Konuya nasıl gireceğimi bilemiyorum. Intihar ahlaki olabilir mi? Çünkü, insan doğup doğmayı seçemiyor. Geldiği dünyayı yaşadıkça tanıyor ve belki bilse hiç gelmek istemeyecektir. Bu bağlamda, ölümü seçmek sizce ahlaki olabilir mi? Ikinci sorum ise dünyaya çocuk getirmek ahlaki midir(dünyanın şu anki durumuna bakılarak) ve bu çocukların yaşadıklarından dünyaya getiren kişiler sorumlu mudur? Çünkü o kişi yokluğu seçebilirdi(yokluğun var olduğunu kabullenirsek).

Yoksa doğmayı seçmeyen birisi, ölmeyi de mi seçemeyecektir?
Lütfen sorularımı cevaplandırın. Bu konuda filozoflardan bildikleriniz varsa lütfen onların görüşlerinide yazın. Hertürlü fikri okumak için sabırsızlanıyorum.
Teşekkürler.

Çok az kişi vardır yaşamak yerine ölmeyi seçen, oda sağlıklı düşünme yetisini kaybetmiştir.

Araf 172. ayet bu konuyu tam karşılıyormu emin değilim.

İntihar ahlâki bir mesele değildir.

Ahlâki yozlaşma,yabancılaşma,ahlâksızlaşmadır.

Bu konuda Durkheim'ın anomi sonucu intihar tespitlerine bakabilirsin.

Ayrıca Durkheim'ın intihar çalışmalarını kısaca düzenlediğim şu şemaya da bakabilirsin:



https://i.hizliresim.com/yqVZk7.jpg

Bazen bu dünyadan tiksiniyorum. öyle bir anda intihar edebilirim.

peki ben intihar edersem bunu kimin yargılama hakkı vardır? bana göre sadece ölümüm ile üzeceğim veya yokluğumla yalnız bırakacağım (maddi-manevi) insanların hakkı vardır. gerisinin konuşma veya ahkam kesme hakkı yoktur.. ne diğer insanlar,ne ahlak, ne filozoflar, ne gelenek(töre), ne de insan yaratması tanrılar ve tanrı anlayışları..(hakiki bir tanrı varsa kendi sorumluluğu ile durumu değerlendirebilir)

dünyaya çocuk getirmek ise sadece ahlaki bakımdan değerlendirilemez..topyekun bakmak gerekir..peki bir tercihe,bir eyleme topyekun bakmak mümkün müdür?? tüm faktörler bir araya getirilip bir yargıya varılabilir mi? vardık diyelim bu doğru olur mu? doğru dediğimiz anda zaten bir faktöre veya baskın faktörlere göre tercih yapılmış demektir.(paradoks)

M3CSL sağlıklı düşünmek nedir senin için? Herkes için aynı mı sağlıklı düşüncelere sahip olmak? Senle benim sağlıklı düşünce anlayışımız farklı olabilir mi?

Ihaveanidea : neye göre bu sonuca vardınız?

---------- Mesajlar Birleştirildi at 14:09 ---------- ilk Atılan Mesaj Zamani at 14:06 ----------

ls2 Nickli Üyeden Alıntı

Bazen bu dünyadan tiksiniyorum. öyle bir anda intihar edebilirim. peki ben intihar edersem bunu kimin yargılama hakkı vardır? bana göre sadece ölümüm ile üzeceğim veya yokluğumla yalnız bırakacağım (maddi-manevi) insanların hakkı vardır. gerisinin konuşma veya ahkam kesme hakkı yoktur.. ne diğer insanlar,ne ahlak, ne filozoflar, ne gelenek(töre), ne de insan yaratması tanrılar ve tanrı anlayışları..(hakiki bir tanrı varsa kendi sorumluluğu ile durumu değerlendirebilir) dünyaya çocuk getirmek ise sadece ahlaki bakımdan değerlendirilemez..topyekun bakmak gerekir..peki bir tercihe,bir eyleme topyekun bakmak mümkün müdür?? tüm faktörler bir araya getirilip bir yargıya varılabilir mi? vardık diyelim bu doğru olur mu? doğru dediğimiz anda zaten bir faktöre veya baskın faktörlere göre tercih yapılmış demektir.(paradoks)

Düşüncesini en çok beklediğim kişiden beklediğim gibi güzel bir yazı geldi. Peki geride bıraktığın kişilerin hakları nelerdir? Yani insan başkaları için mi yaşamalı diyorsun ls2? Ikinci soruma(cocuk sorusu) tam bir yanıt alamadım ls2. Lütfen beni aydınlat.

Farkeder mi Nickli Üyeden Alıntı

(...)Ihaveanidea : neye göre bu sonuca vardınız?(...)

Durkheim'a göre.

Farkeder mi Nickli Üyeden Alıntı

Konuya nasıl gireceğimi bilemiyorum. Intihar ahlaki olabilir mi? Çünkü, insan doğup doğmayı seçemiyor. Geldiği dünyayı yaşadıkça tanıyor ve belki bilse hiç gelmek istemeyecektir. Bu bağlamda, ölümü seçmek sizce ahlaki olabilir mi? Ikinci sorum ise dünyaya çocuk getirmek ahlaki midir(dünyanın şu anki durumuna bakılarak) ve bu çocukların yaşadıklarından dünyaya getiren kişiler sorumlu mudur? Çünkü o kişi yokluğu seçebilirdi(yokluğun var olduğunu kabullenirsek). Yoksa doğmayı seçmeyen birisi, ölmeyi de mi seçemeyecektir? Lütfen sorularımı cevaplandırın. Bu konuda filozoflardan bildikleriniz varsa lütfen onların görüşlerinide yazın. Hertürlü fikri okumak için sabırsızlanıyorum. Teşekkürler.

İntiharın bir seçim olmadığını defalarca dile getirmiştim, beyin ile ilgili bir sorun varsa kişi intiharı mantıklı görüyor ve seçtiğini zannediyor fakat durum öyle değil, problem giderildiği an bir daha intiharı düşünmeyecektir. Siz hiç mutlu olan birisinin intihar ettiğini gördünüz mü? Göremezsiniz çünkü mutlu zamanlarda beyin öyle bir komut vermez.

İntihar eden kişilerin arasında, Dünya düzenine karşı olarak bir tepki amacı ile bu kararı aldığını ifade eden örnekler vardır fakat bu insanlar da, o anki ruh hali sebebi ile intihar etmiştir yani tedavi olsalardı, tepkileri farklı olacaktı.

Dünya mükemmel bir yer değil ve çoğumuz için katlanılmaz derecede kötülük var. Genelde koşullar bizim dışımızda gelişiyor ve çaresiz kaldığımız anlarda hepimiz hayatında bir ya da birkaç defa intiharı düşünmüş olabiliriz. Bu düşünce o an yaşadığımız sıkıntı ile alakalıdır ve çözüldüğü zaman biter.

İntiharın bir ahlak meselesi olduğunu düşünmüyorum sonuçta intihar eden çok değerli insanlar var, bu insanlar çaresiz kalmış ve beyinlerinin yarattığı karmaşaya yenik düşmüştür. Her insanın her olaya tepkisi aynı olmaz, kimisi daha yapıcıdır kimisi de pire için yorgan yakar. Benim anlayış ile karşıladığım bir durum başka birisine çok ağır gelebilir fakat mutlaka bir çözümü vardır.

Hayatın olumsuzluklarına tepki olarak intihar eden veya düşünenlerin yanıldığı bir nokta var, o da farkında olarak ya da olmadan o tepki verdiklerini iddia ettikleri sistemin bir parçası olmalarıdır. Bazıları adaletsiz dünya diye söylenir durur fakat işi düşünce örneğin; eline torpil fırsatı geçse asla geri çevirmez. En üzüldüğüm konu da diğer başlıkta da bahsettiğim gibi porno film izleyenlerin sistem eleştirilerdir. O filmleri izleyip de bu Dünya düzeni hakkında atıp tutmaya hakları yoktur, susmalılar çünkü o eleştirdikleri sistemin en büyük destekçileri arasında yer alıyorlar. Bugün izlediğiniz o filmler işin vitrin kısmıdır ve arka planda yürütülen çok daha büyük kötü işlerin kamuflajıdır. Dünya üzerindeki en büyük insan istismarcılarının kurduğu vahşi düzene o filmleri izlemek sureti ile destek veriyorlar. Porno film çekenler aynı zamanda çocuk pornosu da çekiyor yani o izlediğiniz her filmle bu vicdansız insanların çocukları-hayvanları ve çaresiz-parasız insanları istismar etmesine çanak tutuyorsunuz. Dünya'nın en büyük kanayan yaralarından birisi olan bu korkunçluğu idrak etmek için ne gerekiyor? Üzücü olan öyle güzel kılıfına uydurmuşlar ki, insanlar o filmleri izlemeyi marifet ve özgürlük sayıyor. Bu durum bir ahlak meselesi değil, insanlık meselesidir.

Deep Web’de Araştırma Yapan Bir Bilim İnsanının Ulaştığı 5 Korkunç Veri
Bir Bilim İnsanının Deep Web’de Ulaştığı 5 Korkunç Veri

Anne-baba olmadan önce insan olmayı başaranların, çocuk sahibi olmalarını destekliyorum. Çocuğun belli bir yaşa gelene kadarki sorumluluğu anne-babaya aittir yani bu görevini ihmal eden öteki tarafta hesabını verir. Çocuğuna insan olmayı öğretmelidir, kendisinin bir kopyası olmayı ya da kukla olmayı değil. Dünya’da kötülük var diye çocuk sahibi olmamak mantıklı değil, o çocuk belki de insanlık için çok faydalı işler yapacaktır. Çocuğa bakma konusunda kendine güveni olmayanların ise asla kalkışmaması gereken bir iştir. Hep söylediğim gibi nitelikli nüfus artışı desteklenmezse kötülük de önlenemez. Eş seçerken sadece güzel-yakışıklı-paralı gibi kriterle seçim yapanların doğal olarak yetiştirdiği çocuktan da hayır gelmiyor.

Dünya’nın rahatsız edici gidişatına karşı bir şeyler yapma şansı olanlar bu fırsatı değerlendirmelidir. İyilerin ya da kötülüğe katlanamayanların hepsi yaşamına son verecek olsaydı, bizler çok daha olumsuz koşullara mahkum olacaktık. Bugün için kötülüğe direnenler sayesinde varlık gösterebiliyoruz. Geriden gelenlerin de iyi ve idealist insanlara ihtiyacı olduğunu asla unutmamamız gerekiyor.

Farkeder mi Nickli Üyeden Alıntı

Düşüncesini en çok beklediğim kişiden beklediğim gibi güzel bir yazı geldi. Peki geride bıraktığın kişilerin hakları nelerdir? Yani insan başkaları için mi yaşamalı diyorsun ls2? Ikinci soruma(cocuk sorusu) tam bir yanıt alamadım ls2. Lütfen beni aydınlat.

Teşekkürler ve estağfirullah. ben bu sayfalarda duygu ve düşünce paylaşıyorum, sadece böyle desek daha doğru olur bence.

artık olan olmuş, ailemin ve sevdiklerimin hayatında varım. sebebi ne kadar güçlü olursa olsun kimse intihari olağan karşılamaz. öyleyse kendi içselliğimde intiharımı ne kadar meşrulaştırırsam meşrulaştırıyım, bu diğer insanlar için fazla birşey ifade etmez. kimseye acı çektirme hakkımız yok. (buna başkaları için yaşamak demeyelim de böyle diyelim)

Çocuk sorusuna bir cevabım yok efenim. tamamen nereden baktığınıza bağlı. ama erdemli olan açısından bir şey söylemek isterim. dünyada yeterince bakıma muhtaç,ailesiz çocuk var. dünyaya yeni bir çocuk getirmektense bu çocuklardan birini üstlenmek daha erdemli olandır..

Hakikat tektir, ancak herkes ona kendi algısı doğrultusunda bakar ve farklı görür,bu dünya için faydalı birşeyler yapmak isteyen biri intiharı seçmez demek istediğim buydu, kolaycılığa kaçmaz.