Kavrulan Bir Bedenden Şiirler...

*****

Dokunabiliyorsak bulutlara, yaşayabiliriz oralarda.
Görebiliyorsak rüyalarımızda, yapabiliriz bir kaç gün sonra,
Susabiliyorsak yanlışlara, bir çıkarımız var demek yangınlarda,
Sahip olabiliyorsak bir avuç toprağa, farkımız nedir anlatın bana,

Hayat bizden birşeyler bekliyorsa, ne anlamı var özgürlüğün sorarım sana,

Kabusu bitirdik artık, uyansana.
Yarasalar uçuştu, aydınlığın korkusuyla,
Güneş tam batıda, gelecek yarasalar biraz sonra,
Ve cevap bekliyorum, anlatın artık gerçekleri bana.

*****

Bulutlara bakıyorum, boş zamanlarımda.
Düşünmek istiyorum uzaklarda.

Oralarda olsam neler değişirdi hayatımda.
Bir uçurum mu olurdum kendi aramda.

Herşeyin herşey olup olmadığını aramak istiyorum.

Yıldızlara, aya bakıyorum ve beni anlayan biri olacak mı onu merak ediyorum.
Güneşe bakıyorum orada yaşamak nasıl olurdu acaba.
Sana bakıyorum sence nasıl olmalıydı hayat anlat bana...

*****

İnsanlık uzanıp gidiyor yok oluşuna,
Dünya haykırıyor yeter son ver artık çalmaya.
Bir uzun meltem esiyor dağlardan bu yana,
Ve kaldırıyor başları güneşin doğduğu aydınlığa.
Birileri ilerliyor güneşin ışığında,
Güneş bile karşı çıkıyor attığı adımlara.
Dağlar beliriyor ayakların altında.
Yükseliyor ormanlar, sanki bulutlara bir patika,
Ve kıskanıyor güneş ilerleyenleri,
Kör ediyor kendine bakan bütün gözleri,
Kavuruyor yeryüzünde yaşayan herşeyi.

Sıkılıyorum artık yazmaktan gerçekleri.
Dilsiz gibi hissediyorum artık kendimi.
Mutluyum, biliyorum artık tüm gerçekleri.

Bu aralar duygu eksikliği hakim gözlerimde ve kalemimde...

*****

Somurtmak mı dersiniz; gözlerimden ve yüzümden dökülen damlaların sebebi.
Sığınacak bir dostumun olmaması sanırım nefretinizin tek sebebi,
Arkama bakmıyor olmam değil mi, adımlarımın sessiz oluşu.

Karasız kalışımın sırrıdır; geleceğimi reddetmem.
Sessizlikte yok olup gitmem mi sandınız, kendimi uzaklarda seyeretmem.
Umarım toprağa sessiz bırakırsınız tabutumu,
Ya da yakarken kısarsınız bedenimi kül eden ateşimi.
Bir çıtırtı duyarsanız, param parça olan bir kalptir;
Kemiklerimle birlikte ateşin içinde sönen.

Hummalı bir telaş sarmasın sakın cenazemi.
Sadece bir göz yaşı yetecek yüreğimdeki beni sizlere kavuşturmaya,
Ve uzun bir nefes alın; ciğerlerinizde kocaman bir delik açmaya,
Çünkü yüreğimdekileri hissetmenizi istiyorum hüzünlü ve bir o kadar yavaşça...

*****

Hayat her zamanki gibi sırılsıklam,
Arkamda kalemiyle kağıdı karalayan bayan bir ressam,
Uzun bir bakışmanın hemen ardından,
Gözlerim yanıyor ağlamaktan,
Uyanıyorum sanki derin ve bir o kadar acımasız uykumdan,
Yatağımdaki tek köşeye çekiliyorum,
Boynum önümde ve başım omuzlarımın arasında, yüreğim sızlar,
İçimden bir nehir akıyor yüksek dağlarının yamaçlarından,
Buz gibi suyuyla içime işliyor,
Bir anlık da olsun yaşadığım acıları uyuşturacak.
Bir ağıt yükselsin gökyüzüne,
Feryatlarım diniyor artık.
Kendimi ve sevdiklerimi gömdüğüm toprağın derinliklerinde,
Her an olsun ölümü düşünüyordum sanki bunca zaman.
Bir fısıltı bekliyordum, merak uyandıracak,
Ve sonsuza dek peşinden koşacağımı sanarak;
Nefesim kesilsin istiyorum.
Tek amacım acı çekmeden yok olmak.
Bir serzeniş yapıyorum sevdiklerime ve sevenlerime,
Ve şükranlarımı sunuyorum, bana bu hayatı yaşatan, çevremdekilere...

*****

Bulutların ardında ışıktan bir fıskiye,
Marmara'nın üstünde gezinen bir kaç tekne...
Dalgalar vurur hız kesmeden sahile,

Yosunların üstünde bir kaç serçe...
Arkamda durur hüzünlü yedi tepe,

Sahipsizce dolaşır martılar; ışıldayan Marmara'nın üstünde...
Denizler yabancı geliyor, yanımdaki gülüşmelere...

Düşlerim seni kızaran ufuk çizgisinde...
Ve beklerim birini; yıldızların belirdiği, ışıl ışıl gökyüzünde...

Devam etmek istiyorum elimdeki kırmızı şekerle,
Ufacık bir çocuk gibi hayallerimi sürdürmeye...

*****

Kötülüğün serzenişi devam eder,
Yeryüzünün karanlığında.
Gökler hüzünlenir o an
Gözyaşlarıyla,
Denizler delirir sanki,
Yüreğinde koskocaman bir kıta.
Ve dalgalar yükselir,
Yükseklerde süzülen kartalların kanatlarına.
Denizler pişman olur,
Amansız saldırılarına.
Ve af diler artık,
Çekilen sularıyla.
Bir rüzgar çözer bizi,
Derin bir nefes gibi.
Bir tufan götürdü,
Var olan tek benliğimizi...

*****

Yüzümde nefis bir gülücük,
Tadını aldım artık,
Nefes kesmeden özgürlük,

Hayaller bitti,
Kabuslar zaten bir hiçti,

Mutluyum ölene dek,
Zihnim şen,
Gönlüm şen,
Ebediyete dek...

*****

Rüzgarlar vurur
Yüzüme,
Denizin derinliklerindeki
Kum tepelerinde,

Bir martı belirir,
Gagasında
Bir levrekle,

Güneş bile gelmiş,
Bizlerin sessizliğine,

Deliler bayram etmiş,
Saklı durmuş
Sevinçleriyle.

Ve güneş gülmüş
Parıltılarıyla,
Uçsuz bucaksız uzanan,
Denizlerin üstüne.

Denizlerde sararmış,
Yüzlerinde ki
Işıl ışıl gülüşüyle...

*****

Beni anlatan bir şarkı var kulağımda,
Aşağıya,
En aşağıya.
Yüreğimde hissediyorum seni,
Müziğin dili kulaklarımda.
Ve hayatın kan kokan nefesi burnumda.
Var olan bütün acılarım kalbimde.
Bir karış toprağın altında.
Kazma ve kürek bile yetmez onları çıkartmaya.
Bir gülücük ve,
Sessiz bir gidiş gerekir karanlığa.
Bakmak gerekir buğulu bir camdan hayatın sokaklarına,
Rüyalar bile geçersiz onlarla bir olmaya.
Bırakalım da kaysın çocuklar
Kar dolu tepelerden nehir yataklarına.
Ve uykularını izleyelim geleceğin bizlerinin.
Susmak mı gerekir sessiz bakışların gidişine.
Hayata el sallıyorum,
Bir karış toprağın altından.
Hayatı izliyorum,
Bir kaç kemik arasından...

*****

Anlatıyor sanırım hayatımı.
Sessiz bir yaşam ve mahkumiyete gerçek bakışı.
Ufacık insanlar görüyorum beni azarlayan.
Gülümsüyorum boynum önümde.
Ve devam ediyorum hayatın sessiz gidişine.
Biliyorum.
Sende geleceksin benimle.
Çünkü dinliyorum müziğin dilini.
Ve yalnızca ölüme giden sessiz gidişe.
Yolumuz uzun mutlu bir kaybediş içinde.
Ve somurtuyoruz hayatın bize gönderdiği birkaç sevgi dolu nimetine.
Sesimizin çıkmıyor olması.
Onu istiyor olmamız.
Sessiz gidişi değil.
Onu istiyoruz.
Bir rüya istiyoruz.
Ve arkamda sadece "ben"i bırakacağım bir patikadaki sessizliğe.
Uzanmak istiyorum denizlerin büyüsünde.
Ve onların bizlere sunduğu güneşin gölgesine.
Derinlerde bir çığlık istiyorum.
Dalacağım ve bulamayacağım bir okyanus.
Geride kalanların olmadığı bir nehir.
Ve her damlası benim.
Bir yağmur değil.
Bir göl değil.
Her şeyi kaplayan bir nehir.
Ve doğacağım bir yatak.
Susayınca döneceğim bir çukur.
Ve toprağın altında bir ev istiyorum.
Bir volkan gibi nefretimi kusmak.
Gökyüzünü karartmak değil amacım.
Sadece uzaklarla bir olmak...

*****

Edalı bakışlardır,
Yüreğinden damlayan,
Bir göl olmuş artık,
Sana atılan adımlar.
Semalar konuşur bizlerle,
Sen suskun, ben aşık,
Set çekiyorum yüreğimdeki nehre,
Sen biraz daha birik içimde.

Uzaklardan korkar oldum,
Yakınımdakilerden uzak.
Ararım yüreğimin derinliklerinde,
Bir fener gibisin seni arayan gözlerimde.
Yıldız gibi parıldar gülüşlerin.
Gökyüzünde seni gördüm,
Ve yüreğimin derinliklerinde...

*****

Hayat.
Ve yeniden hayat...
Akan bir nehir.
Ve biriken bir duman.

Ateşin içinden...
Tam kalbinden....
Bir kıvılcım çıkartır
Odundan ve kömürden...

İsteklerle dolu,
Kaybedişlere mahkum...
Ve sabırsız bir insan...

Karşında dimdik ayakta.
Ve arkanda...
Ta ki bedenin yere varınca.
Sızlayan ayaklarım diz çöküp
Başım toprağa ve
Yüreğim sana dokununcaya kadar...

Karşımızda duran bir dağ...
Ve.
Ve, sen varsın artık hayatımda...

Bir kaç kişiden öte.
Sevdiklerimden de ötede...

Bir sen.
Ve
Bir bilsen sana olan sevgimi...

Paha biçemem seni...
Ve kaybedemem sana olan sevgimi...