Neden Yazıyorum ?

Yazmak...neden mi yazıyorum ?Belkide kendimi sadece satırlarda ifade edebiliyorum.Satırlarda mutlu oluyorum.En önemlisi de sadece satırlarıma güveniyorum orada herşeyi istediğim gibi buluyorum bir anda.Hersey dogal hersey temiz herkes mutlu,umutlu.
Yazmanın önemini yazmayan anlayamaz belki kavramsiz cümlelerde kaybolmamı engelliyor bazen keske hep yazarak ifade edebilsem kendimi...Belki bu cümleler karışık geliyor yazmayana ama ben kendimi böyle iyi hissediyorum sadece yazınca kendim oluyorum.Sakinleşiyorum,huzurlu oluyorum.Her anımda üzgünken,mutluyken,heyecanlıyken,karmakarışıkken bile....Bende böyleyim dostum kendimi satırlarda buluyorum.Hissediyorum hissettiriyorum.Okuyucunun kalbine işleyebilmek ne güzel.Önce küçük bir çocukken tanıştım parmak kızla,kibritçi kızla,çirkin ordek yavrusuyla sonra hepsinin yazarlariyla tanısmak istedim.Gercek hikayeleri nasildi?ruh halleri? hele ne dusundukleri ?ben yazdiklarinin gercek olup olmadiklarini değil de yazmakta ne bulduklarını merak ettim sadece. sonra kendim denedim.Kendim tattım eşsiz sadeliğini.ben bir yazarla tanışamadım daha belki daha sonra ve eğer bir gün yazar olursam en büyük hayalim okuyucuyla iyi bir iletişim kurabilmekOkyucularıyla ilgilenemeyen yazar neden yazsın ki ?Hakkı olan yazılar boş bir sayfada kalmamalı insanlarla tanışmalı onların kalbine işlemeli,derinden hissetmeli her biri.Müzik ruhun ilacıysa eğer; benim ruhumun derinlerinde yazmak var.Yazmanın her tonunu seviyorum ben fırtınasını ,rüzgarını,soğuğunu,mavisini, siyahını bile....

bol bol yazmalı ve bol bol okumalısınız. sessiz ve kuşaklar-arası diyaloğun ayrılmaz parçası olan yazma sanatı bir gereksinim olarak duyumsanıyorsa ki, sizin böylesi bir duyumsama içinde olduğunuz görülüyor, yazmadan duramayacaksınız demektir. başarılar diliyorum.

dip not: forum ilgisiz bölüme açılmış, moderatör arkadaşlar ilgili alana taşırlar dilerim.

[/COLOR]

Nejdet Evren' Alıntı:

bol bol yazmalı ve bol bol okumalısınız. sessiz ve kuşaklar-arası diyaloğun ayrılmaz parçası olan yazma sanatı bir gereksinim olarak duyumsanıyorsa ki, sizin böylesi bir duyumsama içinde olduğunuz görülüyor, yazmadan duramayacaksınız demektir. başarılar diliyorum.

dip not: forum ilgisiz bölüme açılmış, moderatör arkadaşlar ilgili alana taşırlar dilerim.

Genişletmek için tıkla ...

Evet bende sonradan fark ettim ama degistiremedim

Yazana kadar canı çıkıyor insanın.

esekherif' Alıntı:

Yazana kadar canı çıkıyor insanın.

Genişletmek için tıkla ...

Yoo aslında hiçte öyle olmuyor bi konudan baska konuya geciyorsun bi anda.yazdikca devami geliyor mesela ben yaziyi bitirmedigim surece bitmiyor gibi bisey

OnlyBlack,
site yönetimi bizi görmedi sanırsam; kendi kendimize söylenip duruyoruz...R harfinden sürdüreceğiz anlaşılan...

özel mesaj falan atılmıyor mu gerçi ben yönetim kimlerden olusuyor onuda bilmiyorum.

sol alt köşedeki ünlem imlecine imleci getirdiğinizde 'moderatöre bildir' uyarısı alırsınız. aktif edip bildirebilirsiniz; nasıl olsa görülür diye bildirmemiştim. artık bunu da siz yaparsınız, olmaz mı?

Sayın OnlyBlack ;yazmakla ilgili hislerinizi paylaşıyor olmaktan ya da benim gibi hissedenlerin varlığını görmekten mutluyum.Kelimelerin, biraz da Türkçe nin zenginliğinden,istifade ederek yaptığı düşsel geziler tedavi edici özellik taşıyor benim için.Uzun sürede faydalandım bu etkiden.Sonra ,başına gelmesini hiç istemeyeceğim bir sona ulaştım. kifayetsizliği kabul etabı,bunu atlatabilirsem olur,atlatamazsam kurur.

Anlamadığımı söylesem :/

OnlyBlack' Alıntı:

Anlamadığımı söylesem :/

Genişletmek için tıkla ...

O zaman normal ve sağlıklı bir insansın denir.Genel de cevap aynı sıkıntı yok
Bende kendimden bişey anladıysam slav olayım.

)

Kendi kara kaplı defteri ile konuşabilen birisi olarak söylüyorum. İnsanlarla konuşurken kelimelerin havada kalmasından sıkılmış biri olarak ; yazmak insanın aklına gelebilecek her türlü şeyi anlaşılma cabası olmadan kendi karakterize yazısı ile beyaz kağıda aktarma çabası içinde olmaktır kanımca. Neden yazıyorum sorusunun cevabı bence şununla ilintili 'Neden nefes alırsın?'. Bu arada Nejdet Evren 'in okumak için 'sessiz kuşaklar arası dialog' tabirine bayıldım.

babamın bi günlüğünü bulmuştum sanırım (o coşku verdi-vermiş olmalıdır)

İlk olarak onaltılı yaşlarımda yazacak bi olayım olduğunda bi günlükle başladım (yanılmıyorsam)
bu olayda öyle ahım şahım değil. Bir köy düğünü ya da yeni evlenme sonrası sanırım kavm denilen bi olay var kız tarafına gidiliyordu. 90 lı yıllar maceralı zamanlar. Gittiğimiz köyde mezarlıkta biri ölmüş ya da öldürülmüş. Bi şeyler olmuş biz de anlamadık bilmiyoruz ama işte neyse. Köye terörist indi/geldi kabilinden yorumlar ve yol telaşı ve aksilikleri ile heyacanla ve merakla da çılgınca/coşkuyla ve istekle de (büyükçe) yazmıştım, hatırlıyorum şimdi de. Yine de bir hikayeydi-maceraydı bizim için o.
O zamanlar onbeş günü felan arka arkaya hatırlıyorum. Teknoloji pek yoktu. Belki de daha fazlası. Gün gün ve an an hatırlanıyordu. TRT nin (haftalık) yayın akışının ezbere bilindiği günler .Ve tüm köyün telefon numaralarının da öyle. İşte uzun aralıklarla yazardık, her ne olduysa ara ara.

Sonra üniversite yıllarında iki defter yaptım. Biri depremde gitti. Ona çok içim gitti. Bazen günlük, bazen çalakalem, içgelimi denedim ve yazdım o yıllarda. Bir defteri çizgilerle karalamak gibi yazdım, ya da bir sayfayı işte canın sıkılınca. Hani sınıfta resim yaparsın derste ya da biri konuşurken bi söylentide
sıkılırsın da
-"kelimeler kendi belirdi yazımı" çoğu zaman, Çoğu zamanda kurgusuz
sözler ne verdiyse-aldıysa işte ya da
-
yazar olma hayalim vardı. bu hayal değil. Aslında gerçekçi olarak biliyordum ki, sanıyordum ki yazar olmayı isteyen hayali bir dış kişiliğim ya da sanı ve hayal kişiliğim vardı. Yoksa geçekten yazar olmaya meyletmedim ya da istemedim asla. Gerçekçi bir düş değildi bu ve gerçekçi bir istekte, Bana uzaktı. Ama denedim. Bir kaç klasik okudum ve sıkıldım bundan-beni açmadı. Bir kaç senaryo yazma yazın tasarlama şeysi sonra okudum.
Hiç bir senaryo kurgulayamadım. Hep aynı boğuk iki hikayem vardı. Hiç başlamayan.
Yani nerdeyse.
devamı olmayan- hep devamı bulunamayan olmayan,
Göçükler harabeler-dağlar-dağ başları olan hikayeler ya da orman
İki güzel ezgim vardı. Biri uçsuz bir ovada güneşe koşmak . Çimenler de. yemyeşil. Çimen diz boyu. Bilemedin bel boyu işte ve güneş ileride gözler kapalı hep. Işık süzer ve koşu-koşma ileri. İleri dağ başı. Bilemedin yolbaşı. o da bilemedin uçurum.
Uçurum.başı
İkinci hikayede de tanıdık. O uçurumda bir sallancak. Sallancak dedimse salıncak. Bizim orda öyle derler. Dağ başındabir ağaç. Uçurum yarmış, kayadan çıkmış bitmiş, bir sarpa yer ve ben ve mutluluk işte düşüm buysa?
yazın yazmak hep istek. Yazın yazmak hep geldi. Kendi geldi-oldu, Kendi oldu bu, kendini yaptı
-
Bir zamanlar kelimeleri parçaladım zihnimde, böldüm ve yeniledim, Keliemeler parçalandı evet,

Yazmak üzerine bir şeyler söylebilirim aslında,
yazmak bir iç kurgusu ama bir zaman durdurma-söz belirtme, Sözleri ve düşünceleri yeniden belirtme ve üzerinde durma ve düzenleme, Sözlü tartışamaya göre hep bunu söylerim
Uzun uzadıya düzenleyebilir ve düşünürsün, Hızlıca konuşmazsın, Kelimeler üzerinde düşünebilirsin yani durup
Çoğu zaman konuşma metni olarak okuyamayacağın şeyleri ya da konuşuyor olsan öyle telaffuz etmeyeceğin/konuşmaycağın şeyleri de öyle yazarsın
Düşün sesinle aynı değildir belki yazın sesin. (belki de öyledir ama bilmiyorum da) Bilmiyorum ve emin değilim (bahçeli örneği bunu açıklar aşağıda) (açıklıyacakaz sonra bekleyin)-reklam kuşağı) -niye, sabırsızlık yaratmak sabırdır

yazmak bırakmaktır. Taşlara yazılır ve kazınır
yazmak aktarmak, yazmak paylaşılmak ve paylaşmak yazmak beklemek ama zamanı notalamak. İnsan kendini tanıma için yazmalı. kendini çıkarma için. ama bu kişisel bi yazım (kendini çıkararak bulur insan kendinden deyiversek ne olur a canım?)

düşünceyi (ya da aktarmayı) yavaşlatma (ve genişletme) biçimi yani benim tanım bu- düşünce üzerinde durma ve duraklama, eylem yapma- içkişiliğini tanıma, iç kişilik oluşturma her şey bunda
-

Aslında analaşılıyor ki yazmak teknolojinin olmadığı zamanlarda bir kayıt şekliydi ve düşünme ve kendini geliştirme, zaman harcama ve gelişme de her şey ama bugün bilmiyoruz.
paylaşmak ve paylaşılmak için yazıyoruz sanırım ve yalnızlık için emin değilim
yazıyorda sayılmayız hani-unutulduk

yani insan, bir yanı hep güzel bir şey ortaya çıkarmak koymak ister. Bunu kendine göstermek ister-kanıtlanmak-tanıtlanmakta,, ama aslında bireysel yazımlar (hep eski olan) zaman içinde günlükle başlayan, hiçkismenin okumadığı (ya da hiçkimsenin okuduğu) ve okumayacğı şeylerdir. Bir içsese yazılır. Bir içsesle yazılır, yazdırılır ve konuşulurda-düşünülür, İkincil bir kişilik gibi. Eskiden durup düşündüğümüzde bunları düşünürdük hep. Eskiden zaman vardı. Ne eski varmış be. Biz de

neyse efendim hikayeye şurdan geldik, Aslında bir blog açmayı düşündüm. günlük. Açtım yazamadım sonra. Orjinal fikirlerim ve günlüklerim olucaktı. Yani aslında günlük tutucaktım ben. Bunu seviyordum ilk dijital günlük başlantısı.
Sonra annanemi ve babannemi felan yayımlamak bana ilginç mi gelki ( ve özel) bilmiyorum ki ben de. Günlük çok doğaldır tavsiye ederim. İnsan kendini tanır-ısınır ve sınar ama ısınır. bi tür kendi sıcaklığı, iç sıcaklığı ve sıcağı (bu sıcağı sığıncağı nerdeyse yazcak oldum da yaza yaza yazım hatası-yaz karıştı bize)

bi teorim vardı belki yazdım. Asgari ücretin yükseltimesinin tüketimi ve üretimi artıracağı ve üretimin tüketim kısıntısı ile ilişiği olduğu. Yani millet harcıyamazsa üretilemezdi-tüketilemezdi de. Aslında ücretleri ve gelirleri artırmak en kaba/basit (ekonomik) çözümdü ve bunu kisme görmüyordu (tabi ki o kadar basit değil mesele -sonra-dan-dank- ama bir farkındalık bu!)
mesela yani işte bu yazmak , sebebi gibi- aktarmak
Böyle şeyleri hep sunmak/susmak istedim. Bunun gibi şeyler. mi bilemedim

şimdi yazmaya beni ben başlattı-(ben dürttü-sürttü de madem beni) ben durdursun
bakalım
göreceğiz
sonunu-finini

güzel kelime kurmak güzel şeyler yazmak gibi şeyler var da bir iç sıcağı aranır -hep- aslında -bu da bir nota-
insan bi şeyi anlatır-herkes anlatır bu yüzden takılmayın, (herkesin bir hikayesi vardır ve yazılacak bir bir hikayesi vardır evet kismenin de-kimsesizinde canımcım)
İyi bi yazar olmak demek yazıcı ya da öyle şeyler değildir- eğer bunu merak ediyorsanız ya da istiyorsanız, Yani, gelişmek, kelimeleri afallatmak ve cümleleri de -tabi- -değidlir -aslında ama

okunmayan bi yazar olmak güzeldir- okunanlar hep ünlüdür- poppi,

"hiçkimsenin okuması" mesela bunu konuşma dilinde yapamazsınız-bunu örnek verdim değil mi ama /biraz daha oyunbaz-ya da düş
yani yaparsında garip bi adam olursun /gülerler mi sana? e böyle konuşursam kendime bile gülerim ben?

---------- Mesajlar Birleştirildi at 09:03 ---------- ilk Atılan Mesaj Zamani at 08:36 ----------

biraz hüzünlü mü oldu bu? neyse efendim/aman efendim? bir ütopya yazmadan (hatta yazdımda bir müzik defteri -ne oldu bilmem o da kayıptır)
metin yazarlığına(herhangi)-fıkra hatta düş yazmaya hatta hatta skeç-mkeç felan güldürü esin her şey düşündüm aklım gitti bi ara geldi bunlara, Şarkı sözü yazmaya bile ve şiir felanda


hatta düşündümde şimdi aklıma geldi -oy vermediğim parti- ve uzak bulduğum- bunu da belirtiyorum aman-
bahçelinin metinlerini bile yazmayı düşündüm?
şaka değil bu esprisi durur hala? gökte ve yerde -duyanlarca anılır? anılsın bakalım -bahçeliyi değil partiyi uzak buluyorum ve savunduğu şeyleri erdemleri belki ama anlıyorum ama seviyorum
ama gerçekten istedim bunu ha! bir metini okurken oldu bu! birden aklıma geliverdi yani beni hemen o an işe alsa bulsa (beni) para felanda istemezdim ben ekmek su yeter
aslında hepsi uzak (partilerin) ve başkalarınıda düşündüm evet; yeni jenerikler; fuzuliyi bile coverladım dersem yalan olur- öztürkçeledim mesela nefiyi - o da yalan olur

yani gazete köşelerinden ne eksiğim dedim- ama şimdi anladık görüyoruz ne olduğunu neden b-ulaşamadığımızı da
-bulaşamadı/bulaşma ulaşamadı
-ulaşılamadığını??? anlayın işte kara günlük bu! sizde anlamayın canım! eskik kalsın hür bu!

eski ulaşma sanılanlar şimdi bulaşma sayılıyor canım? ondan bu eksik karışık bu hikaye/meseledir de

---------- Mesajlar Birleştirildi at 09:03 ---------- ilk Atılan Mesaj Zamani at 09:03 ----------

eskiden komedi vardı -hiciv- mesela bi aziz nesin lazım ve başkaları -da- öldük biz! a canım/aman

---------- Mesajlar Birleştirildi at 09:11 ---------- ilk Atılan Mesaj Zamani at 09:03 ----------

neden yazıyorum? işte bundan yazıyorum? görüyorsun ya!

Benim yazma amacımı da söylememe izin verin.3-5 anlaşılmayan yorum yapıp cool takılmak değil benim amacım ;3-5 anlaşılmayan yorum yapıp cool olduğunu sananları öfkeden kudurtmak.Birden gözüm karardı öfkeden küçük adamları düşününce.Asıl yazma amacım değerli kişiler bulabilmek.Ve elimden geldiğince birilerini kurtarabilmek.Hoş ben daha kendimi kurtaramadım da başkalarını kurtarmama engel değil.;Zamanım olunca uzun uzun yazacağım,saygın bir ortam ve değerli insanlar bulmak dileğiyle.


'Youn' diye hitap etmenizi tercih ederim.

youn,
yazar olan öfkelenmez, sabırla bekler; dostane bir öneridir...J.P.Sartre nin dediği gibi 'söyleyecek bir şeyi olan kişi yazar/sanatçı olabilir'..bekliyorum...