Elbiss'in Gözünden Yansıyanlar

Bu konumda tamamiyle kendi bakış açımla kendi göz kareme yansıyan hayatın akış süreçlerini anlatmak istiyorum Sizlerde farklı bir kareden benim bakış açıma bakarak hayatın yaşam akışı süreçlerini görmüş bazense irdelemiş olacaksınız...

BÖLÜM 1
Geçenlerde AVM ye girdim şöyle bir gezeyim hemde karnımın açlığını gidereyim istedim etrafıma bakmayı gezerken de farklı yeni şeyler keşfetmeyi seven biriyim herneyse fastfoot dükkanına geldiğimde karşımda çok heyecanlı panik olan bir genç vardı işe yeni başladığı aşikardı ama kendisi o kadar istekli o kadar birşeyler yapmak için hevesliydi ki gözlerinde ki o ışıltıyı anlatamam görmeniz gerekirdi sırada beklerken benden önce olan kişiye karşı o kadar duyarlıydı ki anlatamam yaşamanız gerekir belki hayatımızın arasında geçen sıradan basit olay akış süreçleri gibi görebilirsiniz ama benim hayatımın hiçbir akış ve zaman süreci bu kadar basit akıp geçsin istemiyorum hayatımda güzel gördüğüm herşeyin bende bir resmi bana dönük bir degeri anlamı olsun istiyorum...

Gencin yaşlı 60 yaş olan giyimi şehirli olmayan ve çok az nadir fastfoot alışveriş yapan birine karşı duyarlı olması ve bu kadar içten davranması çok hoşuma gitti durumu iyi olmayan insanlara karşı insanların hoşgörülü saygılı ve eşit hatta adil davranması beni o kadar mutlu ediyor ki sıra bende olsaydı o bayana sıramı mutlaka verirdimo kadar duyarlıydı ki çok hoşuma gitti bu bayana siparişini verdikten sonra bayan beklemeye geçti bende usulcana onu izliyordum sonrasında sıra bana geldiği için buyrun dedi o güzel genç delikanlı bende büyük bir içtenlikle siparişimi verdim ama bir gözüm o bayandaydı bende kenara çekildim siparişlerin hazırlanması kenarda beklerken sipariş vermeye arap bir çocuk geldi birşeyler arapça anlatıyordu genç anlamıyordu öyle bir panik olmuştu ki beni orada güldürdü ama gülmem onu rencide edecek şekilde olmadı gizliden güldüm bir insan yardım etmek için bu kadar hevesli olabilirdi sonrasında içeriden birini çağırdı ve onlardan yardım almaya başlamıştı ki 60 yaşında olan bayanın siparişleri hazırdı ben tek alacak zannettim ki üç kişilik almıştı yerde ki siparişlerine baksam anlardım ama o sırada dikkatim gençteydi bayan çok aceleciydi sanki biri rahatsız ediyor al onları ordan dermişçesine biran evvel siparişlerini alıp masasına gitmek istiyordu öyle bir izlenimi vardı neyse bayan almak isterken 3 unu birden alamadığı gibi çok aceleciydi bir an yardım etmek istedim ama yanlış anlayıp gururu incilsin istemedim devamında ben insanların kendi ayakları üzerinde durmasını ve insanların kendi başarılarını kazanmasını çok seven biriyim istiyorum ki insanlar zorda olsa kolayda olsa kendi ayakları üzerinde durabilsin ve kendi zaferlerini başarılarını kendileri kazanabilsin diye ta bi ki paylaşım ve yardımlaşmada insanlığımızda değer yargılarımızda olsun isterim insanız neticesinde bazen birbirimize ihtiyaç duyabiliriz bazen birbirimizde yardım isteyebilir insan olmanın en güzel değer yargılarından diye düşünüyorum..

Bayanın gururu incilmesi beni yanlış anlaması diye kendisine yardım edemedim ama inanın yardım etmeme ihtiyacını anladıgım an yardım mutlaka edecektim hazırda bekliyordum ne yapacak nasıl alacak diye bakmam gerekiyordu çünkü omzunda uzun asmalı siyah bir çantası vardı ne yaptı biliyormusunuz 3 tane olan menüyü ikiye indirdi bir menünün tepsisini de oraya bırakıp zarda olsa alıp gitti o gittikten sonra bende menümü beklemeye devam ettim kıyıda köşede diyeceksiniz ki masada bekle seni çağırıyorlar gerçekten de öyle fakat çoğu zaman beklemeyi tercih ediyorum insanların işlerini kolaylaştırmak daha çok hoşuma gidiyor hem ayakta beklemek beni hiç yormuyor...sonunda menüm gelmişti en çok sevdiğim menüm dü adını merak ediyorsunuz değil mi reklam olacak fakat en çok sevdiğim menüyü bilmenizde hakkınız var diye düşünüyorum alışveriş merkezine ne zaman gelsem POPEYES ten Panini Gusto mutlaka yerim beyaz et tercihimdir....Bir gün beni görürseniz bilmenizi isterim ki mutlaka panini gusto siparişi vermiş olacak olmamdır

herneyse menümü aldıktan sonra etrafımda boş masa aramaya başladım ve bir masa buldum oturdum bir de ne göreyim karşımda 60 yaşında olan o bayan o da masasına oturmuş birde yanında 2 bayan daha var onlarda 60 yaş diyebilirim önce cantasını koydu ben gelesiye kadar arada fazla vakit olmasa gerek ki getirdiklerini masada dagıtıyordu herkesin aldıgına göre veriyordu kendilerini izlemek istedim beni farketmesinler diye arada aldıklarımı yemeye yavaş yavaş başladım hani bu anın bitmesini istemeyeceğiniz anlar olurya bende tam bunu istiyordum bu anın bitmesini hiç istemiyordum..diğer bayanlar fastfotta çok aşina değillerdi kendilerince birşeyler soruyorlardı ve arada konuşuyorlardı giyimleri kuşamları şehirli gibi değillerdi ama o kadar acıkmışlardı ki öyle iştahlı yiyorlardı ki tarif edilemezdi sohbetlerini dinlemek isterdim ama ayıp olurdu uzaktan olmak oldukça iyidi hemen yiyip kalkmak niyetindeydiler halbu ki size baskı yapanda yoktu ama biliyormusunuz bir detay yakaladım çok hoşuma gitti ..

Yakaladığım detayda durumları halleri vakitleri ne olursa olsun mutlulardı sıkça gülüyorlardı ve en güzel yanı o gözlerinde ki ışıltıyı görmüş olmamdı onları öyle görünce ben çok mutlu oldum ve duyguladımda kendilerine sarılmak isterdim çünkü bu ışıltı benim babannemde de vardı her zaman haline şükreder ve bana hep güzel şeyler anlatırdı bir anda aklıma o gelmişti onlarla birlikte masalarında oturmak sohbetlerinde ki gülüşlerine ortak olmayı o kadar çok isterdim ki anlatamam diyebilirim şuan bile yazarken ufak bir duygusal an yaşadım diyebilirim halen aklımda hiç unutmadım bugün bu anımı gözlemimi buraya yazmak istedim çünkü aslında insan olabilmenin insani değerler taşıyabilmenin dünya hayatının ne kadar gereksinimi olduğunu ve ne kadar insanların birbirine yardımseverlik ve hoşgörüde öncü olması gerektiğini bir kere daha öğrenmek gerektiğini düşündüm..

Hayatın koşuşturmacaları arasında hayata bazen o kadar fazla dalabiliyoruz ki bazen gerçek mutlulukların ve güzelliklerin aslında etrafımız arasında uçup gittiklerini görebiliyoruz bazen hayata bakabilmek ve hayatı gerçek manada anlayabilmek gerektiğini düşünmekteyim...Bakan gözler değil görebilen gözler olabilmek gerektiğini o kadar çok iyi anlayabiliyorum ki bazen yaşamın kıyısında bir çok şeyler olabiliyor önemli olan güzel düşünüp güzel görebilmek gerektiğidir diye düşünmekteyim..

Böyle.

Hayat uzun gibi gözükür ama Kısa sürede yapılanlarla son bulur..

Böylesi.