Aynadaki düş

Ey aşılmaz dağların kartalı
Karanlıkların ışığı
Kasırgaların en amansızı
Nice çınarları köklerinden sarstın
Nice Dev'l eri acıya, kana boğdun
Kaç masum cana kıydın
Sinsi bakir,
Katran gözlü katil!
Benim neyimi kıskandın?

Ki ben gördüm seni ,
Zorluğunca zor,
Ağırlığınca ağır,
Güzelliğince güzeldin,
Sen ilahi bir lutuf tun
Ben başıma tac ettim.
Sen yok etmek istedin,
Ben var ettim.
Sen delirtmek istedin
Ben kaldırdım ayağa,
Onure ettim.
Sen düşürüp rezil etmek istedin


Ve sabrım hırs alevini
söndürdü !
Benim güzel düşlerim
Beni delirtti!
Bir fahişeyi mi olmak daha iyiYDİ
Yoksa onurlu bir deliyi mı seçmeliYDİ

Sonra birden bir ses yükseldi

''Artık seçmek zorunda bile değilsin''dedi yürek.
Canını yakan bu acılar peşinden gelecek ardı sıra ,
Gülümseyeceksin!''
Artık hürsün yepyeni bir dünyada yepyeni kölelik'lere...

Papatyadır umudun adı

Bir zamansız kasırga
Sarstığında ağacı
Köklerinden
Tutunarak toprağın
Derinliklerine
Kök
Salar


Gökkuşağı olur
Yüreklerimiz yediveren kanar
Bir çocuk elini verir
Elimize sebepsiz,

Bir güvercin başucumuza
Konar;
Çünkü suçlu çocuklarız biz,
Bizim mavi papatyalarımız var.
Küskün çocuklarız,
Kırılgan büsbütün,
Gözyaşımız kendiliğinden akar

Böyle gördük büyüklerimizden
işte!
Hüznün en iyi yoldaş
olduğunu
bir de,
Umudun hiç tükenmeyip
Kırılgan papatyalar misali
Her bahar açtığını.
Beril (2007)

Istanbul

İstanbul konuştu düşümde
İstanbul diyorum!
Niçin konuşmasın ki?
İstanbul'u gördüm düşümde
Camiler konuştu
Niçin konuşmasın ki?
Öyle kanlı canlıydılar ki

Bir işitseydiniz işittiklerimi!
Soluk alabilenlerden daha canlı
Bir kağıt ve bir kurşun kalem
Canım Mahmut!!!

Bir taraftan Sultan Ahmet
Bir tarafta Boğaziçi...
Ortasında kayıp Ben.
Canım Muhammed !
Öyle güzel ki müjden
Öyle güzel ki Mavi!

A,b,c 'yi öğretiyorum

Pembedir gözlüğünün camı
Dünya zamanında sen çocukken
Papatya ,börtü,böcektir.
Bazen şiddettir,bazen acı
Ayrılmaktır mesela sevdiğin öğretmeninden

Dünya zamanında sen çocukken,
Okuldur,masum aşkların ,arkadaşlıklarındır
Kıskançlıktır,olmalardır
Sende var ,bende yok'un hesabını dürerken
Farkına varmaktır
Ne çok sevdiğin öğretmenini aslında çok ta sevmediğinin
Kanamaya başlar gözlüklerin camı

Alev olur hem
Hem öyle bir alev ki...
Ne aşk kandırır tutabilir seni ne bilmem ne canına
Ot tıkayacağın ne!
Farketmektir gözyaşını,ihtiyacı,savaşımı
Ve onurluca ezilmeden ayakta durabilineceğini
Ve aşkın diğer bir çeşidi olan insanlaşma sürecini
Ne denli zor ,çetrefilli olsa da yolun yürünebilineceğini

Ve emeği!
Ve zaferi!
Ve sorumluluk...
Büyür sonsuzlukluk ayak numaran gibi
Büyür!
Dünya zamanında sen hala bir çocukken
Kararmaya başlar artık gözlüğün camı
Gecedir artık
Gecedir çünkü
Farketmektir en hokkalısından
Gerçek zaferin kendinde başlayıp kendinde bittiğinden

Ve farketmektir
Yalnızlığın hiç gitmeyen bir yoldaş olduğunu
Taşınası ağır bir yük oldugunu


O çok suyun denize baktığın an gibi büyür
çocuk gözlerindeki
sonsuzluk
Kırılmıştır gözlüğün camı
Çıplaklığıyla gözlerinin an
Kah sonsuzluk
Kah an.
Artık onlar sen ;sen onlar
Ne gözlük kalır ortada
Ne de gözlerin
Hayat koskocaman bir okul bahçedir yüreğinde.
Beril

Okaliptüs ağacım

Karların altında açan bir kardelen
Tanıyorum
Güneşsiz,gölgesiz pişmiş
Çıtır çıtır
Kavrularak geçmiş içi
Buzullardan yelken yapmış
Çöllerin iskeletinden tekne
Ah Okaliptüs Ağacım

Köklerin ,bataklığın ağzından girmiş
Çamurlar dilini yutuyor
Defnem kırk haramilerin
küplerini kırarak
Dal budak salmış

Ey katran yüzlü,kızıl gözlü
Kan ,bak ve kaç!

Gül selvi olmuş incinin bağrında
Kekiklerin nergisinde geril nergisim
Kumsal zambaklarının rüyalarına gir ki;
Zambaklarla dokunsun her dem
Ağlamaklı yeryüzü
Toprak tenlim,kestanem

Gürgenler,meşeler orman olsun
Damarlarında
kazsın
Yüreğindeki halaybaşı esaretin
namert mezarını

Ah mavileri çalınmış hiç kimsesiz
denizlerin dalgası
Aşk emecek terini
tuzundan ekmekler pişecek
Hüznün hasatlarında evrenin
tazecik buğdayları pişecek
Aşk olacaksın balam,
Sevginin sonsuz öğünlerinde
Saçlarına aynı anda serçeyle
kuzguncuk konacak sedefim
Canın yakan ağrılar koşacak
ardından süt kuzuları gibi
Sen az gitmedin;
Çok istemedin
Toprak döşünden bağlama yapıyor
Bir yiğidin ellerinden beslenip
Özün nefesiyle ölümsüzleşmek için
Ey,meydansız güreş tutan hasımsız erim
Turnalara muştuladım
Yer hazır dedim ,yurt hazır dedim
Gelin dedim gönüldeki ılıman iklimlere
Sinendeki yuvadan uçacak nice
yavru kuşlar

Derinliklerinden mercanlar çiftleşip,
Balıklar yumurtlayacaklar
Kadife sazlıklarında nilüferler
Şebboylar açacak dlu dizgin
Şahnişinde içi bal köpüklü usareni



Hayatın dileği ,dileğin olsun (11.01.1999)Ufuk Ablam 'a Selam Olsun

Dua

Unuttur bana beni
Unuttur bugünü -yarını
Unuttur gitmeyi-kalmayı
Unuttur toplamayı-çıkarmayı
Unuttur herşeyi -hiçbirşeyi

Rabbim bana yardım et!
Çıldırmak mümkün
Alıp başını gitmek
Hiç bilmediğin yerlerde
Hiç bilmediğin insanlar arasında
Hiç bilmediğin insan olmak mümkün

Aklımı sevmesemde hesap yaptığı için
Onurluca yaşamak adına ihtiyacım var.
Oysa kanını Sultan Ahmet meydanı'nda
Karıncalara içiren adam da akıllıydı
Rabbim hangimiz taşıyoruz
O'nun taşıdığı gibi bir onuru

Seni dilemenin diyetini sundum
Hayata
Tüm deliliğimce
Tüm aklımca
Tüm kalbimle diledim
Artık O'nu ver bana
Rabbim bana yardım et!

Var-oluş nasıl bu kadar hem güzel hem de acı verici olabiliyorsun ?
Gizemin cazibesi sarıyor benliklerimizi
Sardıkça biz kül oluyoruz,
Kül yığınları .
Ve bir çılgın rüzgar savurup ruhlarımızı alıp götürüveriyor
Bilinmezliğe...ı
Düşlerin dansı güzelliğini de çirkinliği de gerçeklikten alır.
En değme gerçek bile düşe ,küle dönüverir
Vazgeçmiş isen kendinden
Bin yıllık geçmişte ,binlerce ruhun dansı
Düş olarak gördüğün gerçeğin
Gerçek olarak bildiğin düş'tür
işte dönüşümün sırrı...
İster inan istersen inanma
İstersen kal istersen kalma

Sarı Güller ve Seni

Seni solumak için saatleri gün yaptım

Yetmedi

Dakikaları saat

Biliyorum nafile

Bir şekilde kayıp gidecek

An gibi

Benden

Gençliğim gibi gidecek

Bir düş kalacak sonraya

Bir düş bahçesi ki

Sarı güllerden

Sarı gül ve ölüm!

Yeni dünya bebeğin kokusudur

Ölüm bana senden sonraya

Her yeri kokuma boğacağım


ölümüm

senden sonra

salt gül kokacak

Gül kokacağım

Hem de amansızca acımasızca

buram buram gül

kokacağım

Ya da martıların üzerine üşüştüğü leş olacağım.

Ne fark eder!

Zaman seni benden çalacak mı

çalmayacak mı?

Nisan 2004-Ayşegül(beril)

NE İSTERSİN RÜZGAR

Bugün pencerenin önündeki güller solmuş!
Yine fırtına çıkmış besbelli ki;
Bukle bukle papatyalarım ağlıyor
Ne istersin rüzgar
Cama vuracak ne var!...

Yine yapraklar dökülüyor sonbahar,
Ve kalbim çanları çalıyor
Adı kırık kalpler durağı
tren garında donmuş bir put'um
Yüreğimde berduş bir sevinç,
Bir o yana bir bu yana
savrulmaktayım...
Bukle bukle papatyalarım solmuş
Ne istersin rüzgar
Cama vuracak ne var !


(12.12.2011) Ayşegül 'ün biricik kuzeni Öznur 'dan(7. sınıf öğrencisi ist şiir yarışmasında mansiyon ödüllü)

sevgil Öznur,

yağmuru/rüzgarı dinle, neden cama vurmakta olduğuna kulak ver ve anlamaya çalış; uyandırmak istediği nedir? göreceksin...yazmayı sürdür...sevgiyle kal, paylaşımın için teşekkür ediyorum.

BEKLEYİŞ
Kaç zamanı böldüm kaç kere ölüp dirildim sesinizde
Yaşadım belki; ama gaybında kahpe pişmanlıkların...
Yürek parçalayan merhamet dileyişlerinde kalblerinizin
Yok-idiniz ben gördüm dipsiz karanlığında gecenin
Ve hiçkimsesiz seviler gibi öksüz sessizliğim
Geldiğinde haykıracak Aşkkk!!! aşk! diye

Hayal etmekle geçermi zaman
Tükenmez çilelerle uğraş ve kıvran
Eller yolun sonunda hele davran
Herşeyini aldılar hadi artık uyan..

GÖK GÜRÜLTÜSÜ
İnsanlar büyüdükçe
Korkmazlar gökgürültüsünden
Koşup başkalarına sarılmazlar
Sokulmazlar anne babalarına
Bunun nedeni üzerine çok düşündüm
Korkmuyoruz çünkü içimizdeki sesler
Zamanlar sağırlaştırıyor bizi
Ve zamanla hiçbir şeyi duyamaz hale geliyoruz
Kulaklarımızın duymamasından değil
Kendi içimizdeki kargaşadan
Ben her yağmur yağdığında
Toprağı kokluyorum çocukça
Belki içinde ufak anılar bulurum diye
Bekliyorum uzunca
Ve hayal etmeye çalışıyorum
Bir şeyler arıyorum
Kendi çocukluğumda
Bizden bir şeyler
Masum kalan bir şeyler

Ey gönlümü çalmak isteyen güzel,
Aşk denilen şey;meğer ezelmiş ezel.
''Leyla ile Mecnun'',''Kerem ile Aslı'',Nedim'den gazel,
İnanmam artık,aşktan bana fayda yok.

Anasını yitirmiş küçük bir kuzu,
Nice tehlikeler beklerken çaresizi,
Kaplamışsa içini acı bir sızı,
Ürperiyorsan eğer kuzu her meleyişte,
O benim işte..

Cevap: Dua

Kadın gözlerini temizleyebildiği müddetce kadındır aksi takdırde hissedilen kadardır.

RENKSİZ

Silinir hafızamda her bir görüntü, ses
Bir diğerine yerini bırakarak
Savrulur geçmişin külleri semada
Hayatın güncesinde var olarak,
İnsanım işte!Eskiyen bir bedende
Damar ,kan ve kemik yığını
Var olmak ümidiyle ordan oraya koşuşarak,
Tertemiz bir sayfada varlığımı unutarak...
Bu çırpınış,bu direnç ...
Neden ?
Devinim miydi adı kemik yığını döner durur
içinde dolap beygiri misali,
Nasıl bir suskun ,çaresiz teslimiyet !
Hem kurguladığı oyunun içinde
Ve en acınası mutlu olabiliyor,
Maskelenerek seyredip katledilişini
insanın ve insanlığın
Sonra çıkıp ortaya süslü süslü
Kelimeler ,salon sohbetleri ...
Kavganın da rengi olmalı
Demek bu kahpe asrın kavgası da
Savaşımı da insanı gibi renksiz ,
Tatsız tuzsuz....

Şimdi konuşma zamanı
Hayır hayır şiir yazmalı,
En güzeli uyumalı,
Çünkü insan en güzel şiiri
Gerçekten kendini susturmayı
Başardığında yazar...
Çünkü insan en güzel şiiri
kendini yaşadığında yazar...
Çünkü insan en güzel şiiri
kötülüğün pençesinden kendini alamayanı
kendine rağmen kurtardığında yazar...
Çünkü insan en güzel şiiri
masum kalplere sığdığında yazar...
Çünkü insan en güzel şiiri
canından kanından olanı doğru uğruna
feda ettiğinde yazar...
İnsan en güzel şiiri ağlayamadığında yazar
Bu yüzden ben susmalıyım
Özgür bırakarak ruhumu
İzin vermeliyim hiçlüğin giysisini
giyinmesine...
O kadar susmalıyım ki
suskunluğum şiir olsun

AŞKTIR ADI
Yol çetrefilli yol çetindi.!
Sakın beni yürüme seni yakarım dedi..
Ona aldırış etmeyenlere ,cesur kalplere
kapılar açılır dedi.
Kendini görmek aynada nasıl bir şeydi?
Ona bakmak ciddi cesaret isterdi.
Vazgeçebilirdim ,benimde gül yanaklı
Çocuklarım olabilirdi. mesela.
Tutunamadım bir dala
Sığınamadım güvenli bir limana
Biliyorum her ne kadar sezseydim dünyadaki
Üçkağıdı,sezdiğim ,müzüğini dinlediğim
Bambaşka ,ötelerede temiz bir hayat vardı.
İşte orası Gerçekti! ve bir o kadar da Düş'tü
Bir dem geldi kendini gösterdi.
Bir dem geldi kendini gizledi.
Beni deli divane edip ardına düşürdü.
Hakikat aşkıydı.
Ancak çelik kalbe sığardı.
O'nun ateşi başka ateşlere benzemez.
Kül yoktur savurduğu.
Dumansız yanar Nar 'dır adı.
Göze gelmez ,mantık almaz.
Bir çocuğun kalbidir vatanı...
Bir annenin şefkati ,
Babanın merhameti,
Koşulsuz aşkın yuvası,
Doğan güneş,
Alın teri,
Emek,gözyaşı,sabır ,çile
İnanç,sadakat,vefa
Varolduğuna inanacak denli önemsemişsen
Bu değerleri onlar vardır.
Ve topyekün AŞKTIR adı.
A ş k t ı r adı.
Katıksız ,
Kendiliğinden
Daim harekette olan
A ş k t ı r adı.

Susmak ,
Sadece öylece kalmak istiyorum.
Yakub' un gözyaşları gibi sesiz derinden
Kimselere görünmeden
Akıp karışmak istiyorum
Zamana....

Hiç tanımamış gibi,
Bir seraba bakar gibi,
Adımı bile anımsamadan,
Geçip gitmek istiyorum.

Sen ,emeklerimin son halkası,
Sen ,cisimsiz sevginin ispatı,
Sen ,vefa
Cesaretin ,özgürlük timsalı
Sen ,Yüreğimin sesi .
Ne olur unutma beni.