Monaliza Şiirleri

Titrek mum ışığını koydum
Güneşin yanıbaşına.

Ben güneştim
Sense titriyordun
Bilemedin sıcaklığın değerini
Tutamadın ellerinle güneşi
Çünkü buzdu senin yüreğin.

Tutabilseydin eğer güneşi
Yüreğinle
Erirdin
Çünkü buzdu senin yüreğin.

Sevgiye baktıkça ancak
Bir mum ışığı gibi titrerdin
Çünkü sen sevgiye sevgisiz
Sevgiye namerttin.

MONALİZA...

Ynt: SEN, TİTREYEN MUM IŞIĞI

sedna aklıma geldi bu şiirde buzlar kraliçesi sedna buz gibi yürekleriyle insanlar neyi kazanabilirler ki sevgisiz ellerine sağlık canım

Ynt: SEN, TİTREYEN MUM IŞIĞI

Teşekkür ederim sevgili medusa. Sedna' yı tanımıyordum, artık tanımak istiyorum. Buz yüreklillerin psikolojisini çözmem gerekiyor zira.

Aşka dair dizeler dökülmek istemekte yüreğimden
Oysa kıpırdamıyor dudaklarım.
Yakınlarımda bir yerdesin
Oysa ben senden çok uzağım.

Duymayacaksın çığlıklarımı
Zira öylesine sessiz
Öylesine ıssız
Öylesine çaresiz.

Fırtınalar esse de benliğimin her zerresinde
Nafile.
Bende kavuşma umudu
Bende seven bu yürek
Çaresizliğin esaretinde...


Ötelerde bir yerdesin,
Belki bulutlarda
Belki toz zerreciklerindesin
Nerede olursan ol
Daima bendesin...


MONALİZA.

Ynt: SEN, TİTREYEN MUM IŞIĞI

uzaklık güzel tanımlanmış, tebrikler arkadaş...

Ynt: SEN, TİTREYEN MUM IŞIĞI

Teşekkür ederim sevgili Nejdet. Amatörce karalamalar. Zaman içinde geliştirmek ümidiyle.