Felsede Tarihinde Bu Düşünceden Bahseden Oldu Mu?

şu görüşün bir adı var mı? felsefe tarihinde bahseden oldu mu? Yemek dışındaki örnekler pek üzerinde durulmadı ama ne demek istediğimi anlarsiniz umarım.
-----

i̇yi olan her şey zararlıdır.
mutlu hissettiren yemekler sağlığa faydalı değildir. şismanlatır vs.
mutlu hissettiren diğer alkol, uyuşturucu vs de zararlı oluşu.
bilgisayar oyunları; bir el kazandıgında mutlu hissedersin ama saatlerce hareketsiz kalırsın, anlık bir mutluluktur, yine hareketsiz kalmanın vücuda zararları, postür bozuklukları,
ve diğer anlık mutlu ettiren, kolayca serotonin salgılatan her şeyin genele baktığımızda zararlı oluşu.

değerli olan, kıskandıran, imrendiren şeylerin disiplin gerektiren, sıkıntılı bir elde etme süreci olması.

- fit görünüm/kaslı görünüm için serotonin salgılatmayan hatta pimi çekilmiş bomba gibi dolaşmanıza neden olan bir diyet ve antrenman
- i̇yi bir meslek için yine insanı bunaltan ders çalışma eylemini gerçekleştirmek.

iyi olan her şey ya yasadışıdır, ya ahlaka aykırıdır yada kilo aldırır.
-w. churchill

-----

Her iyinin içinde bir kötü, kötünün içinde iyi vardır.biraz diyaelektik , biraz ying yang gibi geldi
Mutlak doğru yada mutlak iyi bir şey yoktur.

Sınırlar ..var...
Kurallar.var..
Disiplin var ve dunya sandığınız yer degil..
Sözde mutluluk, şartlandırılmışlık ve toplumsal programlar uymalar var..
Köleler var ve kölelere tanınmış küçük ayrıcalıklar..var..
Küçük mutlu köleler. -kölelik- var,,zincir..
Küçük ahlak ve küçük köleler

---------- Mesajlar Birleştirildi at 18:05 ---------- ilk Atılan Mesaj Zamani at 17:42 ----------

Felsefe için sanırım yukardayukarda bahsettiğiniz şey, “büyük insanlığın” küçük sorunları gibi duran şey, önemsiz bi iluzyon parçacığı olmalı....

---------- Mesajlar Birleştirildi at 18:08 ---------- ilk Atılan Mesaj Zamani at 18:05 ----------

Sanırım felseyi anlamak için de düşüncenin oldukça fittness yapmaşı ve fit olması gerekecek

Felsefe alanında bu görüş bir isimle değil mutlu,mutsuz ikilemi üzerinde tartışılır.

Kısaca bazı filozof ve entelektüeller mutluluk ve mutsuzluk ya da tatlı ve acı olanları bir özde toplayıp acıyı çeken her insan tatlıyı;tatlıyı tadan insan acıyı tatmıştır,tatmalıdır,tadacaktır der.Zira sadece birbirinin varyasyonlarıdır ve görünürde aynı da olsalar ortak ata ile buluşmuşlardır.

Ancak bu durum spirütüalist bir yaklaşım olarak algılanmamalıdır.Tatlı ve acı bir de olsalar geriye yürümez bir şekilde ayrılmış ve bir anadan doğan iki farklı çocuk olmuşlardır.Her ikisinin dünyası farklıdır bundan dolayı.



Bir diğer görüş,acıyı ilk basamak,tatlıyı ikinci basamağa koyar ve ulaşabilmek için kurulmuş oda-kapı ilişkisi kabul eder.Acı öğrenilir,yaşanır ve ya kuvvet verir ya da karşıtı olan tatlının önemini kavratır.İkisini de sahip olamayan kişi tatlıya ulaşamaz;ulaşsa bile elinde tutamaz,kaybeder.