Filozof

Filozof kime denir, yada nedir filozofluk.
Türk Dil Kurumu sözlüğüne göre;
filozof Fr. philosophe
a. (l ince okunur) 1. Felsefe ile uğraşan ve felsefenin gelişmesine katkıda bulunan kimse, felsefeci, feylesof. 2. mec. Felsefe yapmaya meraklı olan kimse. 3. mec. Sakin, kendi hâlinde yaşayan kimse.
Güncel Türkçe Sözlük

Peki ozaman felsefe yapmak için neye ihtiyaç duyarız ?

Hiç kendi kendinize sorduğunuz oluyormu:
Biraz filozofmuyum diye, Evet diyemiyorsak nedenleri ne olabilir, bunun benzeri bir çok soruyu kendimize sormadan edememişizdir...
Nasıl cevaplar verdiğimizi hatırlıyormuyuz...
Filozof olmak ile iyi filozof olmak aynı katogoride değerlendirildiğinde ne gibi sakıncalar doğar...
Her Filozof doğruya yakınmıdır...
Soru soru soru... Filozofinin temel taşı yanıtları çıktıkça yapısı oluşan...

Felsefe, bilgiyi ve bilgeliği sevmek, araştırmak ve bilginin peşinden koşmak anlamına gelmektedir. Bilgeliğin sevilmesi ve istenmesi olarak felsefeyle uğraşanlara da filozof ya da bilge insan denir. Filozoflar, insan yaşamıyla ilgili her şeyi akılları yardımıyla düşünerek, felsefeyi, her şeyi araştıran bir alan yapmışlardır.
Bir çok insan için dünya, sihirbazın beş dakika önce bomboş olan bir silindir şapkadan tavşan çıkarması kadar akıl almaz bir şeydir. Merak ettiğimiz şey sihirbazın bunu nasıl yaptığıdır. Aslında sihirbazın silindir şapkasından çıkarılan biziz. Tavşanla aramızdaki tek fark, tavşanın bir sihirbazlık oyununa dahil olduğunun farkında olmayışıdır. Biz ise gizemli bir şeylerin arasındaki ilişkiyi bulmaya çalışırız. Burada yaşayan bizler tıpkı tavşanın tüylerinin dibinde yaşayan minik böcekler gibiyiz. Filozoflar ise tavşanın tüylerine tırmanarak tepeye çıkıp koca sihirbazın gözlerinin ta içerine bakmaya çalışırlar. Onlar günlük hayatın pesinde koşan insanlardan çok farklıdırlar.

2)Filozoflar, şüpheci ve sorgulayıcı bir yapıya sahiptirler.
Filozofların en belirgin özelliği, eleştiren ve eleştiriye açık olan kişiler olmalarıdır. Filozof, hem eserlerinde hem de yaşantısında önyargılardan uzak durmaya çalışan, içinde yaşadığı çevrenin inançlarını, tutkularını ve alışkanlıklarını sorgulayabilen kişidir. Felsefe tüm bilgileri eleştirir, bilgiyi önce kuşkuyla ele alır ve tartışır.
Bir tavır olarak şüphe, felsefenin ruhunda vardır. Atina’nın mitolojiye dayalı din anlayışını Sokrates, Ortaçağın Skolastik görüşünü ise Kopernik ve Bruno gibi düşünürler hiçbir dogmaya ve dayatmaya dayanmadan akıl ve bilgiyle temellendirerek eleştirmişlerdir.

3)Felsefe öğrenmek, filozofların görüşlerini bilmeye bağlıdır.
Felsefe yaparken, felsefeyle uğraşmış ve onu doruğa çıkarmış olan büyük düşünürlerin görüşlerini de hesaba katmak gerekir. Kuşkusuz felsefe öğrenmenin en doğru yolu, doğrudan felsefenin ana kaynağı olan filozofların görüşlerini öğrenmekle gerçekleşir

4) Filozofların görüşleri zamanla değişebilir.
Filozof herhangi bir şeye ve kimseye; ortaya çıktığı zaman ve yere göre değişmeyen mutlak doğru ve kesin bilgileri bulduğunu düşünerek mutluluk duyan kimse değildir. Bir filozof aynı konu üzerinde, farklı zamanlarda farklı düşüncelere sahip olabilir. Bu durum felsefi çalışmalarda kesinlik ve bitmişliğin olmadığının göstergesidir.

5) Filozoflar birbirlerinin görüşlerinden etkilenir.
Bir filozof kendi çağında yaşayan ve kendinden sonra gelen filozofları etkileyebilir. Demokritos, duyumların bilginin tek kaynağı olduğunu söyler. Fakat duyumların eşyada olan nitelikleri bildirmek yerine duyumların kendisine göre eşyayla ilgili öznel izlenimler oluşturduğunu belirtir. Yani biz eşyayı olduğu gibi değil duyu organların bize bildirdiği gibi algılarız. Demokritos’un bu görüşünün etkisinde kalan Sofistler, bilginin insana göre değişebileceğini, Septikler de aynı görüşten hareketle bilgiyi elde etmenin imkansız olduğunu savunmuşlardır.

6) Bazı filozoflar yaşadıkları çağda anlaşılamamıştır.
Filozofların bir kısmı yaşadıkları dönemde anlaşılamamıştır. Filozofların yaşadıkları çağda anlaşamamaları onların anormal olduklarından değil, bulundukları toplumun onların hızına yetişememesinden kaynaklanır. Yaşadığı çağda anlaşılamayan Sokrates öldürülmüş, Aristo ülkesinden kaçmak zorunda kalmış, Diogenes’e deli denilmiş, Spinoza ise aforoz edilmiştir. Doğayı mitoloji yerine aklıyla anlamaya çalışan Thales’te dengesizlikle suçlanmıştır. Oysa bu filozoflar yaşadıkları çağın önünde ve toplumun çok ötesinde düşünce yapılarına sahiptiler.

7) Felsefi görüşler filozofların varlığına bağlıdır
Felsefi bir görüş, bu görüşü ortaya atan kişinin varlığına bağlıdır. Filozoflar tıpkı kristaller gibi hakikatten aldıkları ışıkları ayrı ayrı düşünceler halinde yansıtırlar. Filozofların aynı gerçekleri, daha kişisel olarak ortaya koymaları onların dünya görüşlerinin farklılığından ileri gelir. Bilimde ise bilimsel yöntem kullanılarak elde edilen sonuca aynı yöntemi kullanan herkes ulaşabilir. Bunun için Kant olmasaydı Salt Aklın Eleştirisi adlı eser, Descartes olmasaydı Metodik Şüphe adlı eser olamazdı. Ama Newton olmasa da yer çekimi kanununu bulan başka bir kişi olurdu.

8 ) Filozoflar öznel çözümlemeler üretir.
Filozof, kendisinin içinde bulunduğu ve bir parçasını oluşturduğu dünyayı anlamak ve kavramak için, kendisine sunulan her türlü bilgi, deney, algı ve sezgi sonuçlarından oluşan malzemeyi kendi bilgi, deney, algı ve sezgi ve yeteneklerine göre yeniden düşünür, analiz eder ve aydınlığa kavuşturmaya çalışır.

Çok güzel bir özet okudum, Filozof sorgular, düşünce üretir felsefe ile ilgilidir, Felsefe sorusu geliyor aklıma, Felsefe nedir, Sözlüğe gittiğimde aşşağı yukarı tüm bilgiler;
felsefe Ar. felsefe
a. 1. Varlığın ve bilginin bilimsel olarak araştırılması: “Felsefe diliyle söylersek her ozan bir fenomendir yani olgudur.” -N. Cumalı. 2. Bir bilimin veya bilgi alanının temelini oluşturan ilkeler bütünü: Tarih felsefesi. Hukuk felsefesi. 3. Bir filozofun, bir felsefe okulunun, bir çağın öğretisi: Sokrates felsefesi. 4. Dünya görüşü: “Yargılarınızı, felsefenizi kendinize saklayıp oyununuza tek özdeyiş katmayacaksınız.” -H. Taner. 5. Bir konuda soyut düşünüş: “Uzun felsefelerden sonra Mediha'yı benden çok sevdiğini anlatıyor.” -H. E. Adıvar.
Güncel Türkçe Sözlük javascript:;
felsefe İng. philosophy
1. Gerçeğin (realitenin) tümünü, özdek ve yaşam ile ilgili türlü belirtileri neden, ilke ve erekler bakımından inceleme amacı taşıyan düşünce etkinliği. 2. Bilgi, kavram, inanç ve kuramların çözümlenmesi ve eleştirilmesinde açıklık arayan düşünme yöntemi. 3. Bir kimsenin kişisel davranış ve düşüncelerine kılavuzluk yapmaya yarayan toplu ve tutarlı görüş. 4. Genel olarak mantık, ahlak, estetik, fizikötesi ve bilgi kuramı gibi dallardan oluşan geniş bilim alanı. 5- Liselerimizde okutulan ve felsefe düşünüşünün niteliği, felsefe sorunları, bilginin gelişmesi, ahlak sorunları, sanat ile felsefe arasındaki ilişkiler gibi konuları kapsayan ders.
BSTS / Eğitim Terimleri Sözlüğü 1974
felsefe İng. philosophy
(Yun. philosophia < philia - sevgi, sophia - bilgi, bilgelik) Bilgi, bilgelik sevgisi. // Varolanların varlığı, anlamı ve nedeni üzerine sorularla ortaya çıkmış. Önceleri dinin ve söylencelerin yanıtladığı bu sorular, eleştirel bir düşüncenin ve gözlemenin konusu yapılınca felsefe doğmuştur. Philosophos sözcüğü ilkin Herakleitos'ta görülüyor (Herakleides Pontikos, bu sözcüğü ilkin Phyhagoras'ın kendisi için kullandığını söylerse de güvenilir bir kaynak değil); ama philosophia terimi kesin anlamını Platon ve Aristoteles felsefesinde kazanmıştır. Platon'a göre felsefe, doğruya varmak, var olanı bilmek için düşüncenin yöntemli bir çalışmasıdır. Aristoteles'te felsefe, var olanın ilk temellerini ve ilkelerini araştıran bilimdir, kısaca: ilkeler bilimidir. Sonradan felsefe değişik anlamlar kazanmıştır: 1. Bilimlerin anası olarak felsefe: a. Nesnelerin temeline inmek üzere yapılan bilimsel araştırmada kımıldatıcı, yönetici güç. b. Bilimlerin ön ve temel bilimi. 2. (Özellikle 19. yüzyılın ortalarından beri) Tek tek bilimsel araştırmaları bilimsel araçlarla bütünleyen ve yetkinteştiren çabalar: a. Tüm bir evren tablosuna varmak üzere bilimler arasında bağlantı kurma. b. Bilimsel bilginin ilkeleri, varsayımları ve yöntemleri üzerine eleştirel düşünme, c. Bilimsel araştırmalarla insan yaşamı arasında bağlantı kurma. 3. Kendine özgü araştırma yöntemleri geliştiren bilimsel-kavramsal düşüncenin kuşatıcı, bağımsız, kendine özgü biçimi: çözümleme, eytişim, özbetimlemesi (görüngübilim- fenomenoloji), yorumsama (hermeneutik), varoluşu uyandırma (varoluşçuluk) vb. 4. Bütün bilimsel bilgileri aşma olarak: a. Karşıtlar içinde birliğe varma (Alman idealizmi), b. Kuramsal olarak artık temellendirilemeyen, usdışı (irrasyonel) olan, kişisel yaşantıların ve yaşamın derinliklerinden çıkan değerlere ve değerler düzenine varma (yaşama felsefesi), c. Varoluşun özgürlüğü ve tarihselliği temelinden kalkarak koşulsuz olana, salt olana varma (varoluşçu felsefe). Felsefe iki temel bölüme ayrılır: 1. Sistematik felsefe: Bunun da temel dalları: fizikötesi ya da varlıkbilim (ontoloji), mantık, bilgi öğretisi, ahlak felsefesi (ethik) ve estetik (sanat felsefesi); ayrıca bunlara ek olarak tarih felsefesi, kültür felsefesi, toplum felsefesi, dil felsefesi, hukuk felsefesi, din felsefesi, doğa felsefesi vb. dallar. 2. Felsefe tarihi: a. Filozofların yaşam ve öğretilerinin tarihi, b.Felsefeyi ve felsefe yapıtlarını çağların ve toplumların kültürel, toplumsal bağlantıları içinde kavramaya ve ortaya sermeye çalışan düşünce tarihi, c. Felsefe sorunlarırin tarihi, d. Tarih dönemlerine göre ayrılmış felsefe tarihi e. Felsefe akımlarını ele alan felsefe tarihi vb.
BSTS / Felsefe Terimleri Sözlüğü 1975
felsefe İng. philosophy
Doğanın ve toplumun varoluşunun, insanın düşünme ve bilme sürecinin yasalarını, başta aktöre, sanat, siyasa olmak üzere kılgılı etkinliklerin oluşumlarını araştıran bilim.
BSTS / Toplumbilim Terimleri 1975

Doğanın sorgulanarak yaşamın çözümlemesi şeklinde biçimleniyor.

felsefecinin hemen takılacağı cümle

şeklinde biçimlenme yani detay üzerine gitme

Şeklinde şekilleniyorda aynı anlamı taşısa bile kulakta yaratacağı biçimsel olumsuzluktan dolayı rutuş yapma üzerinde kişilik tahliline gitmesi, detaycılık insanı filozof yaparmı...

Şimdi başlıyacağım sorularına diyorum kendi kendime...