Estetik

Estetik eski Yunancadaki aisthesis (duyum, duygu) sözcüğünden gelmektedir. Sözcüğü ilk kez Alman filo*zof A. G. Baumgarten (Bomgarten, 1714-1762) "Aesthetica" adlı, yapıtında kullanmıştır. Estetik olgunun, insanın duyusallığına dayandığını gördüğü için de bu bilgi dalına estetik adını vermiştir.
Adının geç konmuş olması, estetik sorunların daha önce incelenmediği anlamına gelmez. Bu sorunlar İlk Çağ*dan beri filozofların ilgilendikleri sorunlardır. Platon'da, Aristoteles'te, daha sonra Rönesans düşünürlerinden İtal*yan ressam ve mucit Leonardo Da Vinci'de (1452-1519), 18. yüzyılda Shaftesbury'de (Şeftsburi) estetik sorunla*rın incelendiği görülmektedir. Ancak estetiği bağımsız bir felsefe disiplini haline getiren, isim babası olan Baumgarten'dir. Baumgarten'e göre nasıl, mantığın temel kavramı, doğruluk (hakikat), ahlak felsefesinin iyilik ise estetiğinki de güzelliktir.
Estetik; güzel üzerine düşünme, onun ne olduğunu araştırma sanatıdır.
Estetiğin yalnız "güzel"i incelemesi alanını çok daraltır. Nitekim kurucusundan sonra gelenler (Kant, F. Schiller, Hegel vb.)" yüce", "zarif", "çocuksu (naiv)", "hoş", "alımlı", "trajik", "dramatik", hatta "çirkin kavram*larını da onun konusu içine aldılar ve estetiği güzelin ve güzel sanatların yapısını inceleyen bir felsefe disiplini durumuna getirdiler.
Günümüzde bize hoş gelen ya da haz veren, bizde duygu ya da coşku uyandıran "güzellikleri" konu edinen, başka bir deyişle güzelin ve güzel sanatların doğasını, inceleyen felsefe dalına estetik denmektedir. Estetik şu türden sorularla ilgilenir:

"ESTETİK'İN SORULARI
• Güzel nedir?
• Güzel denen nesneleri güzel kılan özellikler nelerdir?
• Güzellik öznel mi (algılayanın bir yargısı mı), yoksa nesnel mi? (nesnelerde var olan mı)
• Güzelin 'iyi' ve 'doğru' ile bir ilişkisi var mı? vb.

(estetige giris)