- Konbuyu başlatan
- #1
- Katılım
- 24 Nis 2012
- Mesajlar
- 4
- Tepkime puanı
- 0
- Puanları
- 0
- Yaş
- 27
Adam Fawer`ın Empati kitabında deneyciliik ilgili bölümdeyim ve verdiği örneğe göre bir yere (şehre) gitmeden ve o yerin varlığına dair herhangi bir kanıt olmadan (o şehre gitmiş birisini tanımak, şehrin plakası olan araba vs.) o yerin varlığına inanamam.
Deneycilik akımına göre doğru bir mantık.
Bu noktada aklıma takılan soru şu; bilgi edinmek de bir deneyim değil midir ? Eğer deneyimse -ki öyle olduğunu düşünüyorum- o kalıp bilgilere (akılcılık sayesinde oluşan bilgilere) inanmam gerekir. Bu yüzden deneycilik kendini yok eder.
Fikrimde yanlışlık var mıdır ? Varsa neresidir ? Yardımcı olursan sevinirim. *
Deneycilik akımına göre doğru bir mantık.
Bu noktada aklıma takılan soru şu; bilgi edinmek de bir deneyim değil midir ? Eğer deneyimse -ki öyle olduğunu düşünüyorum- o kalıp bilgilere (akılcılık sayesinde oluşan bilgilere) inanmam gerekir. Bu yüzden deneycilik kendini yok eder.
Fikrimde yanlışlık var mıdır ? Varsa neresidir ? Yardımcı olursan sevinirim. *