yanSimalar (eser se!)

-duruş-

Kendin ol
-dost ol, dürüst ol, muhalif ol, karşı ol-
yancı olma

Konuş
-sözlerin ucunu; mevzuya.. aşka, dostluğa, huzura, havaya-suya doğaya...hayata bağla-
kuyrukçu olma

ağır olacağım diye (yol) boyunca taş taşıma

-ya su gibi (serin)
ya bire-bin veren ekin gibi (serin)

BİZDE ESİNLENELİM !

abilerim ablalarım
mendil satarım
alın alın..çekinmeyin
silin kirini pasını
dünyanızın!

ben mi?
ben çocuğum..
çok kere burnumu koluma da silerim

âmâ
bakmayın..öyle?

utanırım...

sevdiğim bir rüya ya d-oku beni
mavinin en koyu gecesi olsun
dokun, gül- tenin mahremine.. sar
- hoş açık seçik de- uyar, sonra..

suss

-duymasınlar-

...belinde kuşağı..! al kınası elinde...

elinde uşağı dürülmüş bohçası
gurbet ilinde - kocaelinde -
gel indi Naciye..uyandı
uymadı /düşe

kuşağa uşağı,kınayı hayra yordu yine de

-Sabah Niyetine-

- deli monolog/hasbi hâl-

düş de gör

dün de,
kestin aklın ipini sen.

döndün yüzünü
-özlemini döktü yüreğin-
düne

- -
e ee
- -

akıllan eyy..
deli- dolu hep.. sonunda engelsin
-nasılsa- sen kendine

hatırlatayım da baştan
gel kendine

- -
iyi..

de' bana da
-

bundan sana ne

:S

muşambası yırtık döküntü masalarda
hergün nikah tazeler zamanı durdururum
arkası gelmeyen tadı buruk çaylarla
silik hayaller kurar kendimi avuturum

Ihlamur kokusu sokağıma sinecek
Çok..çok yakında
Ağlasam mı diyecek
Gözlerim..-dalmışken erguvana-
Bahara alışmak zor!
Şeftali çiçeğine kar tanesi kor..

DÜŞ ER SEK

her anamız
ağladı... sızlardı,içimizdeki
yâra..! tâ eskilerden dokunurdu da
inceden...'öpeyim geçsin' derdi -yine- kanardık!
KAL K AR DIK..

-yan Sima-

yüzsüzlüğü ile yüzleşiyor
lâkin o
yansımadan nem kaptığını
söylüyor-sayıyor
zikri edebiyatını

tık tık tık tık

erkekiz ya ne kadar dik!laf var
sayar döveriz sanıyor-fikrince-
- -
ve bu da şiir oluyor -hee pek zekice-
alkış alkış alkış taaaaa yerine

her 6 mayıs hep hıdırilyas

dilek tut otur-
beklenmez ya!

mutlak gelir...

dalları basar iğde çiçeği

Denizler uyanır mavi uykusundan
Yusuflar kurtulur o gömleğin darından
İnan!
asılır yakasına yaşamın

bir fırtına kopar...

hayat uçurur, düşüm... ÖZGÜR

ve
güneşin g/özlediği ışıklar
turunç fidanlar...

yetişir!

keşişli dağlar


***
(şiirlerini severek okuduğum saygı duyduğum bir şairin şiirinden alınan ilhamla- ayrıca- kendisine teşekkürümle)

Ayna, ayna
Kaç kez gülümsedim örgülü saçlarımla
Islak gözlerimi nasıl sildim telaşla?
Bunları geç..
Asıl şunu deyiver, saklama
Ne görürsün baktığında bana?

'İnsan...
On dur
dokuzu, don dur'
- -

ve kurulur pazar!

satışlar.
satılıklar..
satılanlar...

bakar!

-çömlek- geçemezse nârdan çatlar

-insanlık- seçemezse ateşten gömleği
yürek
göz/ göz olur çağlar...

-DELİ-

akıl
kor yangı ile kör bakı arasında
oynar
'mangal' yürek diye.. gön'lün yaparmış

gönül de
aklievvel den ya
sen de ..yakınır nazlanırmış
-
yeriydi
demin -kavli kararınca- dedim

MELEK ANNELERE..

Gül açtı penceremde
Bildim, gülümsedin..
Rüzgar gezindi saçlarımda
Tanıdım, ellerin..
Selvinin yaprağı dökülmezmiş
Anladım..Anneler ölmezmiş..

ACI !

keman kaşın, kahve gözün sürmesi.. yaş demeden çalınır
çocuklar! bakardı

-yoktu daha
kahperengi gözleri, anlamazlardı-

lâkin onları temsilen ekabirler vardı, kül yutmazlardı
tadmadığı halde, acıyı dile getirir - paylaşırdı
'hayat gurmesi' ağızlar

ve kuş bakışı -bir tepeden- 'objektif' bakar
değerlendirirdi.. hayatı, görüp geçirenler
..
sonra -yine-
hep beraber ve solo cümbüş eyler
tuzu kuru olanların eksikliğinden dem vururduk;

'insan acımazsa hayat acır' ah! Bir anlasaydık...

Gülçiçekli basma perdelerden
Güneş süzülürdü nazlı nazlı
Eski sandıktan kaçıvermiş lavanta kokusu
Anneannemin "yaz odası"
Daha adımı yazamazken
Kucaklaşıp maviş sarmanla ben
İç çekerdik -bilmeden-
Zamana el salladığımızı
Güneş süzülürdü nazlı nazlı
Ömrümün "yaz odası"..

'Var'sın Ol'sun deyi...

sitem etme

'yok' aramızda...

kim se!!



gezer -göçer-

dolaşır...

her Ben'de dönerim

-yine- sana

.

İlâhi..

aşk'sın

.

yüreği hâr
elleri -hâlâ daha
bala sıcağı anam

duygu, yoksunu değil
dökme yoksulusun... bilirim!

kıyamadığından

paylaşmaman

*
anneme (annelere)
sevgi ve minnet ile

bir çamur

ki halk! olannnnnn (insan)

-ilk-

kendi çukurunda
eşinen ...ancak kendini

eşsiz bilen

giderek bir merdiven, bir iki üç dört derken
başlamış tırmanmaya

her basamak
zamanda
kurulmuş! bir manzara

bak mış / fark mış farklı y mış
dem iş!

arttırmış gör (g) üsü nü

anlayış olmuş nice : )


gel zaman git zaman
egosu kralı ya demiş uzun bir z/aman
-
-
-
istemem / gölge etme !
-
-
-


başı göğe eren
de


anlamış anlat

mış mış...

yerleBİRimişgökte


demiş çoğu zamane : ne anlattın sen yine

*
kına yana
kınama yana...
dem tutana : )

selamla.


nice geçmiş / geçmemiş bayram
kutlu olsun inş´allah

29 EKİM 2012

sadece gözlerin için yaşadım ben


Bugün doğum günüm ve yanımda değilsin
Mevsimleri tamamladık senle
10 yıl olmuş mudur sence ayrıl kalalı?
Birbirimizden uzaklaşıp farklılaşalı
Unutmak ne kelime o masum gözlerine
Bazen sadece o gözlerin için yaşadım ben
O gözlerin için nefes aldım
Ve o gözlerin için ölmek geliyor içimden

Hayatta sahip olduğum ve olabileceğim en büyük yenilgiydin
Karanlıklara doğru çekti senin kalbin
Nerden çıktın sen? Uzaylı mısın?
Bana ne yaptığının farkında mısın?

Rüyalarımda çıkmışsın sence önemli mi?
bense o kuytu köşelerinde uyuyup kalmışım
Her şey hiç olmadığı kadar gerçekmiş
Ve hiç olmadığı kadar da sahte…
Yaşantılarında olmak bile mucize benim için
Ve her şey çok gerçekçi
Çok berrak!

Umutsuz olduğum anlarda bile umudumdun
Yaşadıklarımızın umudu
Ve ayrı ayrı yaşayacaklarımızın kuruntusu
Kafamda hayallerin varken ben, o ben değilim artık
O gülüşlerim de benim değil.
Eskisi gibi beceremiyorum gülmeyi
Sen daha deneyimlisin
Ve bende senden çaldım gülümsemeyi…
Sen geri dönmeyi; vakti varken vazgeçmeyenlerdensin
Bilirim huyunu..
Artık alıştım
Gözlerinde her insan gibi gelip geçici olucak inan
Unutacağım seni
Yalan yok artık…
İnanmazsan…
İzle ve gör sevgilim!!
Ben senin gibi değilim
Göz gözü görmeyecek bir biçimde yağmur yağacak bir gün
Sağanak yağmurun altında ben gülerek geçeceğim
Umudum yeşerecek bir an..
Ve sen unutuluvereceksin…

Sadece gözlerin için yaşadım ben
Ve sen kıymetimi bilmedin
Yollarıma taşlar yağdırdın bilerek
Beni terk ettin..
İnanmıyorum diyemem sana
O yanındaki benden iki kat kadar abaza…

Sadece gözlerin için yaşamıştım
Oysa ne kadar aptalım