Manik Depresif - Bozulan Yemin I. (18+)

İzninizle, bozacağım bugün yıllarımın yeminini. Dokunmamıştım bu tuşlara, bu kadar dolu hüzünle. İnsanların hayatlarında hep vazgeçilebilen birisi olarak yer aldım. Gözden çıkarılacak ilk insan. Bunların hiçbirisi zerre **kimde değildi. Beni her gün böyle şeylere üzülen ya da kötü bir insan olarak görmeyin. Ben her gün sabahtan akşama kadar çalışıp, her günde çok içen bir insanım.

"Kimi sevsem, onun hep uzakta bir sevdiği vardı, unutamadığı ilk aşkı ya da onu terk edip giden sevgilisi... Kimi derinden sevsem, o bir başkasını derinden hatırlardı. Öylesine çok sevdim ki onları, başkalarına duydukları sevgiyi anlatmalarını, sessizce, içim acıyla kanayarak dinledim.
Beni yitirmekten hiç korkmadılar; çünkü onlara göre fazla iyiydim; bu yüzden ilk anda vazgeçilebilirdi benden."

Benim kadar kolay terk edilebiliyorsanız ve, bu sizin lanetiniz gibiyse; benden çokta farklı bir yere düşmezsiniz. İlla ki bir masada tokuşur kadehlerimiz. Zerre merakım kalmadı insanlara karşı artık. Yargılama dönemime geçiyorum, izninizle.

Önceden alabildiğine arkadaşımdı her yer, koca bir şehir tanıdığım insanlar, beni sevenler, sevgililerim, kısa ilişkilerim.. Azdan az, çoktan çok gider. Benden çok gitti ve bu haldeyim. İşin garibi, öyle bir çok gitti ki "hiç" bıraktı bende.

Yazdığım zamanlardan bir sözüm ile elveda, daha fazla yazamayacağım..

"Çünkü hep dem vurdu yalnızlığım, dem vurdum yalnızlığa."

Faydalı bir konu olmuş fikri olan var mı?