Denis Diderot Kimdir?

Denis Diderot Kimdir?







Denis Diderot (5 Ekim 1713 , Langres, Fransa – 31 Temmuz 1784, Paris), 1745-1772 yılları arasında, Encyclopédie’nin baş eserlerinden biri olan Encyclopédie’nin baş editörü olarak görev yapan Fransız filozof adamıdır.

Diderot, saygın bir ana kesicinin oğluydu. Aslında kiliseye girmese de, 1726’da toslanmıştı ve ilk önce Langres’teki Cizvitler tarafından eğitilmişti. 1729-1732 yılları arasında Paris’te Collège d’Harcourt’da veya Lycée Louis-le-Grand’da veya muhtemelen bu iki kurumda çalıştı ve 2 Eylül’de Paris Üniversitesi’nde yüksek lisans derecesi aldı. Daha sonra Clément de Ris’in ofisinde yazı işleri yapan bir memur olarak hukuk okudu ancak diller, edebiyat, felsefe ve yüksek matematikle daha fazla ilgilendi. 1734-1744 yılları arasındaki yaşamının nispeten az olduğu bilinmektedir. Tiyatroya girmek için erken bir hırs bıraktı ve bunun yerine geçimini öğretti, bir yayıncının kesmesi olarak pençeli bir varoluşa öncülük etti ve her biri 50 cuscus’ta misyonerler için vaazlar yazdı. Bir zaman bir dini kariyer alma fikrini ağırlamış gibi görünüyor, ancak bir seminere girmesi pek mümkün değil. Yine de çalışmaları dini bir krizden geçtiğini kanıtlıyor ve Roma Katolikliği’nden deizme, ardından ateizm ve felsefi materyalizme nispeten yavaş ilerliyordu. Bu sırada düzensiz ve bohem bir varlığa öncülük ettiği, ölümünden sonra yayınlanan romanı Rameau’nun Yeğeni’nde açık bir şekilde anlaşılmaktadır. 1741’de filozof Jean-Jacques Rousseau ile tanıştığı kahvehanelere, özellikle Régence ve Procope’a sıkıştı ve bir kavga tarafından kırılıncaya kadar 15 yıl sürecek bir arkadaşlık kurdu.

1741’de, bir Linendraper’ın kızı Antoinette Şampiyonu ile tanıştı ve 1743’te babasının onaylamaması nedeniyle gizlice onunla evlendi. İlişki romantik aşka dayanıyordu, fakat uyumsuz çıkarlar yüzünden evlilik mutlu değildi. Ancak tahvil, kısmen, 1753 doğumlu ve Diderot’un sonunda Langres’te duran bir adam olan Albert de Vandeul’la evlendiği üç çocuğun tek kurtulan kızı Angélique için ortak bir şefkatle gerçekleşti. Diderot eğitimine özen gösterdi ve sonunda hayatını kısa bir şekilde açıkladı ve yazılarını sınıflandırdı.

Geçimini sağlamak için, Diderot, çeviri çalışmasını üstlendi ve 1745 yılında, Fransa’da ünü ve etkisi olan 3. Earl of Shaftesbury tarafından Soruşturma Erdemine dair ücretsiz bir çeviri yaptı. Diderot’un, canlı bir nesleye dönüştürülen yeni ve patlayıcı Hristiyanlık karşıtı fikirleri olan özgün bir eser olan, kendi Felsefi Düşünceler (1746), Shaftesbury’den doğrudan çevrilen veya ilham alan birçok bölüm içermektedir. Bu yayının geliri, iddialara göre ahlaksız romanı Les Bijoux’un kararsızlıkları (1748) itibariyle, birkaç yıl sonra metresi kırdığı Madeleine de Puisieux’ün taleplerini karşılamak için kullanılmıştır. 1755’te 20 yıldan fazla sürecek bir ataşman kurduğu Sophie Volland ile tanıştı. Bağlantı ortak çıkarlar, doğal sempati ve derinleşen bir dostluk üzerine kurulmuştur. Sophie ile olan yazışması, diğer mektuplarıyla birlikte, Diderot’un kişiliği, coşkusu ve düşünceleri ile Louise’’ Pinay’in entelektüel toplumu, F.M. Grimm, Baron d’Holbach, Ferdinando Galiani ve en çok evde hissettiği diğer inatçı yazarlar ve düşünürler (Felsefecilerle) ile birlikte Rousseau aracılığıyla Diderot, filozof Étienne Bonnot de Condillac ile tanıştı ve üç arkadaş bir süre Panier Fleuri’de bir araya geldi.

Ansiklopedi’nin 1772’de tamamlanması, Diderot’u bir gelir kaynağı olmadan terk etti. Mali endişesinden kurtulmak için, Rusya’nın Başkenti Catherine, kütüphanesini ilk önce Paris’teki bir ajan aracılığıyla satın alarak, kitapların talep etmesine kadar kitaplarını saklamasını istedi ve sonra da yaşamı boyunca yıllık bir maaş için kütüphaneciyi görevlendirdi. Diderot, maddi desteğinden dolayı teşekkür etmek için 1773’te St. Petersburg’a gitti ve büyük bir onur ve sıcaklık ile karşılandı. Onun için Plan dune dünyasını, Rusya Hükümeti için Üniversite Planı yazdı. Beş ay kaldı, aydınlanmış despotizm ile sosyal hastalıklara bir çözüm olarak hayal kırıklığına uğrayacak kadar uzun kaldı.

1774’te, şimdi yaşlı ve hasta olan Diderot, yok edilen De léprit’in bir yükseltisi olan Helvétius’un çalışması On Man’in (1772) reddedilmesi üzerinde çalıştı. Entretien d’un filozof Maréchale ile Konuşma yazdı ve 1778 yılında Claudius ve Nero Reigns’leri Üzerine Denemeler adlı kitabında yayımlandı. Genellikle Seneca’nın Yaşamı Üzerine Denemeler olarak bilinen eser, bu Roman satiristi ve filozofu için bir özür olarak kabul edilebilir. Diderot’un samimi çemberi azalıyordu. Mme d’Ipay ve d’Alembert öldü ve sadece Grimm ve Baron’a Holbach kaldı. Yavaş yavaş Diderot kendi kişisel ve aile hayatının kabuğuna çekildi. Şubat 1784’te Sophie Volland’ın ölümü onun için büyük bir kederdi; Büyük Ayı Catherine’in emrinde olduğu rue de Richelieu’daki evdeki koroner trombozdan ötürü birkaç ay boyunca hayatta kaldı. Apocryphally, son sözleri şuydu: “Felsefeye doğru atılan ilk adım alaylıktır”. Kayınpederinin müdahalesiyle, Saint-Roch’daki kutsal topraklara gömüldü.