hissedilmeden, el değmeden, sevgimizi göstermeden.
Deniz minareleri, midyeler,
Kirpiler ve kaplumbağalar gibi.

Sahi koruyor mu bizi çatlamamış sert kabuk?
Kimse incitemiyor mu duygularımızı, inançlarımızı, benliğimizi?
Yoksa zarar mı veriyor bu ürkeklik, bu kabuk bize?
Hissettiklerimizi gölgeliyor, yansıtmıyor mu gerçek kimliğimizi?
Duygularımızı bastırıyor, el ele tutuşmamızı engelliyor mu?
Eğer bir yıldız gibi ışıl ışılsam ve bir yıldız kadar parlak,
Ne çıkar ateşböceği sansalar beni?
Belki en hoyrat yürek bile ateşböceğinin
O uçucu, masum, sevimli çocuksuluğuna el kaldırmaya kıyamaz.

Güçlü kapıların arkasına kilitlemesem kendimi,
Korkaklığımı, sevgi isteğimi
En insani yönlerimi kayıtsızca sunabilsem,
Bu sert kabuğun ağırlığından kurtulup
Bir kuş gibi uçacağım özgürce.
Anlaşılacağım ve bir ayna gibi yansıyacağım karşımdakine.
O da çözülecek belki.
Samimi ve güvenliksiz, silahız biriyle göz göze gelince.

Oysa bir görebilsek bunu.
Kalmadı böyle insanlar demesek.
Güven duygusuna bu kadar muhtaç olmasak.
Kırılmaktan korkmasak. Yaralansak...
Ne olur bir darbe daha alsak.
Yeniden açsak kendimizi, atabilsek kabuğu.
Denesek.
Risk alsak.
Yanılsak.
Fark etmez.
Tekrar, tekrar bıkmadan denesek.
Ve kucaklaşsak yeniden.
Tıpkı eskisi gibi.
Ne olduğunu anlayamadığımız o 15 yıldan öncesi gibi.

O zaman fark edeceğiz.
Ne kadar özlediğimizi birbirimizi.
Neler biriktirdiğimizi,
kaybolan değerlerimizi ne kadar özlediğimizi.
Beraber geldik beraber gidiyoruz oysa.
Vakit az, paylaşmak, sarılmak için.
Yaşadığımız coğrafya zor, şartları ağır.
Yüreği daha fazla küstürmemek lazım.
Sırtımızda ağır küfeler, her gün katlanan.
Ve koşullar bir türlü düzelmeyen.
Sevgiye çok ihtiyacımız var.
Ufukta kara bir kış görünüyor.
Ancak birbirimize sokularak atlatırız o günleri.
Kırın o sert, o ağır kabuklarınızı.
Kurtulun bu yükten.
Korumuyor o kabuklar, aksine zarar veriyor bize.
Yalnızlığa mahkum ediyor bizleri.
Hem hepimiz bir yıldızız.
Ne çıkar ateşböceği sansalar bizi.

firefly_7.jpg
Bu yazı TAGORE DEĞİL, MİNE bAYSAN'A AİTTİR. Yazar bu yazıyı Akşam gazetesi'nde ki köşesinde kendi imzasıyla yayınlamıştır. Lütfen emeğe saygıyla yazar adını Mine Baysan olarak değiştiriniz. Kaynak:
 

phi

Felsefe.net
Yeni Üye
Katılım
13 May 2008
Mesajlar
1,906
Tepkime puanı
174
Puanları
63
Rabindranath Tagore'nin Ates Bocegi eserine benzediginden oturu sanirim boyle bir yanlislik yapilmis. Gerci ceviride olabilir bu siir o yuzden tam anlamiyla emin olamadim. Dediginiz gibi aksamin arsivinde boyle bir paylasim var fakat genel olarak NE ÇIKAR ATEŞ BÖCEĞİ SANSALAR BİZİ arattigimizda Mine hanimdan ziyade Tagore'nin eseri oldugunu gostermekte. Gerekli eser bilgilerini info@felsefe.net 'e gonderirseniz gerekli duzenlemeleri yapariz. Gazetede eser yayinlandi diyerekten ki arsive girince sadece yazarin adi soyadi yaziyor telif hakki yazarin oldugu anlamina gelmiyor.
 
Tüm sayfalar yüklendi.
Sidebar Kapat/Aç

Yeni Mesajlar

Üst