Mukeat Şiirleri

GÜZEL OLAN AŞK

Belki güzel değil bir narçiçeği
Bir portakal fidanından
Ama öyle bilindik değil
Bir şeker portakalı fidanından
Çocukların
Hayallerinde yetişen cinsten

Belki güzel bile değil
Bir yetişkin
için
Güneşin
bekaretinin
Bir sabah bozulup
Akşamında tazelenişi
Belki bir şairin, bir aşığın
Belki bir yüreği karışığın
Bir sabah güneşi içişi

Güzel olan
Yalnız bir korkuluk gibi değil ancak
Toplu halde inanarak
Güzel olan
Aşk ve aşk
Ve aşka âşık tüm korkuluklar
Güzel ve güzel kalacaklar

Ynt: Amatör bir şairim işte..

- Gazap Üzümleri kitabında
ağlayamayan John amcaya -

1,10,100,1000
10000 araba var yolda
100000 aç var sokaklarda
Karınca misali yürüyorlar


Ah ah memleket
Memlekette açlık
Kesilmiş ipi, bırakılmış salık
Dizginini kırmış canavarlarca
Koymasın diye tüten baca


Ve suyu çekilmiş gökyüzünün
Görmüşler ne olduğunu
Burnu dumanlı canavarın gerçek yüzünün


1,10,100,1000
10000 araba var yolda
100000 aç var sokaklarda
Karınca misali yürüyorlar


Rüyalara mahkûm olmuş mutluluk
Ve ölmüş çocuklar, mecbur olmuş yolculuk
Traktörler, bellemiş anası toprağın
Ve ölmüş çiftçiler, başlamış ölümüne yolculuk


Ölmüş insanlar birer birer
Birer yağmur tanesi gibi
Ne kadar da masumlarmış meğer


Yaşlı John amca inanarak
Uzaklaşan toprağına bakarak
Kalan bir avuç toprağını
Ellerinde sıkarak
Haykırmış, fırtına gibi haykırmış
Güçlü, toprak kokan sesi
Gökyüzünün sudan camını kırmış


Yağmış yağmur kırk gün kırk gece
Utancından ağlayamayan John amca
Ağlamış böylece

Ynt: Amatör bir şairim işte..

uyur-uyanık
kırk gün kırk gece
dinledim ezgisini
yürüdüm...
....
emeğine sağlık arkadaş,

Ynt: Amatör bir şairim işte..

Kalemine sağlık mukeat arkadaşım.. Güzel çalışmalar gerçekten.. Şiir gerçekten harika bir uğraş...

Ynt: Amatör bir şairim işte..

Teşekkür ederim

Ynt: Amatör bir şairim işte..

Sefilmişler

Eli kalem tutan
Ve mısralarında bize acıyan
Belki gerçekten yazan
Belki de yazdıklarına
Odasında kahkahalar atan
Fransız zabitleri varken


Siz mi sefilsiniz biz mi sefil
Sefil olmayan garp-a olur mu kefil


Alnı kınalı bir öğretmen
Yeşil sarıklara sarılı kanlı başı
Yeşile boyanmış sefil naaşı
Cami etrafında gezerken


Siz mi sefilsiniz biz mi sefil
Sefil olmayan av olur mu şeriata gafil


Kardeşe kardeş apansız vururken
Kurulmuş Ankara’da kanlı Amerikan çanağı
Orada tuzla dağlanırken baştan aşağı
Ölüme gülen özgürlük savaşçılarının biçare bedeni


Siz mi sefilsiniz biz mi sefil


Çift örgü kanlı urgan geçerken başa
Türkiye’nin dört bir yanına
Salınırken hİTLERİN İTLERİ
Kim susturabilir bizi, bizleri


Söyleyin bana şimdi Eiffel’in Fransızları
Çıplakken köylümün bakırdan alınları
Asılırken zincirlere Nâzım’ın mısraları
Siz mi sefilsiniz biz mi sefil

Ynt: Amatör bir şairim işte..

Sessiz bir Fransız sabahı
Eiffel seyrededursun beni
Aşk kokuyor Paris’in her yeri
Ahh ah bu şarkı
Hatırlatıyor bana
En eskilerden bir aşkı
Sefilce, korkarak yaşanan o an
Öyle bir aşkın değildi hakkı
Kulaklarım eriyip yok oluyor
Paris’ten çıkan bu sese
ve şarkıcı aşkla okuyor
une belle histoire


lakin bütün bunlar
Bir âşıktan çıkan
Serseri hayaller-
-den başka bir şey değiller

Ynt: Amatör bir şairim işte..

1,10,100,1000
10000 araba var yolda
100000 aç var sokaklarda
Karınca misali yürüyorlar
----------------------------
Ölmüş insanlar birer birer
Birer yağmur tanesi gibi
Ne kadar da masumlarmış meğer
-----------------------------------
lakin bütün bunlar
Bir âşıktan çıkan
Serseri hayaller-
-den başka bir şey değiller
-------------------------------

yüreğinize sağlık..Çok güzel çalışmalarınız.

Ynt: Amatör bir şairim işte..

Yüreğinize sağlık. Şiirlerinizle yolculuğunuz/yolculuğumuz hiç bitmesin...

Ynt: Amatör bir şairim işte..

Kelimeleri kullanışında Yılmaz Erdoğan şiirlerinin tadını sezdim.. Ve Yılmaz Erdoğan gerçekten mükemmel bir şairdir.. Tebrikler..

Ynt: Amatör bir şairim işte..

Her daim yeşil kalacak bıraktığın engebeler
Derinlerde serin damlalarla öpüşürken
Rahibe bakiresi gözlerinden süzülenler
Ben müstehcen kalıyorum
Severek ölen, ölerek ayrılanların
Birbirini hiç göremeyen gözlerinin yanında...

Ynt: Amatör bir şairim işte..

Fransa çağırıyor beni yanına
Kaldırımlar şarkı söylermiş orada
Nitekim vurulmuş olacak kumrular şarkıya
Eşlik ederlermiş bu hüzünlü orospuya

İpince dururmuş ortasında bir kule
ve uzanırmış gökteki aşka elleriyle
Niye diye sormadan bile
Âşıklar tırmanırmış tepesine

Fransa çağırıyor beni yanına
Sımsıkı sıkabileyim diye
Çıkıp aşkla Eiffel’in arasına
Kollarımda aşkla bakabileyim diye

Ynt: Amatör bir şairim işte..

Ata’ya




Mahrum kalmışız ışığından yıllarca
Ey büyük önder, ey atası Türklerin
Sensizlikte boğazımıza geçti kanca
Kırıldı elimiz kolumuz yokken senin mihverin

Karanlığı aydınlattın gözlerinle
Sarı saçlarından yansıdı halkın gücü
Ey medeniyet Anadolu ya bak ve iyi belle
Bağımsızlık bizim için en büyük ülkü

Trakya sarısı etinin üstünde beyaz bir mabet
Ölüm kokan çöllere getiriyor bereket
Geçti artık ölüm, ayrılık, sefalet
Gün yakın, tan vakti geldi nihayet

Uzanıyor atanın elleri korkak bir Anadolu’ya
Örmek için koca bir cihanı tekrar dünyaya
Uzanıyor ata ve örüyor etle, tırnakla, kanla
Hayalinde ötesine, imkansız ufuklara

Ynt: Amatör bir şairim işte..

Doğaya Selam


Selam Olsun Sana ağaç
Affet beni
Bende isterdim tatlı meyvelerini
Toplamayı
Toprak bir çanakta
Aç çocuklara sunmayı


Selam olsun sana deniz
Bağışla beni sen de
Maviliklerin sonsuz özgürlüğünde
Bende görmek isterdim umudu
Zenci bir çocuğun aç gözlerinde


Selam olsun sana nehir
Yıka, temizle gönülleri
Karanlık kalmış her şeyleri
Aydınlat
Güneş gibi akıt onlara umudu
Onurla, sevdiğin gibi Şahrudu

Ynt: Mukeat Şiirleri

Hikâyemin adı yok

Konuşuyordu asırlık bir ağaç
Hayat yeşili bir ağaç
Anlatıyordu ömrünü
Dinledim onu…

“Niceleri geldi yanıma
Dinle bizi ey ağaç
Dediler
Niceleri açıkta, niceleri öyle bir aç
Öyle bir aç-ki göremiyor önünü
Arkasını, sağını, solunu
Kimisi aşka kaptırmıştı elini, kolunu”

Konuşuyordu ağaç, anlatıyordu
Bir mavi,yeşil geçmişi anlatıyordu
Dinledim onu…

“Nasıl da gelmiş geçmiş
Bir zamanların geleceği
Nasılda unutulmuş
Bir zamanların yapılacağı, edileceği

Normal ya bir aşık görmüş ağaç zamanında
Hayallerinin serinleten, buzlu tadında
Kendisini arıyormuş aşık
Sevgilisinin sevgilileştirdiği adında

Deryalar az gelirmiş
Onun âşık yüreğine
Çünkü âşık-mış ölümüne

Öbür yüzü de varmış elbet madalyonun
İnsanların içindeki nefreti doldursan
Belki taşabilirmiş bile içi büyük kanyonun

Ve bir ana görmüş ağaç
Ana ağlarmış
İnsanoğlunun ecel demiri
Yüreğini dağlarmış

Kocaman, zebani bir mermi
Ananın çocuğunu yemiş
Haykırmış ana, ey ağaç demiş
Deniz mi avutsun beni, gök mü, yer mi?

Ancak ki yeryüzü
Yeryüzsüzlüğünden utanırda
Yerin dibine girerse
Hafiflermiş acısı

“Hikâyemiz burada bitiyor
Nice mutlu, mutsuz
Hikâyelerde görüşmek üzere” demiş ağaç

Ve gökten üç atom bombası düşmüş
Tüm dünyayı dolaşmış
Bir açlara, bir fakirlere
Bir de bizim geveze ağaca üşüşmüş.

Ynt: Mukeat Şiirleri

Güneşimiz gecenin rahminde
Ay ışığının gölgesine saklanmış mutluluk
Ay ışığının gölgesinde aklanmış mutluluk
Güneşimiz hala rahmindeyken gecenin

Git
Ay ışığının ay-dınlattığı
Ay gölgede aklanmış mutluluğu getir
içelim