OLUS Sorununun Felsefedeki Onemi

Konu İstatistikleri

Konu Hakkında Merhaba, tarihinde Felsefi Tartışmalar kategorisinde SenexIratus tarafından oluşturulan OLUS Sorununun Felsefedeki Onemi başlıklı konuyu okuyorsunuz. Bu konu şimdiye dek 4,122 kez görüntülenmiş, 10 yorum ve 0 tepki puanı almıştır...
Kategori Adı Felsefi Tartışmalar
Konu Başlığı OLUS Sorununun Felsefedeki Onemi
Konbuyu başlatan SenexIratus
Başlangıç tarihi
Cevaplar

Görüntüleme
İlk mesaj tepki puanı
Son Mesaj Yazan SenexIratus

SenexIratus

Üye
Yeni Üye
Katılım
14 Kas 2009
Mesajlar
138
Tepkime puanı
1
Puanları
18
Yaş
77
OLUS nedir, OLUS deyince ne anliyoruz?
OLUS sorununun felsefedeki yeri nedir?
Niye bu kadar onemlidir?
 

Nejdet Evren

Kahin
Yeni Üye
Katılım
19 Ağu 2008
Mesajlar
3,589
Tepkime puanı
179
Puanları
63
Yaş
60
felsefe olan-ı ve gizlenen-i aramaktadır. var-olmak kendini sorgulamaktır bir yönden. oluş denilen yaratılmış mıdır yoksa kendinden var-olan mıdır; belirlenen midir, belirleyen midir? varlığın yoktan oluş-mayacağı düşüncesi, onun yaratılma efsanesine inanmasını kaçınılmaz yapmıştır. oluş belki de bu nedenle önemlidir. felsefedeki bu oluşun gerçek yaşamdaki sonuçları felsefeden bağsız mıdır ki öyle ya da böyle olması/öyle ya da böyle olmasını doğursunlar? felsefenin bu arayışı bir yönüyle insan türünün kendisini araması ve paylaşımın yollarını bulmasının bir açılımı olmak durumundadır. paylaşılmayan var-oluş/yaratılma/hiç bir kıymet taşımaz. canlı doğa var mıdır? sorusu ile yaratılmış mıdır sorusu aynı ölçüde değerli/değersizdir.
 

Nejdet Evren

Kahin
Yeni Üye
Katılım
19 Ağu 2008
Mesajlar
3,589
Tepkime puanı
179
Puanları
63
Yaş
60
örneğin insan türünün dünya denilen gezegende tükendiğini düşünelim; ne olacak?
 

SenexIratus

Üye
Yeni Üye
Katılım
14 Kas 2009
Mesajlar
138
Tepkime puanı
1
Puanları
18
Yaş
77
OLUStan kastim felsefe baglaminda idi, yani bu sorunun cevabini verebilmek icin OLUSu bir surec olarak dusunmek gerekiyor.


Bilindigi gibi felsefede olus ile "meydana gelme", "vuku", "olma", "ing. coming into being" farkli seylerdir. Zaten bu turden (olusu vuku yerine kullanan) bir gundelik olus anlayisi artik sozluklerden de kaldirilmistir.


Soruya cevap verirken bu paradigmadan yaklasilmasini oneririm. Evet simdi tekrar soralim,
olustan ne anliyoruz?
olus hangi baglamlarda sorun haline gelmektedir?
olus sorununun icerigi nedir?

kolay gelsin.
 

phi

Felsefe.net
Yeni Üye
Katılım
13 May 2008
Mesajlar
1,906
Tepkime puanı
174
Puanları
63
Heidegger - Varlik ve Zaman kitabinda aradiginiz cevabi bulabileceginizi dusunuyorum.

Aslinda bu soru varlik felsefesinin isledigi konudur. Gercek ve dusuncel varlik alanlari, toz ve oz ile olus nedir sorular ontolojinin alanidir.
Baslangicta olus doga filozoflarinin ilgilendigi sorun iken daha sonralari isin icine metafizigin girmesi ile idealistlerinde sorunu haline gelmistir.

Maddeci dusunurler bunlari Thalesten tutup Demokritos'a kadar cekebiliriz ki bunlar evrenin bir yaratani olmadigi ve bu suruncemeli bir var olus icinde oldugu dusuncesinde idiler. Mesela Thales ilk olus sudur der :) Hersey sudan gelir ve suya doner gibi.

Ornegin Arkeon mi ne yanlis hatirlamiyorsam bu ise her seyin olusu atestir der ve atese donecegimizi soyler.

Daha sonra bunlara sofistler karsi cikarlar ve insanin herseyin olcusu oldugunu varolanda insandandir yok olanda tezini surerek bu maddecilere karsi cikmislardir.

Mesela Gorgias cok iyi bir sofisttir ve oyle birsey savunur ki hicbirseyin var olusu kesin degildir der...

Daha sonralari idealistler cikarlar ve varolus hakkinda epey seyler soylerler tabii ki. Bunlari burada anlatmak cok uzun surer...

Kisacasi olus savundugumuz fikrin bizde olusturdugu anlam ile ortusmektedir diye dusunuyorum...

Inanan biri isek olus'un cevabi aleni.



 

Turgut Saka

Sorgucu Üye
Yeni Üye
Katılım
13 Eki 2009
Mesajlar
498
Tepkime puanı
0
Puanları
16
Yaş
41
oluş başlayan ve biten ama yok olmayan her şeydir derim. bir şey başlar ve biter sonra sonsuza dek olur bence.
 

Nejdet Evren

Kahin
Yeni Üye
Katılım
19 Ağu 2008
Mesajlar
3,589
Tepkime puanı
179
Puanları
63
Yaş
60
ilk yoktur, oluş varlığın kendisidir; bilinçten bağımsızdır; onu -süreci- anlamlandıran tarihsel bellektir.
 

SenexIratus

Üye
Yeni Üye
Katılım
14 Kas 2009
Mesajlar
138
Tepkime puanı
1
Puanları
18
Yaş
77
Heidegger - Varlik ve Zaman kitabinda aradiginiz cevabi bulabileceginizi dusunuyorum.

Aslinda bu soru varlik felsefesinin isledigi konudur. Gercek ve dusuncel varlik alanlari, toz ve oz ile olus nedir sorular ontolojinin alanidir.
Baslangicta olus doga filozoflarinin ilgilendigi sorun iken daha sonralari isin icine metafizigin girmesi ile idealistlerinde sorunu haline gelmistir.

Maddeci dusunurler bunlari Thalesten tutup Demokritos'a kadar cekebiliriz ki bunlar evrenin bir yaratani olmadigi ve bu suruncemeli bir var olus icinde oldugu dusuncesinde idiler. Mesela Thales ilk olus sudur der :) Hersey sudan gelir ve suya doner gibi.

Ornegin Arkeon mi ne yanlis hatirlamiyorsam bu ise her seyin olusu atestir der ve atese donecegimizi soyler.

Daha sonra bunlara sofistler karsi cikarlar ve insanin herseyin olcusu oldugunu varolanda insandandir yok olanda tezini surerek bu maddecilere karsi cikmislardir.

Mesela Gorgias cok iyi bir sofisttir ve oyle birsey savunur ki hicbirseyin var olusu kesin degildir der...

Daha sonralari idealistler cikarlar ve varolus hakkinda epey seyler soylerler tabii ki. Bunlari burada anlatmak cok uzun surer...

Kisacasi olus savundugumuz fikrin bizde olusturdugu anlam ile ortusmektedir diye dusunuyorum...

Inanan biri isek olus'un cevabi aleni.

Siz "arkhe nedir?" sorusunun cevabini vermeye calismissiniz. Arkhe yani ilk madde, atestir diyen Antik cagin en onemli filozoflarindan Herakleitostur. Ve olus sorunu onunla baslamistir! Ismini dahi bilmediginiz filozofun baslattigi problemden de bihaber olmanizi anlayabiliyorum. Heideggerde veya diger pek cok filozofta bu sorunun cevabini bulabilecegimi biliyorum ama ben Turkiyede olus sorunu hakkinda ne dusunuluyor (daha dogrusu biliniyor mu?) bunu merak ediyorum. Zaten yakinda OLUS problemi hakkinda kendi cevabimi da verecegim.
 

SenexIratus

Üye
Yeni Üye
Katılım
14 Kas 2009
Mesajlar
138
Tepkime puanı
1
Puanları
18
Yaş
77
oluş başlayan ve biten ama yok olmayan her şeydir derim. bir şey başlar ve biter sonra sonsuza dek olur bence.

Tesekkurler sorunun beklentilerini karsilayan tek gorus sizinki oldu.

Fakat hem baslangici hem de bitisi olan birsey nasil oluyor da ayni zamanda sonsuz yani zamandisi, ezeli-ebedi olabiliyor? buna da aciklik getirmeniz goruslerinizin havada kalmamasini saglar diye dusunuyorum.
 

phi

Felsefe.net
Yeni Üye
Katılım
13 May 2008
Mesajlar
1,906
Tepkime puanı
174
Puanları
63
Sorunun degilde senin beklentilerini karsilayan bir cevap sanirim. Ayrica soru soruyorsun verilen cevaplari elestiriyorsun; elestirmene birsey demiyorumda sanki biraz burada hani sen herseyi biliyorsunda cevap verenler birsey bilmiyormus havasi olusturmaya calisiyorsun sanki. Cunku her actigin konuda bunu yaptigini goruyorum. Sen ver cevabinida bu sorunun bizde seni bir elestirelim?
(gerci su dakikadan sonra senin actigin hic bir konuya tek cumlem olmaz; samimi oldugunu dusunmuyorum)
 

SenexIratus

Üye
Yeni Üye
Katılım
14 Kas 2009
Mesajlar
138
Tepkime puanı
1
Puanları
18
Yaş
77
Sorunun degilde senin beklentilerini karsilayan bir cevap sanirim. Ayrica soru soruyorsun verilen cevaplari elestiriyorsun; elestirmene birsey demiyorumda sanki biraz burada hani sen herseyi biliyorsunda cevap verenler birsey bilmiyormus havasi olusturmaya calisiyorsun sanki. Cunku her actigin konuda bunu yaptigini goruyorum. Sen ver cevabinida bu sorunun bizde seni bir elestirelim?
(gerci su dakikadan sonra senin actigin hic bir konuya tek cumlem olmaz; samimi oldugunu dusunmuyorum)

Lutfen kendinizi gelistirin.

Felseye yolculuk hic bitmeyen bir seruvendir surekli guncel kalmaniz ve gelisim icinde olmaniz gerekir.

"Hic bilenle bilmeyen bir olur mu?" Felsefe samimi olmak zorunda degildir, felsefe acimasizdir, tum buyuk filozoflar hocalarini yerle bir etmistir. Insanlar dostluklar-samimiyetler ugruna dusuncelerini soylemeyecek olsalardi, felsefe bugunku yerinde olmazdi. Ben size karsi acimasiz oluyorsam bu samimiyetsizligimden degil, sevgimdendir. Sevdigim icin umursarim ve eksiginizi gosteririm, siz de bu eksiginizi giderir biraz daha guclenirsiniz. Asil samimi olmayan arkadas sizi hic bir zaman uyarmayan arkadastir.

Simdi isterseniz bana kusebilirsiniz ama ben felsefe gelenegini surdurerek felsefe konusurken olmam gerektigi gibi olmaya devam edecegim. sevgiyle kalin.
 
Tüm sayfalar yüklendi.
Sidebar Kapat/Aç
Üst