duyulan

Varoluşun akılalmazlığı kaygı yaratır. kendinden çok büyük ve acımasız bir döngünün içinde kendi varlığının farkına varan insan birilerine inanmak güvenmek ister. o biri Tanrıdır. İnsan kendi düşüncelerine de güvenmek ister ancak düşünceler insanın böyle bir evren içinde ayakta kalabilmesi...

Sorum başlıkta yazıldığı gibi birine duyulan nefret duygusunun ortak bir payda yaratıp yaratamacayagi . Ayrica ek olarak nefret duygusu ideal toplum düzenine önderlik edebilir mi ?