Fethi Giray

GECE YARISI

Gel sen beni affet!
Anam, kardeşim, karım.
Şimdi gece yarısı,
Bu saate ben kaldırımlarda olmalıyım.

Bu saatte,
Alnından öpmeliyim
Evine ekmek parası götüren yetim çocuğun
O ufacık, o çıplak ayakların sesinde,
Utanarak
Duymalıyım yokluğu.

Bu saatte,
Derdini bilmeliyim,
Şu köşe başında sızmış olan adamın,
Bu saatte ben,
Gözlerinde yaş olmalıyım,
Her ağlayanın...


USANDIM

Usandım,
Yeşermemiş umutsuz bahçeyi beklemekten.
Usandım,
Tarla kuşunun sesinden.
Usandım,
Bu yürekten, kendimden.
Usandım,
Durup durup, seni özlemekten!..


ŞAŞKINLIK

Şaşıyorum!
İnsanoğlunun aya gönderdiği füzeye...
Şaşıyorum!
Ekmeklerin bu kadar küçülüp
Çocukların bu kadar büyüdüğüne...

Al takke ver külah,
Yaşayıp gidiyoruz.
Topu topu yumruk kadar bir yürek...
Şaşıyorum!


BİLİYORUM

Biliyorum
Birgün bu şehirden gideceksin
Pırıl pırıl ışıklı bir istasyonda
Elinde ufak valizin
Ne yapalım hayat bu
Yaşamak biraz böyle diyeceksin

İçinde hür maviliklerin özlemi
Küçük odanı, kitaplarını
Ve mahsun bırakıp göklerle başbaşa beni
Biliyorum,
Bir gün bu şehirden gideceksin...!