senfonisi

Hoyrat gecelerin teninde saklı düşlerim Son köpüğüyle tutunuyorum geceye şekersiz kahvemin Seni anımsar gibi oluyorum Kürtaja uğruyor sana dair doğmamış ümitlerim Sonra tekrar tokmağına asılıyorsun gıcırdayan düşlerimin Kopacağını bile bile tutunuyorsun seni iplediğim günlere Söyle, ne kadar...