Edward Lee Thorndike:

Konu İstatistikleri

Konu Hakkında Merhaba, tarihinde Psikologlar kategorisinde eski tarafından oluşturulan Edward Lee Thorndike: başlıklı konuyu okuyorsunuz. Bu konu şimdiye dek 3,205 kez görüntülenmiş, 0 yorum ve 0 tepki puanı almıştır...
Kategori Adı Psikologlar
Konu Başlığı Edward Lee Thorndike:
Konbuyu başlatan eski
Başlangıç tarihi
Cevaplar

Görüntüleme
İlk mesaj tepki puanı
Son Mesaj Yazan eski

eski

Üye
Yeni Üye
Katılım
5 Ağu 2008
Mesajlar
107
Tepkime puanı
0
Puanları
0
Yaş
44
Otomobil kullanmayı asla öğrenememiş olan Thorndike hayvan psikolojisinin gelişim surecindeki en önemli araştırmacılardan birisidir. Thorndike gözlenebilir davranışlar üzerinde odaklanan nesnel ve mekanik bir öğrenme teorisi tasarlıyordu. Psikolojinin zihin elemanları veya bilinçli deneyimleri değil, davranışları araştırması gerektiğine inanıyordu. Bu nedenle Thorndike işlevselciler tarafından başlatılan ve daha fazla nesnelleşmeye yönelik eğilimi destekledi ve öğrenmeyi öznel fikirler açısından değil, uyarıcı ve tepki arasındaki somut bağ açısından yorumladı. Bununla birlikte Thorndike'ın sisteminde hala zihinsel süreçlerden ve bilinçten bir parça söz ediliyordu.

Thorndike ve Pavlov’un çalışmaları eşzamanlı yapılmış, birbirinden bağımsız keşiflere bir başka örnektir. Thorndike'ın etki yasası (law of effect) 1898 yılında Pavlov’ un ona çok benzeyen pekiştirme yasası ise (law of reinforcement) 1902 yılında geliştirildi.


Thorndike'ın Hayatı
Eğitiminin tümünü ABD'de yapmış ilk psikologlardandır. Lisans eğitimini tamamlamak için Almanya'ya gitme zorunluluğunun ortadan kalkmasının, psikolojinin resmen kuruluşundan sadece 20 yıl sonra olduğuna dikkat edilmelidir. Thorndike'ın psikolojiye ilgisi, Wesleyan Üniversitesi'nde öğrenci iken William James'in İlkeler'ini okumasıyla başlamıştı (pek çokları gibi)- Daha sonra James'in gözetimi altında hayvan öğrenmesi araştırmalarına başladığı Harvard'da okumuş, burada Morgan tarafından verilen konferanslar onun açık esin kaynağı olmuştur. Thorndike'ın başlangıç araştırmaları civcivlerle yapılmıştı.

Thorndike civcivlerini, sonlarına kitaplar yerleştirilmiş labirentlerin içinden koşacak şekilde eğitmişti. Thorndike'ın civcivlerini koyacak bir oda bulmakta ne kadar güçlük çektiğine dair hikayeler anlatılır. Bir seferinde ev sahibesi Thorndike'ın civcivleri banyoda büyütme fikrine sıcak bakmayınca yardım istemek için James'e gitti James de ne laboratuarda ne de müzede civcivlere bir yer bulamamış, bu nedenle Thorndike'ı ve civcivlerini evinin bodrum katına almıştı, bu durum en çok James'in çocuklarını mutlu etti.

Kişisel sebeplerden ötürü Thorndike Harvard'daki eğitimini tamamlamadı. Genç bir kadının onun sevgisine karşılık vermediğine inanmıştı ve bu yüzden Boston'dan uzaklaşmak için Columbia'da Cattell'e başvurdu. Bu gerçekte onun yapmak istediği şey değildi, olsa olsa "bir gençlik ümitsizliğinden ve hissettiği yoğun hayal kırıklığından bir kaçış” idi. Thorndike daha sonra sözü edilen bu kadınla evlendi.

Cattell tarafından teklif edilen bir üniversite bursu ile en iyi eğitilmiş iki civcivini de yanına alarak New York'a gitti. Hayvan araştırmalarına Columbia’da devam etti. Kedi ve köpeklerle çalışırken kendi dizaynı olan deney kutularını kullandı. 1898 yılında doktora derecesini aldı. “Hayvan Zekası: Hayvanlardaki Çağrışım Sürecinin Deneysel Bir Araştırması" başlıklı tezi daha sonra civcivlerde, balıklarda ve maymunlarda çağrışımlı öğrenme araştırmalarıyla beraber yayınlandı.
Thorndike’ın oldukça hırslı ve rekabetçi bir kişiliği vardı. Mezuniyet sırasında nişanlısına şunları yazmıştı: "beş sene içerisinde psikolojinin en üst noktasına çıkmaya, on yıldan fazla öğretmeye ve daha sonra bu işten ayrılmaya karar verdim."
Thorndike Columbia'daki Teachers Yüksekokulu psikoloji bölümünde eğitmen oldu (1899) ve kariyerinin geri kalan bölümünde orada kaldı. Cattell'in önerisi ile hayvan araştırmaları tekniklerini çocuklara ve gençlere uyguladı, daha sonra insan deneklerle daha fazla araştırma yaptı. Bu aşamadan sonra mesleki kariyerinin büyük bölümünü insan öğrenmesi, eğitim ve zihinsel testler alanlarında geçirdi. Thorndike zihinsel testler alanının lideri olarak düşünülür. Thorndike ayrıca oldukça başarılı birkaç ders kitabı yazdı ve psikolojinin en üst noktasına ulaştı. 1912 yılında Amerikan Psikoloji Derneği'ne başkan seçildi. Oldukça varlıklı biri oldu ki, kendi alanında yaptığı çalışmalar sonucu bunu başarabilen ilk psikologdur (özellikle de ders kitaplarından ve zihinsel testlerinden aldığı telif ücreti oldukça yüksekti). 1924 yılında yıllık geliri 70.000$ civarındaydı ki, bu rakam o dönem için çok büyük para idi.

Thorndike'ın Columbia'daki 50 yılı oldukça üretkendi. Bibliyografyasında pek çoğu oldukça uzun olan kitaplar ve monografiler dahil olmak üzere 507 eser vardır. 1939 yılında emekli oldu fakat on yıl sonraki ölümüne dek aktif olarak çalışmayı sürdürdü.

Thorndike'nin Kedisi:

İnsan ruh sağlığının, öğrenmenin ve düşünmenin gerisindeki mekanizmayı açıklığa kavuşturmak isteyen bilim adamları hayvanları araştırmalarında ilgi alanı içine almıştırlar. Farelerle yapılan deneyler bunlar arasında en bilinen olanıdır. Yıllar geçse de bilim adamları sırları tam çözemedikten sonra zavallı farenin labirentten çıkması anlaşılan mümkün olmayacaktır.
Sadece fareler mi kediler de bilim adamlarının bu merakından kurtulamamıştır. Bunlardan biri de ABD'li bilim adamı Edward Lee Thorndike'dır.
Thorndike, hayvanlara verilen uyaranlarla onların verdiği yanıtlar arasındaki nedensellik yasalarını bulmaya gayret etmiştir. 1911 yılında yayınlanan Hayvanlarda Zeka isimli eserinde hayvan davranışlarının arkasındaki mekanizma ile insan davranışların arkasındaki mekanizma arasında benzerlikler olduğunu görmüştür. Thorndike, eğer davranış kişinin belli bir ihtiyacını doyuruyorsa bu durumda davranışın yerleşiklik kazandığına inanmıştır. Davranış doyum sağladığı sürece sıklıkla tekrarlandığı takdirde alışkanlık yaratacaktır. Ödül-ceza sistemi bu anlamıyla davranışların güdülenmesinde önemli bir role sahiptir ama tek bileşen değildir.
Thorndike bu yasaları tabii ki tek başına bulmadı. Ona bir kedinin yardımcı olması gerekiyordu. Öyle de oldu. Bir bilmece kutusuna konan aç kedinin önüne balık dolu bir mama kabı kondu. Kedinin mamaya ulaşabilmesi için kutudan çıkmayı öğrenmesi gerekiyordu. Denemeler sonucunu verdi ve kedi kutudan nasıl çıkılacağını öğrendi. Bu da sık sık yapılan denemelerden elde edilen sonuçların aslında zekada yorumlanarak sonuca dönüştürüldüğü ve sebep-sonuç ilişkilerinden hareket eden zekanın davranış biçimini belirlediğini gösterdi.
Thorndike'ın psikoloji alanında önemli katkılar sağladığı kuşkusuzdur. Ama psikolojide kedileri önemseyen başka akımlar da zaman içinde çıkmadı değil. Bunların başında Kavrayıcı Analitik Terapi (~Cognitive Analytic Therapy) diye çevirebileceğimiz İngilizce adıyla CAT (~kedi) yöntemi gelmektedir. Yöntem 1980'lerde geliştirildi.
Kavrayıcı Analitik Terapi'de terapist ve hasta bugünde ilerleyebilmek için geçmişte saklı kalmış değişiklikleri birlikte çalışarak çıkarırlar. Özellikle KAT (~CAT) depresyon, aşırı kaygı ve kişisel sorunların çözümünde uygulanmaktadır. KAT yönteminde sorunun nasıl oluştuğu tespit edilmeye çalışılır. Terapist de hasta da seanslar sırasında birlikte not tutarak anlaştıkları ipuçlarını sorunun çözümünde kullanmaya çalışırlar. Hastanın dikkatinin dağılmaması ve sorunun odağından uzaklaşılmaması esastır.
KAT çözümü üç T ile ifade der. Sorunun tekrar formülde edilmesi, tekrar tanınması ve tekrar gözden geçirilmesi. KAT yönteminde hastaya dosyasının bir örneği verilir ve seans dışında da hatırladıklarını ya da ifade etmek istediklerini not alması önerilir.
 
Tüm sayfalar yüklendi.
Sidebar Kapat/Aç

Yeni Mesajlar

Üst