Ölüm anında inançların faydasızlığı..

Konu İstatistikleri

Konu Hakkında Merhaba, tarihinde Düşünen Beyinler kategorisinde ls2 tarafından oluşturulan Ölüm anında inançların faydasızlığı.. başlıklı konuyu okuyorsunuz. Bu konu şimdiye dek 574 kez görüntülenmiş, 1 yorum ve 0 tepki puanı almıştır...
Kategori Adı Düşünen Beyinler
Konu Başlığı Ölüm anında inançların faydasızlığı..
Konbuyu başlatan ls2
Başlangıç tarihi
Cevaplar

Görüntüleme
İlk mesaj tepki puanı
Son Mesaj Yazan meyelan

ls2

Kahin
Onursal Üye
Katılım
1 Kas 2012
Mesajlar
2,737
Tepkime puanı
180
Puanları
63
Bu arada kastettiğim yatağınızda ölümü beklediğiniz son günler değil, o zamanlarda inançlarınız işe yarayacaktır..bilinciniz yerinde ve kontrolunuz altındadır .başka bir dünya veya başka bir boyut inancı vb.yaratarak kendinizi rahatlatabilirsiniz..

peki ya ölüm süreci başladığında ne olacak?

Öncelikle korku gelecektir.. bu öyle kuvvetli bir korkudur ki düşüncelerinizle hafifletmeniz mümkün değildir , otomatik birşeydir, o anlarda düşünce oluşturamaz ve korkuyu hafifletemezsiniz, kontrol sizden çıkmıştır. (bırakın ölüm korkusunu hayat içindeki başka korkularda bile düşüncelerinizin ve hale geldiğini hatırlayın)

bu korkudan sonra bilime göre beynimizdeki sinaps denilen bağlantılar dağılmaya başlayacaktır.. bu bağlantılarla düşünce oluşturuyormuşuz, bu bağlantılar koptuktan sonra birşeyler hissetmeye devam etseniz bile artık düşünce gücünüz kalmamıştır..inancınız ne kadar kuvettli olursa olsun bu sureçte beynin kimyasının size yaşatacağı şeyi yaşayacaksınız.. inancınızın bu kimyaya etki edebileceğini sanmıyorum..

sonra serotonin tsunamisi gelecek diyor bilim..bu sizi rahatlatacak..

daha sonrasında bilime göre hiç bir şey hissedemez hale geleceğiz veya sonrası hakkında ise kimsenin bilgisi bulunmamaktadır diyelim..
 

meyelan

Filozof
Yeni Üye
Katılım
25 Ağu 2013
Mesajlar
785
Tepkime puanı
26
Puanları
28
Sayın Is2 konu başlığınızı ilk paragrafınızla ekarte etmişsiniz sanki.:) onlarca ölüm anı görmüş olmanın verdiği tecrübeyle bile bu kadar sınıflandırma yapamam.Fakat birkaç şey söyleyebilirim;
İnsan kendi varlığına bir gereklilik kazandırmak zorunda ya hani.Toplumsal bir değer biçmeli,bir binanın tuğlası sanmalı ya,hah işte tam bu vazgeçilmezliğini kendine kazandırmışken,çat kapı ölüm anına gelince evet önce bir hüzün deryasına dalıyor.Geride kalan herşey için zamanın yetmediğini farkediyor.Peki yapacak birşey var mı?yok!çoğunlukla 3-5 birim zaman için resüsitasyonla dönmüş bile olsa ,gideceğini farkediyor.Peki nereye gidecek,yok mu olacak bu büyük değeriyle,bu kimileri için vazgeçilmezliğiyle?Hayır hayır sade bir toprak olmak büyük bir adaletsizlik olur.
Bu durumda inançlarının vaadettiklerine sarılmak en huzur vereni.İnançlarının hangi anadal üzerinden neyi sunduğuna bakmaksızın inanmak ve teslim olmak işte orda serotonin tusunamisi olabilir,sonrası Allahu alem.
 
  • Beğen
Tepkiler: ls2
Tüm sayfalar yüklendi.
Sidebar Kapat/Aç

Yeni Mesajlar

Üst