Feminizm Felsefesi

Temelde ataerkil toplumsal düzenini eleştiren feminist görüşü bir bütün olarak çözümlemeye imkân tanıyan bir teoriyi geliştirilemediğinden, feminist düşünürler, liberalizm, marksizm, psikanaliz, varoluşçuluk, radikalizm gibi düşünce akımlarının etkisinde kalarak oluşturdukları teoriler ile kadın haklarına alternatif çözüm arayışlarını sürdürmektedir. Bu feminist teoriler, kadınların ataerkil toplumsal düzen yapısı içinde değersizleştirildiklerini varsaymakta ve bunun nedenini sorgulamaktadır.

Dr.Dilek İmançer

Paylaşım için teşekkürler sevgili Major,

Yanıtlarım yazarın düşüncelerine ve tesbitlerine olacaktır;

“erkeğin kültürel egemenliği” feminizmin temel düşünce taşı olarak gösterilmekte ve salt eşitliğin feminist yaklaşımın dar yorumu olacağına değinilmektedir. Ancak, “erkeğin kültürel egemenliği” tanımlanmamaktadır. Kültür, egemenlik ve erkek her üçü de tanımlanmaya muhtaç bırakılmıştır. Nedir bu kavramlar, ikinci elden sömürülen ve ilk köle olan kadınların cins olarak ayrıştırılmaları feminizmin ortaya çıkmasından sonraki zaman dilimlerine denk gelmektedir. Yazıda anlatım şekline göre ve kısmen/zımnen sanki bu olgu 60 lı yıllardan sonra ortaya çıkmış gibi gösterilmektedir. Dünya Emekçi Kadınlar Günü –8 mart- yaratıcıları bir kalemde göz-ardı edilerek bugün tanımlanan kadının erkekleşme eğilimi feminizm olarak gösterilmektedir.

Kadın sömürüsünün cinsiyete indirgenmesi şeklindeki yaklaşım çıkış kaynağından sonra günümüze kadar kendine yabancılaşarak feminizm adı altında bir olguya dönüşmüş ve erkek egemenliğinin kadın üzerinden yeniden-üretilmesine farkında olarak/olmayarak katılmıştır.

Kadın sömürüsü beş-bin-yıllık bir geçmişe sahip olup, emek sömürüsünden ayrı düşünülemez. Dolayısı ile “daha önemlisi kadın-erkek eşitsizliğine karşı bir şeyler yapılması gerektiğini, bu konuda ilgisiz birçok kadına fark ettirmişlerdir”şeklindeki tesbit köktenci bir şekilde tarihsel dokuyu görmemekle eş-anlamlı olacaktır. Birey haklarının fark edilmesini sağlayan unsur feminist kadınlar değillerdir.

http://www.felsefe.net/forum/felsefe/2124-rutbeli-sefiller.html

Feminizm doğal bir tepkidir. Denildiği gibi keşke bu tarz akımları başlatacak durumlar oluşmasaydı diyor insan ancak ilkel dönemin koşulları sonucu oluşmuş bu ataerkil (ve artık bulunması gereksiz olan) durum. Feminizm toplumda yanlış algılanıyor, penis hasediyle karıştırılıyor genellikle, erkek düşmanlığıyla vb. şeylerle. Umarız ki bu akım gereğini yitirir kısa zaman da.

Ülkemizde feminizmin tarihsel gelişim serüveni vs. den çok kadın feministlere(akademisyen, yazar...)bakarak bir düşünce oluşturmaya çalıştım.Bunlar kendi aykları üzerinde durabilen, kariyer sahibi, zeki ve yaratıcı kadınlar -keşke erkek feministler daha çok sayıda olsa)Birey olmanın ,insan olmanın bedelini yalnızlaşarak ödüyorlar çoğu zaman.Çünkü ülkemizde kadın varoluşunun yegane dayanağı, var olan erkek egemen kültürün taşıyıcısı olmak...Din, gelenek, ataerkil aile... sürdürmeye talip değilseniz zaten sizin varoluşunuz olanaklı değil.Daha beteri bu anlamda kadınların varoluşu mevcut varoluşun da müsebbibi.Genel anlamda, kadınların ücretli işlerde üretime katılmaları(ev işleri de iş) şart.Dahası ekonomik bağımsızlık tek başına sosyal bağımsızlığı getirmez.Dayakçı eşiyle birlikteliğini sürdüren pek çok eğitimli kadın var.Toplumsal algı değişmeyecektir altyapılar değişmediği sürece...Eğer kadın bireysel mücadelesini vermezse, yasalardan da medet ummak boşunadır.(siyasette kadın kotaları, pozitif ayırımcılık ...)Mevcut olandan/dayatılandan farklı bir varoluş savaşına girmeyi göze almadan mızmızlanıyorsa kadın, ciddiye alınmaya değmez."hem ağlasın, hem gitsin"...