dik

Kenarlarından biri tabanlarına dik olan yamuk

Kenarlarından ikisi birbirine dikey, bir açısı doksan derece olan üçgen

Ekseni tabanına dikey olan silindir

Geminin yoluna karşı esen rüzgâr

Bir tür ördek

Dik başlı

Ekseni tabanına dikey olan biçme

inatçı, bildiğinden dönmeyen, büyüklerinin sözünü dinlemeyen, boyun eğmez Kurumlu

Genellikle hoş karşılanmayan bir durumun aşırılığını anlatır

Birbirini kesen iki doğrunun oluşturduğu açılar eşit olduklarında, bu açıların her biri

çok sert bir biçimde, sert sert; öfkeli öfkeli bakmak

Yatay bir düzleme göre yer çekimi doğrultusunda bulunan, eğik olmayan Eğimi dike yakın olan Yatık durmayan, sert (ses için) Sert, kalın, tok (bakış için) Sert (söz için) Ters, aksi (davranış için) Kaba, yersiz Birbirine dikey olan doğrulardan oluşmuş

bk. -dık / -dik

Geçmiş zaman sıfat fiil eki: tanı-dık adam, görül-me-dik olay vb. Bu ekle yapılmış isimler de vardır: tanı-dığ-a rastlamak, bil-diğ-ini söylemek vb

bilgisiz olan üstün görünmek için kasılır

onurunu korumak